Pyrah is een Franse band die sinds 2012 , bestaande uit twee vrouwen en twee mannen, probeert zich een plaats te veroveren in de moeilijke progressieve metal wereld. Nu is er dan het tweede volledige album, waarbij dient te worden aangetekend dat ik de eerste twee releases niet ken. Het betreft hier een EP en debuutalbum ‘Where Am I?’.

Ze zijn volgens de overlevering altijd in de weer geweest om een eigen geluid te zoeken en ik moet toegeven dat ze dat redelijk gelukt is. Met name zangeres Stephanie drukt een zwaar stempel op de sound met haar stem. Ik denk echter dat ze een te grote rol heeft gekregen. De muziek is te ingewikkeld voor haar en ze probeert teveel om met haar stem dezelfde tempowisselingen te volgen als de muziek en dat werkt niet. Het klinkt nu veel te geforceerd en ze heeft gewoonweg niet van die soepele stembanden. Muzikaal is het aardig wat de band neerzet, al zijn ook nu sommige wendingen iets te ver gezocht. Opener ‘Stumble’ belooft nog veel, met een lekkere riff en stabiel zangwerk van Stephanie, maar ‘Averting My Eyes’ slaat de plank al volledig mis. De cleane zang is gewoon niet aan haar besteed en dat is toch lastig als je de lead zangeres bent van een band. Ze heeft wel een prima schreeuw in huis en haar rauwe kant zou ze meer moeten laten horen, want die heeft zeker potentie als je luistert naar ‘Everything Hurts’.

Verder is het vaak een kwestie van net niet en de songs worden ook niet geholpen door de vlakke produktie, er zit niet echt vlees op de muzikale botten zullen we maar zeggen. Positief kan ik wel zijn over de gitaarpartijen, want die worden lekker neergezet en zijn dan ook een lichtpuntje. ‘Part Of The Ghost World’ is wat mij betreft niet echt een aanwinst voor het genre, al zijn er wellicht voldoende aanknopingspunten om, na een grondige overdenking in een hutje op de hei, een volgend album te gaan schrijven.