Lords of Metal
Arrow Lords of Metal

Prong – De Cacaofabriek Helmond – 11 augustus 2019

“Natuurlijk is dat strakke, bijna machinale totaalgeluid het meest kenmerkend voor Prong, maar toch ben ik elke keer weer verbaasd over hoe strak en feilloos ze dat elke keer weer neerzetten tijdens hun live optredens. “
Het is alweer 25 jaar geleden dat het album ‘Cleansing’ van Prong verscheen. Ik denk dat ik voor vele metal liefhebbers spreek als ik zeg dat ik dat album helemaal grijs heb gedraaid (ja, inderdaad, gedraaid, op vinyl dus). Het album maakte indruk en zorgde ervoor dat Prong doorstoomde naar de Champions League van metal bands. Geweldige albums als ‘Beg To Differ’ en ‘Prove You Wrong’ hadden het pad al geëffend maar ‘Cleansing’ was een schot in de roos. Alles klopte. De eerlijkheid gebied ook wel te zeggen dat de band die status in de loop van de jaren niet vast heeft weten te houden. Er kwamen nog wel albums uit, maar die waren nooit meer van hetzelfde niveau als ‘Cleansing’. Om het jubileum van deze klassieker te vieren deed Prong een tour door Europa die de band zowel op festivals als in clubs bracht. Een dag na het uitverkochte concert van Fields Of The  Nephilim in de Cacaofabriek, stond Prong in Helmond op het hetzelfde podium.
19/08/19 I Tekst: Wim Strijbosch – Pics: Dave van Hout

Het was niet moeilijk om Prong ergens tegen te komen. Ze stonden op het Alcatrazz festival in Kortrijk, ze speelden in Haarlem, op het Into The Grave festival in Leeuwarden, maar bijvoorbeeld ook net over de grens in Essen  (Turock). De opkomst in Helmond (een zeer behoorlijk gevulde zaal) viel dan ook niet tegen, zeker niet voor een zondagavond. De aftrap werd gedaan door Dada’s Troost, een lokale band die vaak liefkozend het Helmondse antwoord op Primus wordt genoemd. En daar is geen woord van gelogen. In een kleine 40 minuten en wel erg weinig plek op het podium laat het drietal de zaal springen op vet groovende rock/metal met Nederlandstalige teksten. De aanwezigen reageren erg positief op het muzikale voorspel van de sympathieke band. Zeker effe in de gaten houden deze gasten!

Om 21.00 uur is het zover, de drie mannen van Prong verschijnen op het podium en trappen genadeloos strak en vet af met ‘Unconditional’ (inderdaad, niet van ‘Cleasing’ maar van ‘Prove You Wrong’) wat wordt gevolgd door het al evenzo strakke ‘Lost And Found’. Natuurlijk is dat strakke, bijna machinale totaalgeluid het meest kenmerkend voor Prong, maar toch ben ik elke keer weer verbaasd over hoe strak en feilloos ze dat elke keer weer neerzetten tijdens hun live optredens. Tommy Victor is gewoon een erg goede gitarist die bijna zonder inspanning de meest geweldige bleeps and peeps uit zijn gitaar perst. Drummer Aaron Rossi – alweer jaren bij de band – is letterlijk en figuurlijk een zwaargewicht achter de drumkit. Mijn hemel wat zit die man genadeloos te hakken. Bassist Jason is degene die het zwaar groovende fundament neerlegt onder fijne riffs als in ‘Beg To Differ’ (blijft klassieke track), ‘Cut-Rate’ en het knallende ‘For Dear Life’. De subs draaien overuren in de Cacaofabriek want Prong knalt erg zwaar en log uit de speakers vanavond. Er ontstaat een fijne pit voor het podium en mensen worden door Victor aangemoedigd daarin plaats te nemen, bijvoorbeeld in het harde, uptempo monster ‘Another Wordly Device’. En de zaal gaat vervolgens helemaal uit zijn plaat als de band achter elkaar de groove-monsters ‘Who’s Fist Is This Anyway’ en ‘Snap Your Fingers Snap Your Neck’ uitstrooit over de Cacaofabriek. De band verlaat dan even het podium en komt voor één song terug. Dat is verrassend genoeg het openingsnummer van ‘Zero Days’, het heerlijk voorbijrazende ‘However It May End’, een meer dan waardige afsluiter van een opnieuw steengoed optreden van deze uitstekende band. Prong, graag tot de volgende afspraak!

Check de onderstaande socials voor meer informatie over Prong.