Het Belgische artiesten collectief Church Of Ra heeft er een nieuwe band bij en dat is er direct een die stevig binnen komt. Amenra-gitarist Lennart Bossu schreef nieuwe nummers toen hij tijdens corona verplicht thuis moest blijven maar vond zelf dat die niet bij zijn hoofdband pasten. Zo ontstond het nieuwe Predatory Void en al snel vond Lennart in de personen van zangeres Lina R. (Cross Bringer), bassist Tim De Gieter (Amenra, Doodseskader), gitarist Thijs De Cloedt (Cobra The Impaler, ex-Aborted) en drummer Vincent Verstrepen (Carnation) vier gelijkgestemden. Opvallend is dat ze al deel uitmaken van metalbands maar uit uiteenlopende genres zoals doom, hardcore, black en death metal. Heel wat van die invloeden komen terug op het album waardoor het onmogelijk is om er een label op te kleven. Als je er dan toch enkele kernwoorden aan wil geven komen razernij, pijn en verdriet wel tot een consensus. Het openingsnummer ‘Grovel’ gaat van start met een traag en dreigend maar toch melodieus te noemen ritme waaruit men ineens losbreekt naar snelle black en death metal. De schok wordt nog groter als men ineens teruggeschakeld naar tragere maar ronduit ijzingwekkend te noemen stukken. Een break met fragiele gitaarakkoorden en emotionele aangrijpende zangpartijen zorgt dat de inwendige commotie van de toehoorder nog versterkt wordt. Op het volgende ‘*(struggling..)’worden bestaande grenzen nog meer verlegd. Lina slaakt black metal kreten uit en wordt bijgestaan door Tim zijn grunts. Ondanks de snelheid ervaar je toch nog een vleugje melancholie. Naar het einde toe wordt overgegaan naar sombere (post) rock die een

gemoedsdoening van huivering en pijn teweeg brengt waar Lina kreten van pijn emoties slaakt. ‘Endless Return to the Kingdom of Sleep’ is nog zo een melange van hard en zacht waar zowel black metal kreten en death metal grunts één geheel vormen. Het eindigt met een vertellende stem waar angst doorheen ademt om dan over te schakelen naar ‘Seeds Of Frustration’. Een zachter nummer met kwetsbare en meeslepende zangpartijen waarom de emotie telt. Het is letterlijke een stilte voor de storm want op ‘The Well Within’ gaat Lina te keer als een woedende helleveeg.

Tot op het einde van het album wordt er gespeeld met donkere emoties die de luisteraar verward en volkomen uitgevloerd achterlaat. Zonder een single uitgebracht te hebben, stond de band al op het podium tijdens het Nederlandse Soulcrusher festival in de herfst van 2022 en nog voor dit debuut staan ze al geboekt op Roadburn en Alcatraz Metal Fest. Met een debuut als ‘Seven Keys To The Discomfort Of Being’ kan die status enkel bevestigd worden en krijg je een album te horen dat nu al tot één van de toppers van 2023 zal horen.