Iets compleet nieuws uit de grond stampen lijkt me niet meer mogelijk maar dit debuut van het Italiaanse Ponte Del Diavolo bewijst alweer dat metal alsmaar meer genre-overschrijdend wordt.

Zo hoor je een vorm van moderne atmosferische black metal vermengt met doom metal. In plaats van de gebruikelijke twee gitaristen vind je hier twee bassisten die zorgen van een massieve fundering en zowaar de ritmische gitaar vervangen. Helemaal te gek is de prestatie van zangeres Erba Del Diavolo die het schreeuwen en grunten achterwege laat maar een heldere zangstijl laat horen en af en toe de dichterlijke zangstijl van Anne Clark benaderd. Zo start ‘Demone’ met een snelle black metal uitbarsting waarna Elba verdergaat met een soort Anne Clark-achtige dichtvorm. Muzikaal komt alles ongekunsteld en elementair over maar geheel is enorm pakkend.

Nummers onder de vijf minuten vind je niet terug maar nergens slaat de verveling toe. Zo heeft ‘Covenant’ een obscuur onderdeel dat nog eens extra benadrukt wordt door spookachtige jaren zeventig aandoende geluiden toe te voegen waardoor de naargeestigheid nog eens extra benadrukt wordt. Hiervoor werden trouwens een theremin, klarinet en synthesizer voor gebruikt. ‘Zero’ is nog zo een duister maar sterk nummer en zou een ideale filmscore zijn voor een horrorfilm. De zang lijkt bijna een seance te zijn waardoor het geheel zo een zalig onheilspellend gevoel verspreid. Afsluiter is de meer dan geslaagde Nick Cave cover met ‘The Weeping Song’ waar Davide Straccione (Shores of Null en Zippo) een gastbijdrage levert.

Na twee EP’s uitgebracht te hebben, tekende de band bij het Franse Seasons Of Mist die toch wel een neus hebben voor opkomend talent. Ponte Del Diavolo mag je daar zeker in thuis brengen want met dit debuut laten ze een frisse wind horen en dat op hoogst experimentele wijze.