De 1^e band Stepson mag om 19:30 uur beginnen, het is een Punk / Hardcore band dus tijd om er rustig in te komen is er niet want dit 5 tal uit Brisbane Australie gaat er meteen vol in. Opvallend aan deze band is dat er 3 heren zingen dat geeft wel wat afwisseling, en daarbij is de cleane zang vaak 2 stemmig. Het geluid is meteen ook goed dus er staat deze mannen niks in de weg om er een goed optreden van te maken. En als ik dan die vette breaks en goede muzikanten hoor dan ben ik verkocht. En er is zelfs een twijfelachtig walletje of death te besporen. Met deze opener beloofd het een mooie avond te worden.

We hebben vanavond een strak schema dus de 2^e band Great American Ghost begint ook precies op tijd, fijn is dat. Dit is de enige band vanavond die niet uit Australie komt maar uit Boston in de USA. Met het strakke spel meteen in het begin al grijpen deze Amerikanen je meteen bij je strot. Bij het 2^e nummer is de 1^e circlepit een feit.

De zanger Ethan Harrison gaat even het publiek in om een moshpit te starten en de bassist en mede brulboei zweept het publiek flink op. Ethan maakt ook nog een statement met betrekking tot Oekraine en de oorlog, hij vind dat Poetin een kopschot moet krijgen. Met bijvoorbeeld een nummer als ‘Torture World’ van hun laatste E.P. hebben ze mij overtuigd dat dit ook live een goede band is.

Alpha Wolf is de 3^e band van vanavond, deze band uit Burnie, Tasmanie en nu gevestigd in Melbourne heeft hun naam van de film “The Grey” met Liam Neeson. Er lijken wel veel mensen ook speciaal voor deze band gekomen te zijn aan het aantal t-shirts van Alpha Wolf te zien. Het komt in het begin heel rommelig over maar daar lijkt het meerendeel van het publiek geen last van te hebben want het gaat meteen helemaal los. Er wordt ook flink mee geblèrd. Zanger Lochie Keogh krijgt het publiek aan het springen na een verzoek om te bouncen. De band is 2x eerder in Nederland geweest, en ze hebben aardig wat credits opgebouwd. En met een nummer als 60 cm of steel is dat ook wel logisch. Zo dit was de 3^e energie boost die ik heb gehad vanavond en de kers op de taart moet zijn opwachting nog maken.

We zitten nog goed op schema dus Polaris kan netjes op tijd beginnen. Deze band uit Sydney, Australie is in 2012 ogericht toen drummer en huidige bassist elkaar ontmoeten tijdens Battle of the bands op hun middelbare school. Wat mij meteen opvalt in het begin van het optreden is dat de cleane zang van Jamie Hails niet altijd even zuiver is en dat blijft jammerlijk heel het optreden zo. Tweestemmig is het echter wel mooi als bassist en mede oprichter Jake Steinhauser meezingt. Als Jamie zijn ruige strot open trekt krijg ik daar kippenvel van en dat is positief.

Met een backdrop van het laatste album is het podium mooi aangekleed. De 1^e crowdsurfer dient zich al snel aan maar dat lijkt door de security meteen de kop in gedrukt te worden. De frontman bedankt iedereen voor de aankopen die ze gedaan hebben vooral tijdens de lockdown want het was toen een hele moeilijke tijd voor de band. Er komen nummers van allebei de full lenght albums voorbij maar het laatste album is prominent aanwezig vanavond. Met nummers als: ‘Pray For Rain’ (dit is niet nodig de regen komt met bakken uit de lucht), ‘Landmine’, ‘Hypermania’, en ‘Masochist’ zetten de heren een heerlijke set neer. Het is weer een fijn avondje metalcore, en ik heb weer een paar leuke bands op mijn conto staan.

De setlist van vanavond:

1. Pray For Rain
2. Vagabond
3. Creatures Of Habbit
4. Crooked Path
5. Consume
6. Hypermania
7. Above My Head
8. Landmine
9. All Of This is Fleeting
10. Masochist
11. Lucid
12. Martyr
13. The Remedy

Toegift

Onderstaande livebeelden zijn van eerder dit jaar in Southampton