Als je jezelf Pedophile Priests noemt is één ding zeker: dan kies je zeker niet voor de meest toegankelijke bandnaam die nog beschikbaar was. En als je de groep “googelt” kom je voornamelijk overzichten tegen van allerhande achterlijke en misselijkmakende klootzakken die hun tengels niet thuis konden houden en die zo nodig in onderbroekjes van onschuldige misdienaartjes meenden te moeten proppen. Mag al het religieus gespuis dat zich aan kinderen vergrepen heeft in de naam van één of andere godsdienst, met een omgekeerd kruis in hun rectum gepropt nog een tijdje lekker fakkelen in de hel!

Ook muzikaal kiezen de Pedophile Priests niet voor de makkelijkste weg. Ze spelen death metal, maar die wordt behoorlijk gelardeerd door gitaarexplosies, melodieuze passages en ietwat chaotische intermezzo’s die zelfs de meest doorgewinterde Acheron, Nile- en Morbid Angel fan flink achter de oren doet krabbelen. Het niveau van deze bands wordt niet gehaald, maar ik wil toch graag een lans breken voor dit Poolse duo dat resideert te Dublin want zij durven het aan om nieuwe wegen in te slaan die voor anderen tot dusverre onbegaanbaar bleken te zijn.

Het resultaat is een niet alledaagse death metal schijf die meerdere luisterbeurten nodig heeft om tot volle wasdom te komen. Deze muziek is nog vetter en smeriger dan mijn eigen reet en dat wil heel wat zeggen.