Ontborg brengt u death metal vanuit Italië. De zang van de groep is inderdaad death achtig, de muziek doet me echter meer dan eens denken aan eighties heavy metal, maar dan met laag gestemde gitaren. Opener ‘Steps Of Damnation’ klinkt hierdoor wel erg log en en lekker vet. Deze lijn wordt doorgetrokken op het niet bijster origineel getitelde ‘Purgatory’ dat evenwel halverwege een tweetal versnellingen in de drumritmes bijprikt.

Zanger (en snarenplukker) Lukas Flarer maakt indruk. De man heeft een perfect stel stembanden voor de muziek die hij met zijn amici maakt. In ‘Echoes Of Time’ is de aanpak precies andersom; dit is in basis een snelle track die af en toe juist weer terug schakelt naar een minder snel ritme.

Redelijk melodieus is het album door de bank genomen zeker te noemen. Dat is zeker te horen op het uitgesponnen ‘To The North’, een episch nummer dat begint met akoestische gitaren die een thema spelen dat verderop in de track overgenomen wordt door elektrische gitaren en zelfs aan het einde op toetsen voorbij komt. Een typisch soundtrack nummer waarbij de beelden van Vikingen, sneeuw en houten schepen op een wilde oceaan op je netvlies voorbij komen.

Dat de band ook kan swingen laten ze horen op ‘Underneath’ en ‘Old Mother Frost’ waarvan de laatstgenoemde weer een hoog “Van Beukestijn” gehalte heeft. De productie van ‘Following The Steps Of Damnation’ is prima in orde, al gaat het wat matte en eentonige (slag-)gitaargeluid na een aantal tracks wat vervelen. Het is daarom goed dat de Italianen hier en daar wat afwisselende arrangementen hebben doorgevoerd middels een spannend intro hier of een toetsendekentje daar. Dat de teksten en songtitels niet bijster origineel zijn, ach, ze zijn toch nauwelijks te verstaan. Geen puntaftrek hiervoor.

Na ‘Within The Depths Of Oblivion’ uit 2019 levert Ontborg een prima tweede boreling af. Hou je van melodieuze death metal en eet je graag pizza, dan is Ontborg jouw band.