Obituary is typisch zo’n band die na een aantal briljante albums in de jaren negentig (tachtig ook nog) bij mij min of meer van het radar verdween om één of andere duistere reden. Vooral de eerste twee albums ‘Slowly We Rot’ (1989) en ‘Cause Of Death’ (1990) staan in mijn metalen brein gegrift en zullen als zodanig nooit meer worden gewist. Pas in 2005 maakte ik hernieuwd kennis met de mannen uit Florida middels het prettige album ‘Frozen In Time’ dat briljant opende met de meest zompige death metal instrumental die ooit werd geschreven: ‘Redneck Stomp’, dat verrassenderwijze Obituary’s populairste liedje aller tijden is als je naar het aantal Spotify streams kijkt.

Sinds 2014 vond de band onderdak bij Relapse Records dat met ‘Dying Of Everything’ het derde studio album aldaar uitbrengt (na ‘Inked In Blood’ en ‘Obituary’ uit respectievelijk 2014 en 2017). Het album schiet met ‘Barely Alive’ als een Razende Roeland van start, meteen gevolgd door ‘The Wrong Time’ dat voor Obituary begrippen, zeker als het om de muziek gaat, bijzonder prettig in het gehoor ligt. John Tardy schreeuwt en rochelt er als vanouds lekker overheen zodat de track toch zijn ruigheid behoudt.

Wat opvalt is dat de sound, zeker ten opzichte van het klassieke werk van de band, meer open is dan wat we van Obituary gewend zijn. Ik ben er voor mezelf nog niet uit of dit een verbetering is of niet. Het is op zich prettig om de instrumenten in de mix te kunnen ontwaren. Aan de andere kant hoort een modderige, zompige en smerig geluid bij Obituary (ik haal ‘Redneck Stomp’ nog maar eens aan). Dat Obituary ook nog steeds lekker thrashy uit de hoek kan komen laten de mannen horen op het titelnummer, terwijl in ‘My Will To Live’ juist weer wat gas wordt teruggenomen.

Met het waarschuwende ‘Be Warned’ sluit het death metal instituut op passende wijze af. Afwisseling maar vooral herkenbaarheid is troef op ‘Dying Of Everything’ en dat laatste is natuurlijk geen sinecure. Je zou Obituary kunnen omschrijven als de AC/DC van de death metal. Is dat erg? Zeker niet voor de fans die de band al tientallen jaren steunen en volgen. Die kunnen het album blind aanschaffen. Nieuwe zieltjes gaat Obituary niet winnen met dit album, maar dat zal ook de opzet niet zijn geweest. Daar zijn de live shows voor. Precies daarmee wist de band mij ook weer te grijpen een aantal jaren terug, op het Graspop Festival. Waarmee? Juist, met ‘Redneck Stomp’.