Lords of Metal
Arrow Lords of Metal
Norvhar – Kauna
Eigen Beheer
Release datum: 16 februari 2019
Tekst: Jori van de Worp – 20 september 2019
“Ik ben erg benieuwd waar deze band toe in staat gaat zijn met wat meer ervaring en wellicht wat meer budget, daar zou best iets heel leuks uit kunnen gaan komen.”
6.8/10

Folk metal komt uit Scandinavië, uit Duitsland of misschien een enkel keertje uit Italië, maar uit Zwitserland? Niks is onmogelijk, zo blijkt maar weer. Norvhar is een band die onder de naam Harmoniks al een tijdje actief is geweest, maar onder deze nieuwe naam hun eerste echte album hebben voltooid. Kauna is in februari eerder dit jaar uitgebracht en inmiddels ook bij ons onder de aandacht gebracht. En aan mij de eer om een en ander van commentaar te mogen voorzien.

Norvhar leent elementen van Ensiferum, Equilibrium maar vooral ook Fintroll, en hier komt een geluid uit wat zeker te pruimen is. De band begint met een gesproken intro waarin een reiziger wordt uitgenodigd om bier te zuipen bij een kampvuurtje om naar een verhaal te luisteren. Ach ja, waarom ook niet? ‘Fest In Midgard’ begint op een manier die doet denken aan de klassieker ‘Token Of Time’ van Ensiferum, maar met de maffe achtergrondgeluidjes ook Finntroll al laat horen. De grunts van Matthieu zijn diep en zwaar, en dat past uitstekend bij de springerige metal die ook op het op De Hobbit geïnspireerde ‘Of Stone Gold And Blood’ te horen is, en op dit nummer begint het Finntroll gehalte pas echt onontkoombaar te worden. ‘Mystic Forest’ heeft ook wat experimenteels over zich, en dat maakt het een stuk leuker dan het ietwat saaie nummers ervoor. ‘Goblins Outpost’ gaat voor de prijs “beste solo op het album”, al was het omdat het een van de weinige solo’s is die überhaupt op de cd te vinden zijn. ‘Fields Of Fate’ is ook gebaseerd op werk van Tolkien (pluspuntje van mij persoonlijk!) en is met ruim tien minuten het epos van dit album. Hier horen we vooral Equilibrium doorsijpelen. ‘To Ashes’ is weer vooral vertellend, en tot overmaat van ramp wordt er ook nog drie minuten “clean” gezongen, waarbij ik heel duidelijk wil aangeven dat clean in deze context allesbehalve hetzelfde betekent als zuiver!

Norvhar heeft zeker potentie, maar heeft ook nog een hoop om aan te werken. De geluidskwaliteit is minder dan je zou hopen en tekstueel is het wat infantiel en zit het ook nog ramvol taalfouten. Ik ben erg benieuwd waar deze band toe in staat gaat zijn met wat meer ervaring en wellicht wat meer budget, daar zou best iets heel leuks uit kunnen gaan komen. voor dit Kauna de aanmoedigingsprijs en een score voor het middensegment.

Check de onderstaande socials voor meer informatie over deze band.