No Return is een Franse death/thrash act uit Parijs, die al ruim dertig jaar actief is. Het vijftal heeft in het dertigjarig bestaan een totaal aan tien studio albums uitgebracht, maar een live album werd nog niet op de mensheid losgelaten. En juist nu de wereld qua live optredens (zo goed als) stil gevallen is, brengt het Franse kwintet hun eerste live registratie uit: ‘Live XXX’.

Dit ‘Live XXX’ werd ter ere van het 30-jarig bestaan van de band opgenomen op 6 december 2019 in St. Quentin (Frankrijk), waarmee No Return het COVID-19 virus, en daarmee de lamlegging van veel optredens, nog net voor was. Waarschijnlijk doordat het concert is opgenomen in het thuisland, brabbelt de band tussendoor voortdurend in het Frans. Het “Merci!” vliegt je, naast wat andere korte zinnen, om de oren. Ik weet niet of het Frans wel zo’n slimme keuze is als je een live album internationaal de markt op slingert. “Maar jongen, je weet toch: die Fransen willen maar geen Engels spreken, hè?” zou mijn oma geroepen hebben.

Het album beslaat tracks uit het volledige oeuvre van de band en de band gaat daar in een mooie bloemlezing doorheen. Het vijftal heeft er daarbij voor gekozen om een chronologische volgorde in de tracks aan te houden: dat wat het eerste uitkwam, werd ook als eerste gespeeld, meest recente tracks kom je aan het einde van het album tegen. Met een totaal van veertien (indien je het intro niet meetelt) tracks en een speelduur van zeventig minuten krijg je waar voor je geld. “We are very excited by the release of this live concert because it really shows the energy and aggressiveness of No Return on stage.” roept gitarist Alain Clément over het album. Maar laat daar, wat mij betreft, nu juist het manco liggen. Eerlijk gezegd komt die extra energie op mij niet over en ontbreekt het live gevoel voor een groot deel. Natuurlijk hoor je tussendoor het (wat tamme) publiek en het korte gepraat van de band, maar enige euforie hoor ik niet terug en de tracks komen zeker niet agressiever, energieker of directer door. Sterker nog: op de studio albums vind ik de band intenser klinken. Live klinkt het vijftal een tikkeltje doffer en mist het kracht; iets wat met een betere mix in het geluid wellicht opgevangen had kunnen worden?

Al met al kan dit ‘Live XXX’ me maar moeizaam bekoren. Ik kan me goed voorstellen dat je als band graag een live registratie uitbrengt, maar dat mag wat mij betreft wat meer zijn dan enkel en alleen een reeks achter elkaar gespeelde nummers. Ce n’est pas différent malheureusement…