Nattverd is ooit ergens in de jaren negentig opgericht, maar na uitstel, dat bijna afstel werd, besloten Ormr en Atyr er vanaf 2014 pas echt werk van te maken en zo kregen we in 2017 het debuutalbum ‘Vi Vet Gud Er En Løgner’. Nadien kwam alles in een stroomversnelling en bracht men in 2019 de EP ‘Skuggen’ uit en nu met enkele personeelsveranderingen, de tweede langspeler ‘Styggdom’.

De no-nonsense aanpak is prijzenswaardig en men verwacht volgens mij ook geen schoonheidsprijs voor dit album. De vocalen van Ormr en Sepentr zijn angstaanjagend, soms huilend, soms verbeten, soms getormenteerd, maar altijd vol woede en lijken wel door waanzin gedreven. De teksten zijn zoals op hun vorige releases volledig in het Noors geschreven en dat maakt dat het etiket ‘trve black metal’ nog meer van toepassing is. Over het drumwerk op deze release geen klagen. Sessiedrummer AntiChristian moet je het klappen van de zweep niet leren kennen natuurlijk. De beste man drumt al heel wat jaren bij die andere helleroedel Tsjuder en ook bij het onderschatte Doedsvangr zit hij al even achter de kit.

Het totaal geeft echter, net als deze review trouwens, een beetje een verwarde indruk. Ik voel niet veel fantasie in de riffs en de vrij lange refreinen, die meestal wel lekker klinken, zijn te vaak aan de eentonige kant, maar voor de rest is er zeker genoeg variatie in tempo en aanpak ingebouwd. Van vlijmscherpe second wave black metal met een punk ondertoon tot meer sfeervol en beduidend trager materiaal. Uitschieter is het langer dan negen minuten durende ‘Heksebrann’ waarin de neiging naar meer sfeervolle black metal het sterkst tot uiting komt. Een leuk album voor de liefhebber van de oude stempel, maar niet echt memorabel. De laatste maanden zijn we met de releases van Mayhem, Djevel, Hovmod, Eternity en Tragediens Trone nu eenmaal net iets beter voorzien geweest van Noorse herrie, maar wie niet genoeg kan krijgen van de Bergense traditionele black metal, kan ‘Styggdom’ wel gerust aanschaffen.