De recensies van de vorige releases van de Duitse band Minotaurus kwamen voor rekening van mijn geachte collega Nima. Hij omschreef de muziek van deze dame en heren vaak als rustige en vredelievende celtic folk metal. Ik moet bekennen dat ik de band nog niet kende, en bij het eerste luisteren van ‘Victims Of The Underworld’ heb ik toch wel een paar keer gekeken of ik echt de goede cd had aangezet.

Het blijkt dat Minotaurus zich niet zo vastbijt in het clichégeluid van de folk metal en een meer heavy metal benadering tot het genre heeft dan de meeste andere bands. Bij het openende titelnummer dacht ik bijna met een soort Majesty of Wizard te maken te hebben. Later op het album worden de Keltische geluiden prominenter en begrijp ik best waarom deze band behoorlijk aanslaat. De combinatie van zanger en zangeres is het tegenwoordig helemaal, en al kunnen beiden maar heel matig zingen, het samenspel over de veelal trage gitaarlijnen geeft een zeker charme. De muziek is fijn dromerig en luistert makkelijk weg. Het zijn vooral de meer epische waarin de band goed uit de verf komt, en dat maakt ‘Thor I’m Asking You’ en ‘Barkers Revenge’ tot bijzonder fijne tracks. Het gehalte fluiten is naar wat ik inmiddels van de vorige releases heb beluisterd behoorlijk teruggebracht, en daarmee schaart de band zich tot de meer traditioneel-metal bands in het folkgenre als Falconer en Scyclad.

Een heel aardig plaatje dit ‘Victims Of The Underworld’ met fijne dromerige Celtic folk metal, maar echt onvergetelijk is het zeker niet. Daarvoor is de muziek te weinig onderscheidend en vooral de zang te matig.