Lined: heavy metal die tegen death metal aanschurkt uit Spaans Baskenland. Muzikaal zitten de Basken meer tegen heavy metal aan en zangtechnisch zou je het op death metal moeten houden. ‘Soulcrifice’ is het tweede album van de band; het eerste verscheen zonder titel in 2009 (!).

De mannen van Lined starten en sluiten af met twee instrumentaaltjes van nog geen twee minuten: ‘Bad Omen’ en titeltrack ‘Soulcrifice’. Tussen die twee riedels vind je negen volwassen tracks in het straatje van een band als Arch Enemy. De gitaarriffs zijn heerlijk groovend maar hakken ook als een dolle en zijn bovendien extreem strak ingespeeld. Heerlijk! In ‘Nowhere to Run’ laat de groep horen met de concurrentie mee te kunnen. Een lekker nummer vol slimme tempowisselingen, heerlijke grooves, een fijn refrein en een briljante afsluiting. Jazeker, een briljante afsluiting. Een erg ondergeschikt fenomeen in de (rock-)muziekwereld overigens. Niets is zo erg al een lied te eindigen in een slome fade-out. Een goede afsluiting maakt een goede track helemaal af. Onder andere dat maakt ‘Nowhere to Run’ het beste nummer van het album. In ‘Still Outdated’ laat de band horen ook niet vies te zijn van een uitstapje buiten de platgetreden paden want zeker in de refreinen is hier meer sprake van death ‘n’ roll. Het is een slimme zet die de afwisseling op de plaat goed doet.

Buiten Baron Rojo ken ik niet zo veel Spaanse metalbands, Lined is echter een ensemble dat ik de komende tijd eens goed in de gaten ga houden. Deze tweede langspeler van de groep is wat mij betreft namelijk prima gelukt.