Adrian Vandenberg: “Ik wil gewoon te gekke platen maken en te gekke shows doen met een te gekke band!”
Met ‘2020’ heeft Vandenberg andermaal bewezen nog steeds tot de (internationale) top van het hardrock genre te behoren en de terugkeer van de band heeft heel wat losgemaakt in de scene. Gitarist en main man Ad van den Berg was natuurlijk gaarne bereid om de nodige toelichting te geven over het ter ziele gaan van Vandenberg’s Moonkings, de reincarnatie van Vandenberg en de totstandkoming van het nieuwe album ‘2020’.
Sjak Roks Ι 07 juli 2020
Ad, laten we eens beginnen met het uit elkaar vallen van Vandenberg’s Moonkings. Dat had natuurlijk alles te maken met de beschikbaarheid van Jan Hoving als zanger voor de band?
Door de beperkte beschikbaarheid van Jan hadden we natuurlijk de nodige problemen om (internationaal) te toeren. Het was voor Jan niet mogelijk om langer dan één à twee dagen weg te zijn van de boerderij en, daar ik het nog steeds fantastisch vind om als een zigeuner de wereld rond te trekken, bevond ik dit steeds meer te missen. Jan gaf zelf regelmatig aan dat hij het gevoel had de ontwikkeling van de band op dit gebied te stagneren, maar in het begin had ik er nog niet zoveel problemen mee. Daar ik natuurlijk een groot gedeelte van mijn carrière de wereld had rondgereisd, begon dit echter steeds meer aan me te knagen. Een ander aspect wat heeft meegespeeld is het feit dat ik merkte, zeker tijdens de tweede Moonkings plaat, dat ik continue de neiging had om de band in een wat heavier richting te sturen. Ik heb natuurlijk een te gekke tijd gehad bij Moonkings en het was dan ook een erg moeilijke beslissing om met de band te stoppen. Er was binnen de band een prima chemie en dat maakte het extra lastig om dit besluit en nemen, maar diep van binnen wist ik dat er geen ontkomen aan was.
Je gaf aan dat je een behoorlijk drang voelde om heavier materiaal te gaan schrijven. Wat was de oorzaak hiervan?
Dat is wel vaker gebeurd bij mij, want hetzelfde was er eigenlijk aan de hand toen ik nog in Teaser speelde. Er speelde toen iets vergelijkbaars en daarom is Teaser toen ook “omgezet” in Vandenberg. Eigenlijk heb ik gedurende mijn hele muzikale loopbaan heen en weer zitten laveren tussen bluesrock en echt hardrock materiaal en ik had nu weer enorm de behoefte om een stuk heavier te gaan.
Waarom heb je er wederom voor gekozen om onder de naam Vandenberg te gaan opereren, terwijl dit nieuwe materiaal toch nog een stukje harder is dan hetgeen je met deze band in de jaren tachtig maakte?
Voor mijn gevoel heb ik wel de rode draad doorgetrokken van de hardere nummers die we destijds maakten, zoals ‘Waiting For The Night’ en ‘This Is War’ bijvoorbeeld. Het poppiër materiaal zoals ‘Friday Night’ hebben we dit keer achterwege gelaten omdat dat toch echt iets van die tijd was. Overigens was het niet echt vanzelfsprekend om onder deze naam te gaan acteren, maar na overleg met de platenmaatschappij en mijn management is er toch voor gekozen om onder de naam Vandenberg verder te gaan.
Waarom heb je er niet voor gekozen om met de Moonkings ritme-sectie door te gaan en alleen een andere zanger te zoeken?
Daar heb ik in eerste instantie zeker aan gedacht, want het zijn echt fantastische muzikanten. Naast de Moonkings hebben zij echter al ruim twintig jaar een vriendenband die ze graag in stand wilden houden. Dat was zeker mogelijk bij het Moonkings-gebeuren, maar dat zou natuurlijk niet meer houdbaar zijn in de Vandenberg-constructie. Voor mij voelde het scenario Moonkings met een andere zanger echter ook niet helemaal lekker, ook niet richting Jan, en daarom heb ik toch besloten om een compleet nieuwe line-up te gaan formeren.
Als ritme-sectie heb je Randy van den Elsen (bas) en Koen Herfst (drums) gerecruteerd. Hoe ben je bij hun terecht gekomen en waarom zijn zij de juiste personen voor Vandenberg anno 2020?
Ik was eigenlijk helemaal niet op de hoogte van wat er zich in Nederland afspeelde qua muzikanten, maar ik wilde wel dat de band voor het merendeel uit Nederlanders zou bestaan want anders wordt het zaakje qua logistiek weer zo moeilijk. Dus als zodanig ben ik wat rond gaan kijken binnen Nederland en was voornamelijk op zoek naar mensen die niet alleen muzikaal hun mannetje konden staan, maar die ook hetzelfde “heilige vuur” hadden als ikzelf. Toen ben ik in publicaties gaan neuzen wie er binnen Nederland tot de top van de scene gerekend werden en kwam ik erachter dan Koen al zeven jaar achtereenvolgend als nummer één rockdrummer van de Benelux werd gezien. Daarna ben ik wat materiaal op YouTube gaan bekijken en sloeg ik steil achterover van mijn drumcapaciteiten. Randy was een tip van Ivo Severijns, die vroeger bij Herman Brood als bassist aan de slag was. Mijn manager, Johan Voskamp, kende Ivo goed en had gevraagd wie er geschikt zou zijn voor het nieuwe Vandenberg avontuur en hij kwam met Randy op de proppen. Zowel met Koen als met Randy werd contact gezocht en het klikte meteen zowel muzikaal als persoonlijk en dus werden zij de nieuwe Vandenberg ritme-sectie.
Als zanger heb je niemand minder dan Ronnie Romero weten te strikken, wat in mijn beleving één van de beste zangers van dit moment is, die echter wel een totaal andere klankkleur heeft dan Jan en Bert Heerink. Zag je dat niet als een risico?
Ik was niet van plan om mijn kunstje van vroeger nog een keer over te doen, wat je ook wel kunt horen aan het nieuwe album. Het nieuwe materiaal is gewoon een flink stuk harder dan hetgeen we vroeger met de band hadden gedaan en daar paste ook wel een ander type zanger bij. Bert was destijds een goede zanger voor wat we deden, maar natuurlijk is hij niet van het kaliber van een Ronnie Romero, met alle respect. En als Ronnie goed genoeg is voor Ritchie Blackmore, is hij zeker goed genoeg voor mij…haha. Maar even serieus, die Blackmore is niet bepaald gek en kan iedere zanger uit de heel wereld voor zijn band krijgen en dan is het veelzeggend dat hij voor Ronnie heeft gekozen.
Was je al begonnen met het schrijven van dit nieuwe materiaal in jouw periode in de Moonkings of ben je hiermee pas gestart nadat het Moonkings avontuur was geëindigd?
Ik schrijf altijd heel graag op het lijf van de zanger en ondanks het feit dat ik tijdens mijn periode in de Moonkings al de drang voelde om heavier materiaal te gaan schrijven is dat pas echt gestart nadat ik Ronnie had benaderd voor de job en hij ermee ingestemd had om de nieuwe Vandenberg zanger te worden.
Als eerste teken van leven is gekozen voor een nieuwe versie van ‘Burning Heart’. Waarom heb je er uberhaupt voor gekozen om dit nummer opnieuw op te nemen en kun je je voorstellen dat niet iedereen te spreken was over deze nieuwe versie?
Het was eigenlijk in eerste instantie niet de bedoeling om deze nieuwe ‘Burning Heart’ versie op het album te plaatsen, maar toen Mascot Records een tijdje geleden een press release wilde publiceren en daar wilden we wel wat speciaals van maken daar je anders niet echt opvalt tussen de overdaad aan berichten die er binnen het metal wereldje de markt op gegooid worden. We wilden daar dus een muzikaal voorproefje van de nieuwe band aan toevoegen, zodat de mensen ook meteen konden horen hoe Vandenberg anno 2020 zou klinken. We waren toen echter nog niet in de studio geweest, maar we hadden tijden de opnames van de tweede Moonkings plaat de basic tracks opgenomen van ‘Burning Heart’ om later een bonus track voor Japan achter de hand te hebben. Toen hebben we besloten om dit als een soort visitekaartje bij de press release uit te brengen. Het resultaat was ons inziens zo goed dat we nadien ook besloten hebben om dit nummer toe te voegen aan de nieuwe plaat. Het zal voor de mensen die hun hele leven met de originele versie van ‘Burning Heart’ in hun hoofd hebben gezeten wel even wennen zijn, maar de emotionele diepgang die Ronnie in zijn vocalen legt zorgt er voor dat deze nieuwe versie in mijn beleving zeker zo goed is als de oorspronkelijke. Het zorgde er ook voor dat er een mooie brug geslagen kon worden tussen Vandenberg nu en 1982 met het nummer waar we destijds mee doorbraken.
Als tweede single is ‘Shadow Of The Night’ uitgebracht, was dit wat jou betreft een logische keuze na ‘Burning Heart 2020’?
De keuze voor dit nummer was wat mij betreft ook om een statement te maken van hoe de band tegenwoordig klinkt. Het leek me te gek om met de deur in huis te vallen omdat bijna niemand zoiets had verwacht na de nieuwe versie van ‘Burning Heart’. Iedereen had verwacht dat het volgende voorproefje van de nieuwe plaat in de trend van de vroegere Vandenberg zou zijn en dan krijgen ze dit rond hun oren. Ik hou er van om onverwachte dingen te doen en dat was de release van ‘Shadow Of The Night’ voor de meeste mensen zeker.
Het derde nummer wat de luisteraars te horen kregen was ‘Freight Train’, waarom dit nummer als derde teaser?
Met de keuze voor dit nummer wilden we ook laten zien waar we als band voor staan en ‘Freight Train’ is toen in samenspraak met platenmaatschappij en management naar voren gebracht om de grote publiek verder kennis te laten maken met onze muziek. Het was een bewuste keuze om niet te wederom te kiezen voor een ballad zoals ‘Let It Rain’, omdat dit veel te voorspelbaar is. Ik vond het heel belangrijk om met een paar knallende rocknummers uit te pakken en daarom is ‘Freight Train’ als volgende kennismaking gekozen.
Ook oud-collega’s Brian Tichy (drums) en Rudy Sarzo (bas) zijn de horen op de nieuwe plaat, daar je tijdens de eerste opnames nog niet de beschikking had over Koen en Randy. Nooit het idee gehad om beide heren de eerdere partijen opnieuw in te laten spelen?
Zoals aangegeven wilde ik toch een Nederlandse basis hebben voor mijn band vanwege het logistieke gemak, maar de studio was reeds geboekt toen Koen en Randy nog niet in beeld waren. Het opnameproces was dus reeds gestart met Brian en Rudy en toen ik mijn eigen ritmesectie had gevonden is de plaat met mijn eigen mensen afgerond. Brian en Rudy zijn echte professionals en zagen het ook als een eer om dan als gastmuzikant op de plaat mee te doen.
Het nieuwe album is geproduceerd door Bob Marlette. Waarom heb je voor hem gekozen en wat vind je zelf van het uiteindelijke resultaat qua sound?
Ik ben superblij met de sound van het nieuwe album en eigenlijk zijn mijn hoge verwachtingen meer dan waargemaakt. Ik had aan Mascot America, die in New York gevestigd zijn, gevraagd of zij een paar suggesties hadden voor Amerikaanse producers. We hadden allemaal het gevoel dat het een erg interessante stap zou kunnen zijn om het deze keer eens niet zelf te produceren, maar om er een paar objectieve oren bij te halen. Bob was de eerste van de drie suggesties met wie ik in gesprek kwam en we hadden meteen een dusdanige klik dat ik de overige kandidaten niet eens meer gesproken heb.
Het artwork is evenals de titel ‘2020’ behoorlijk simpel en sober gehouden. Was dat een bewuste keuze?
Er waren een aantal redenen waarom dit ons een goede stap leek. Iedereen had natuurlijk verwacht dat we in de lijn van ‘Heading For A Storm’ en ‘Alibi’ expressief zouden uitpakken en daar ik erg van het verrassingseffect hou, hebben we nu juist voor een wat simpelere benadering gekozen. Verder leek het me ook goed om het modernere Vandenberg logo prominent in beeld te brengen en een erg expressieve cover zou de aandacht daar van afleiden. Ook de realisatie dat tegenwoordig een grote groep mensen alles via Spotify beluisterd zorgde ervoor dat het niet te expressief moest zijn, daar dat in Spotify toch niet te zien zou zijn. Dus voor de herkenbaarheid hebben we voor deze “simpele” benadering gekozen.
Het album is op 29 mei officieel uitgebracht. Hebben jullie niet overwegen om dit vanwege de Corona-crisis uit te stellen?
Natuurlijk was deze hele situatie niet te voorzien en mijn eerste reflex was dan ook inderdaad om de release van de plaat uit te gaan stellen. Ook mijn manager Johan had hetzelfde gevoel, maar Ed van Zijl (de baas van Mascot) gaf aan dat dit de reactie van een hoop bands zou zijn en dat zou er voor zorgen dat we in het najaar met dit album terecht zouden komen in een enorme stortvloed aan nieuwe releases en dat is nu ook niet bepaald een gewenste situatie. De plaat juist nu uitbrengen zorgt er voor dat hij meer opvalt, dus dat is echt wel een bewuste keuze geweest. Verder weet natuurlijk niemand hou lang dit allemaal precies gaat duren en dat heeft zeker ook meegespeeld met de keuze om het album meteen op de markt te brengen.
Door de Corona-crisis is het allemaal erg ongewis wanneer er weer live gespeeld kan worden. Hoe gaan jullie die onzekere tijd doorbrengen? Gaan jullie al werken aan nieuw materiaal gedurende de tijd dat er niet opgetreden kan worden?
Zodra de meeste interviews achter de rug zijn ter promotie van dit nieuwe album, ben ik zeker van plan om alvast aan de slag te gaan voor de opvolger. Die tijd kan op mooi gebruiken om te werken aan nieuwe nummers en het lijkt me ook erg gaaf om een eventuele tweede Vandenberg plaat er meteen achter aan te knallen. Voor wat betreft het live spelen, kunnen we niets anders doen dan wachter tot wanneer de zaken weer op orde zijn en dan de noodzakelijke plannen te maken.
Jij heb in de lange carriere al het nodige meegemaakt, maar wat wil je nog bereiken met deze incarnatie van Vandenberg?
Mijn drijfveer is altijd de muziek geweest en niet per definitie succes en geld en dat soort dingen. Ik heb altijd het gevoel gehad dat wanneer je iets goeds doet deze zaken vanzelf wel gaan komen. En mochten succes en geld achterwege blijven, dan is dat maar zo. Dan wil ik in ieder geval een plaat gemaakt hebben waar ik 100% achter sta zonder concessies te doen. Ik wil gewoon te gekke platen maken en te gekke shows doen met een te gekke band!
Oke Ad, dankjewel voor het prettige gesprek. Zijn er nog zaken die we niet besproken hebben en die je wil delen met onze lezers?
Het klinkt wellicht een beetje als een cliché, maar het is vooral belangrijk om een beetje moed te houden in deze onzekere tijden. Deze situatie gaat zeker weer voorbij en wanneer dat zo is, staan wij te popelen om het live-circuit weer in te gaan. See you there!
Check de onderstaande socials voor meer informatie over deze band.