Sodom
Tom Angelripper: “Ik wil niet zo eindigen als Lemmy…”.
Met ‘Out Of The Frontline Trench’ meldt de Duitse thrash metal band Sodom zich voor de tweede keer sinds de grote schoonmaak in 2017 terug aan het front met een nieuwe EP, met daarop drie nieuwe nummers en twee bonustracks. De band rondom zanger / bassist Tom Angelripper is weliswaar druk aan het schrijven voor hun aanstaande zestiende studioalbum, maar wil de fans niet te lang laten wachten op nieuw materiaal. Ik spreek met de frontman over de nieuwe EP, het heden, het verleden en de toekomst van Sodom.
Dennis van ‘t Hoofd Ι 18 november 2019
Het is bijna twee jaar geleden dat je met Sodom een doorstart maakte. Sindsdien speelden jullie al weer bijna vijftig shows en met ‘Out Of The Frontline Trench’ presenteren jullie ook al weer de tweede EP in de nieuwe bezetting. Ben je tevreden met hoe de grote schoonmaak voor je heeft uitgepakt?
Jazeker. Ik ben zeer tevreden met de nieuwe bezetting en we zijn inmiddels al echt op elkaar ingespeeld. De vele shows in de afgelopen twee jaar heeft daar zeker aan bijgedragen. Een line-up wissel zoals in 2017 is niet niks. Je begint praktisch weer van voor af aan, maar soms is het gewoon nodig om zulke ongemakkelijke beslissingen te maken.
Je liet er dan ook geen gras over groeien, drie weken nadat bekend werd dat gitarist Bernemann en drummer Makka geen deel meer uitmaakten van Sodom, kwam je al met een nieuwe band. Hoe kreeg je dat zo snel voor elkaar, en hoe wist je dat je de juiste muzikanten voor Sodom had gevonden?
Naja, dat was echt brutaal. Ik wilde na de split echter zo min mogelijk shows afzeggen en geen enkele tijd verliezen. Direct nadat het nieuws bekend werd, meldde Husky zich aan om te zeggen dat ik op hem kon rekenen mocht ik hem kunnen gebruiken. Vervolgens nam ik contact op met Blackfire en die was meteen enthousiast om weer bij Sodom te komen spelen. Yorck kende ik al als backliner en ik was altijd al onder de indruk van zijn gitaarspel, dus hij was er dan ook meteen bij. Dat was dan ook meteen de eerste keer met twee gitaristen. Ik wilde toen koste wat het kost op het Rockhard Festival in mijn thuisstad Gelsenkirchen spelen, dat was voor mij echt belangrijk. Godzijdank lukte het ons in de nieuwe bezetting een setlist samen te stellen. Veel werk, maar uiteindelijk was het het allemaal waard.
Zoals gezegd is ‘Out Of The Frontline Trench’ al de tweede EP in de nieuwe bezetting. Vorig jaar brachten jullie reeds de 3-Track EP ‘Partisan’ uit, maar waarom nu weer een EP en geen volledig album?
Het nieuwe album zal pas eind 2020 uitkomen. We wilden simpelweg nog maar eens een teken van leven van ons geven en daarmee de fans over de laatste stand van zaken informeren. Dit soort EPs zijn bovendien zeer geliefd bij de fans en ook echte verzamelobjecten. Beide bonustracks op de EP dienen heel toepasselijk als toegift.
Hoe ver zijn jullie eigenlijk met het schrijven van het zestiende studio van Sodom?
We hebben de nodige ideeën klaarliggen, maar we werken eraan zonder er al te veel druk op te leggen. Zodra we alle nummers klaar hebben gaan we eens met de platenmaatschappij overleggen over een concrete release datum. Ik ben me er natuurlijk van bewust dat dit album het belangrijkste album uit mijn carrière zal worden, dus we moeten allemaal 100% geven. Maar ik heb er alle vertrouwen in… die plaat gaat knallen!
Het eerste nummer van de ‘Out Of The Frontline Trench’ EP, getiteld ‘Genesis 19’ gaat ook op de nieuwe plaat verschijnen en is daarmee de eerste track die we van het nieuwe album te horen krijgen. Met dit nummer, maar ook met de titeltrack gaan jullie stilistisch weer terug naar de beginjaren van Sodom, zonder daarbij gedateerd te klinken. Beide nummers zijn echte thrash metal granaten met een zwart geblakerd kantje. Met welk idee zijn jullie de oefenruimte ingedoken en ben je tevreden met het resultaat?
Exact. „Genesis 19’ zullen we echter nogmaals op gaan nemen in een herziene versie. Wanneer we nummers in de oefenruimte schrijven en arrangeren, hebben we niet echt een vaste route. We houden allemaal van deze muziek en laten ons niet door anderen beïnvloeden. We zouden nooit bij andere of succesvollere bands spieken om te kijken wat zij doen. Wat dat betreft zijn we volledig autonoom en weten we precies hoe het uiteindelijk moet gaan klinken. De spirit uit de jaren tachtig moet bovenal te herkennen zijn. In principe is Sodom de enige band die zijn afkomst niet verloochend en zich ook nooit aangepast over veranderd heeft en dat moet ook zo blijven.
Voor de nieuwe EP hebben jullie „Agent Orange’ opnieuw opgenomen. Waarom dit nummer? En in welk opzicht is deze versie beter gelukt dan het origineel, dat in 1988 of 1989 zelfs nog door Blackfire is geschreven?
Ja, voor de EP hebben we twee bonustracks opgenomen. In principe kosteloos voor onze fans, aangezien de prijs van de EP dezelfde is, of er nu drie of vijf nummers op staan. ‘Agent Orange’ wordt dit jaar 30 jaar oud. We wilden hiermee laten zien en horen, dat we zo’n belangrijk nummer nog steeds niet veranderd hebben, wat na zo veel jaar best had kunnen gebeuren. Pas na de studio-opnames viel het onze producent op, dat de nieuwe versie exact dezelfde speelduur heeft als het origineel… als dat geen toeval is?
En als laatste nummer op de EP krijgen we een live versie van de klassieker ‘Bombenhagel’, van de show in het voorprogramma van de Böhse Onkelz in jullie thuisstad vorig jaar. Het nummer wordt beëindigd met het ‘Steigerlied’. Wat is dat eigenlijk voor een lied?
Ik zou zeggen, het bekendste en controversieelste nummer aller tijden. Maar in de laatste decennia is er te veel in geïnterpreteerd, iets wat ons zelf nooit is opgevallen. In principe heeft de titel niets met politiek te maken, maar het nummer is wel een belangrijk onderdeel van onze setlist. Het ‘Steigerlied’ spelen we eigenlijk alleen bij optredens in het Roergebied. We hebben achteraf ook een hoop gezeik gehad omdat we met de Onkelz optraden. Maar eerlijk gezegd, zo’n gelegenheid krijgen we zeker vast niet meer zo snel, aangezien het ook nog eens in mijn thuisstad Gelsenkirchen in de Veltins Arena plaatsvond. Onkelz zanger Kevin Russel is een echte Sodom fan en hij had zich er sterk voor gemaakt dat wij voor hen mochten openen. Dat had met rechtse (of linkse) politiek helemaal niks te maken. Ik ken honderden mensen en ook muzikanten die nog veel verder rechts staan en waarvan men het niet zou vermoeden.
Het tweede nummer „Down On Your Knees’ en ook ‘Out Of The Frontline Trench’ gaan over de verschrikkingen uit de Eerste Wereldoorlog. Wat heeft je geïnspireerd om over de eerste wereldoorlog te schrijven?
Van een nog levende tante kreeg ik een fotoalbum, waarin behoorlijk wat brieven en foto’s van mijn opa uit de Eerste Wereldoorlog zaten. Ik moest toen aan de vele verhalen denken die hij ons vroeger vertelde. Ik ben me toen verder gaan verdiepen in dit thema en heb vervolgens verschillende documentaires bekeken. Dat was echt interessant. Maar deze oorlog was ook een tragedie en waarschijnlijk het ergste wat de mensheid ooit heeft moeten ondergaan. Voor mij als tekstschrijver een bron van inspiratie, ook al klinkt dat een beetje vreemd….
Sodom is van begin af aan altijd een trio geweest. In de nieuwe bezetting werk je echter met twee gitaristen. Hoe bevalt dat tot nu toe en waarom heb je dat niet eerder geprobeerd in bijna 40 jaar bandgeschiedenis?
Ik liep al langer met het idee rond, maar ik denk niet dat Bernemann ooit een tweede gitarist naast zich had geaccepteerd. We hadden er wel vaker over gesproken, maar dat kon nooit op veel enthousiasme rekenen. Maar nu kunnen we live eindelijk ook nummers spelen die alleen met twee gitaristen goed functioneren, waardoor we de setlist kunnen uitbreiden. Wat dat betreft is het fijn dat we nu ook songs in de setlist op kunnen nemen, die we nog nooit live gespeelt hebben. Bij de komende shows zullen we dat ook weer gaan doen. Ondertussen hebben we ook honderden nummers geschreven, die we grotendeels nog nooit live hebben gespeeld. Dat wordt nu eindelijk eens veranderd.
Welke voor- en / of nadelen heeft het voor jou om met twee gitaristen te werken?
De voordelen heb ik in principe zojuist al beschreven, maar wat ook prettig is, is dat beide gitaristen het in zich hebben om nummers te schrijven. Dat maakt het geheel nog wat veelzijdiger. Het enige nadeel is denk ik dat we wat aan cultstatus verloren hebben. Veel bands die van één naar twee gitaristen zijn overgestapt, klinken vaak niet meer zo, zoals de fans het gewend zijn. Dat is bij ons niet het geval, we proberen de spirit van de goede oude tijden ook in de nieuwe songs over te brengen. Ik geloof dat lukt ons best aardig.
Volgende maand spelen jullie bij ons in Nederland op de Eindhoven Metal Meeting. Wat kunnen we van jullie in Eindhoven verwachten?
Ja, we kijken er al erg naar uit om daar te spelen. Eens kijken of we nog één of andere verassing in de setlist kunnen stoppen. In ieder geval een zeer gaaf festival met veel goede vrienden!
Sodom was één van de eerste thrash metal bands überhaupt en door de jaren heen hebben veel thrash en black metal bands zich door jullie laten inspireren. Hoe kijk je daar tegenaan en wat vind je bijvoorbeeld van bands als Aura Noir, Destroyer 666, Desaster of Nifelheim die overduidelijk door Sodom beïnvloed zijn?
Dat maakt me inderdaad wel trots ja. Maar eerlijk gezegd is het voor newcomer bands belangrijk om te proberen iets nieuws en onafhankelijks te doen, waarmee ze zich van de grijze massa kunnen afzetten. De tachtiger jaren komen helaas niet terug, maar het is niet verkeerd om je door de oude garde te laten inspireren. De bands die je noemt vind ik allemaal te gek, die zijn allemaal zo gek als dat wij vroeger waren. Je merkt aan hen dat ze muziek maken met passie en niet omdat ze een contract vol te spelen hebben.
Sodom bestaat inmiddels ook al weer bijna 40 jaar. Gaan jullie ter ere van dat jubileum nog iets bijzonders organiseren?
Dat zien we tegen die tijd wel… het 40 jarige jubileum vieren we pas in 2022 (1982 was ons officiële oprichtingsjaar). Persoonlijk hou ik niet zo van jubilea, ik laat het altijd maar gewoon over me heenkomen. Natuurlijk ben ik er erg trots op dat we na zo’n lange tijd noch altijd actief zijn. Daarbij moet ik natuurlijk in de eerste plaats de fans bedanken die ons in leven houden. Veel bands vergeten dat nog al eens. Belangrijk is ook dat we gezond en creatief blijven en niet te veel op onze lauweren rusten.
Als je terugkijkt, wat was dan jouw absolute hoogtepunt met Sodom?
Het grootste hoogtepunt was toch wel de release van ‘Agent Orange’. Dat gaf mij de mogelijkheid om van de muziek te leven en uitsluitend met muziek bezig te zijn. Een droom werd werkelijkheid. Niet veel bands hebben dat kunnen bereiken. Met geluk heeft dat niet veel te maken, het was eerder het resultaat van harde en consequente arbeid.
Denk je dat Sodom in de nieuwe bezetting er nog tien jaar bovenop pakken?
Boah, geen idee, uiteindelijk komt er aan elk feest een einde. Ik wil niet zo eindigen als Lemmy, die ernstig ziek nog op de planken stond en bijna niet meer kon zingen en performen. Dat was echt verschrikkelijk om te zien. Als het niet meer gaat, dan is het voorbij. Maar wie weet, zo lang we gezond en creatief blijven gaan we lekker door. The Stones hebben al het juiste voorbeeld gegeven.
Mooi, dat was het van mijn zijde. Heb je nog wat toe te voegen aan dit interview?
Bedankt voor alles en ik hoop dat we elkaar weer eens zien… ergens op tour. Darauf erhebe ich mein Bierchen…Prost, euer Önkel
Check de onderstaande socials voor meer informatie over deze band.