Sabaton
Pär Sundström: “De muziek die we componeerden klonk duisterder dan ooit. Dit zou ons conceptalbum worden over die barre tijden in WO I.
In onze grote voorbereidingsactie die voorafging aan het negende studioalbum ’The Great War’ van de Zweedse oorlogstank Sabaton, togen we eind mei naar Brussel. De grauwe hoofdstad heeft nog enkele plekken waar de tijd is blijven stilstaan. In de schaduw van een triomfboog van eerdere glories in het ‘Jubelpark’ ligt daar namelijk het Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis met al zijn grandeur uit vroegere tijden. Het is op die plek dat men de interviewsessies met de sympathieke bassist en manager van Sabaton, Pär Sundström georganiseerd heeft en dat werd een aangenaam gesprek.
Door: Vera Mattijssens Ι 22 juli 2019
We melden ons aan en krijgen eerst een beknopte rondleiding in het museum dat netjes verdeeld is in tijdvakken en disciplines. Om uiteindelijk te belanden bij de immense vliegtuigen die eerder heel wat verderf brachten, maar ook overwinningen op hun naam hebben staan. Wanneer we aan tafel schuiven met Pär vragen we dan ook:
Hoe voelt het om net op deze plek je interviews af te handelen voor ‘The Great War’.
Ik voel me natuurlijk als een jonge snaak in een snoepwinkel. Je wilt zoveel mogelijk indrukken opsnuiven en bijleren. Sommige stukken zijn rechtstreeks van het Belgische leger geërfd en vertellen ieder een eigen verhaal. Anderzijds leidt het me ook af van mijn missie, ik moet het hoofd erbij houden tijdens deze interviews en niet teveel wegdromen over wat er vroeger allemaal gebeurd is. Maar het is zeker een erg speciale en passende locatie om te spreken over ‘The Great War’.
Het oorlogsthema mag als legendarisch beschouwd worden voor Sabaton, maar hoe kwamen jullie uit bij de Eerste Wereldoorlog als concept?
Het is geen echt conceptalbum, laat ik dat voorop stellen. Wel heeft elke song affiniteit met de periode tussen 1914 en 2018. Het was een tijd van ingrijpende veranderingen. Zo werd er voor het eerst aan chemische oorlogsvoering gedaan, de voorloper van wat nu meer gesofistikeerd gebeurt. Het heeft een tijdje geduurd vooraleer we beslisten om de Eerste Wereldoorlog als thema te nemen. Pas toen Joakim en Tommy enkele songs geschreven hadden, besloten we dat dit wel een erg duister thema nodig had. De muziek die ze componeerden klonk duisterder dan ooit. Maar het album heeft nog het meeste affiniteit met ‘The Art Of War’ volgens mij. Interessant om te vermelden is dat het album in drie versies uitkomt en de ‘historical version’ heeft telkens een introductietekst, net als bij ‘The Art Of War’.
Gitarist Tommy Johansson draait nu al een poosje mee bij live concerten. Heeft hij zijn plaats gevonden in Sabaton?
Absoluut. Het is zelfs zo dat hij mee componeert, samen met Joakim. Het eerste nummer dat ze samen schreven was ‘A Ghost In The Trenches’, al was dat toen helemaal nog niet duidelijk of het op dit album zou verschijnen, want het is een uptemposong die aanvankelijk niet paste bij ons huidige thema van de Eerste Wereldoorlog.
Ook al horen we veel vertrouwde geluiden op het nieuwe album, toch zou ik graag willen horen wat nieuw was voor jullie… de kleine innovaties die net dat verschil maken….
Daar werken we altijd aan. Het thema vereiste in sommige songs een andere vocale aanpak van Joakim. Op dit album zingt hij meer in de lagere regionen. Met Tommy hebben we een nieuwe gitarist die zeker ook zijn eigen stempel drukt op het materiaal. Hij heeft trouwens onze backcatalogus niet klakkeloos overgenomen, maar weet nieuwe, frisse ideeën aan te brengen. We zijn daar dus heel tevreden over. Het eerste deel van het album stookt het vuur op met opzwepende melodieën, later wordt het episch, met ‘The End Of The War To End All Wars’ als apotheose. Dat is echt een machtig nummer. En wat niemand verwacht… daarna is er ‘In Flanders Fields’ als afsluiting, een sereen gedicht dat enkel door koorzang gebracht wordt.
Dat is inderdaad een verrassing… misschien kunnen jullie het spelen als iedereen het festivalterrein verlaat…
Dat is een goed idee. Daar moeten we nog over brainstormen.
Inmiddels bestaat Sabaton twintig jaar. Dat is niet niks. Had je zelf helden in je jeugd?
Toen mijn vriend en ik gitaar leerden spelen, speelden we mee met live video’s en één van de coolste was die gast van Skid Row (Sebastian Bach – Vera). Ik was echt onder de indruk van de energie en uitstraling van Skid Row. Dat moet omstreeks 1992 geweest zijn. Ik was er zo voor te vinden omdat die gasten ook eerder een attitude uitstraalden dan zich te bekommeren om hun ‘looks’. Skid Row was voor mij een grote inspiratiebron en Metallica ook.
Ik veronderstel dat je ook elke week naar Headbanger’s Ball keek op MTV?
Ja hoor, dat was elke zondagavond, maar ik keek ook altijd naar een andere show op vrijdag van Duitsland. Die lieten net andere bands zien. Op MTV zag je Metallica en de echt grote bands, maar in het andere programma leerde ik de Duitse metalscène kennen en dat was minstens even interessant. Zo leerde ik Blind Guardian, Running Wild, Doro, Grave Digger en Atrocity kennen. Ik herinner me nog dat ze altijd Duits spraken en ik er niets van verstond, maar ik vond het toch leuk. Ik nam dat ook altijd op, want bij mijn vriend hadden ze thuis geen satelliet en dus konden ze dat niet zien. Ik nam dat dus op en we bekeken dat later samen. Dat was een goede leerschool. Savatage heb ik daar trouwens ook leren kennen, ook al is dat een Amerikaanse band. MTV was een zender waar iedereen naar keek, maar ze waren wel gefocust op de Amerikaanse scène en deels Britse bands en ze negeerden gewoon de true metal scène van Duitsland.
Hoe heb je Joakim ontmoet?
De band bestond al vooraleer we hem ontmoetten, maar we hadden ons nog niet officieel kenbaar gemaakt. Er was alleen ik en Rikard, de gitarist van de originele bezetting. Er was een andere drummer met wie we de band opgericht hadden en hij kende Joakim van op school. We hebben mekaar ontmoet tijdens een fuif. Joakim werd aan me voorgesteld en hij zou keyboards gaan spelen, want in die periode begonnen de tijden te veranderen. Eerder was alles gefocust op black en death metal. Er viel geen melodieuze metal te bespeuren. Dan was daar ineens Joacim’s HammerFall, gevolgd door Stratovarius. Vlak daarna was daar ook Rhapsody en Children Of Bodom. Ze waren allemaal heel melodieus, zelfs al gebruikte Children Of Bodom nog grunts. Een ander kenmerk was dat ze allemaal veel keyboards gebruikten. Dus hadden we een toetsenist nodig, maar we wisten niet dat Joakim kon zingen. Sterker nog, hij besefte dat zelf ook niet. Hij had een song geschreven – dat was meer dan wij hadden – en hij speelde die terwijl hij erbij zong, zodat we de melodie konden leren. En we vonden allemaal dat het goed klonk.
Wat brengt de toekomst voor Sabaton?
We laten song per song los op het publiek. We bouwen dit op met veel toewijding. We hebben ervoor gekozen om van Sabaton onze missie en levensdoel te maken en daar gaan we voor. Inmiddels kan je de clips voor ‘Fields Of Verdun’ en ‘Great War’ bekijken alsook enkele toelichtingen die we geven in clipjes. Verder hebben we in het voorjaar ons eigen ‘History Channel’ opgericht waarbij Sabaton songs worden toegelicht door een heuse geschiedkundige. We werken daar al een poos mee samen, ook voor de clips.
Om te besluiten nog even het laatste nieuws wat touren betreft…
Na de zomerfestivals gaan we het nieuwe album promoten en we kijken ernaar uit om de nieuwe songs live te spelen. Dat zal in Europa gebeuren begin 2020 waarbij we ook België en Nederland aandoen. Maar eerst gaan we naar de VS met HammerFall in ons kielzog.
Check de onderstaande socials voor meer informatie over deze band.