Maja Shining: Als ik er meer objectief tegenaan kijk (voor zover dit mogelijk is) denk ik dat ‘Breathe In Colours’ onze sound wat meer heeft uitgediept en laat zien dat we zijn gegroeid als band. ”
Het debuutalbum ‘Tied Down’ van de Deense metal formatie Forever Still eindigde in 2016 op de tweede plaats in mijn persoonlijke jaarlijst, dus dan kun je wel zeggen dat die plaat een erg positieve indruk op me gemaakt heeft. Ik was dan ook erg benieuwd hoe opvolger ‘Breathe in Colours’ zou gaan klinken en gelukkig blijkt die gewoon voort te borduren op hetgeen men met ‘Tied Down’ als basis heeft neergezet. Natuurlijk werd er contact gezocht met de erg sympathieke zangeres Maja Shining, die Lords Of Metal van de nodige achtergrondinformatie voorzag met betrekking tot het hele proces rondom de opnames en de release van ‘Breathe In Colours’.
Door: Sjak Roks – 9 april 2019
Hi Maja, de laatste keer dat we elkaar spraken was in oktober van 2016 in de 013 toen jullie het voorprogramma verzorgden van Lacuna Coil. Wat heeft deze toer betekent voor de band en heeft het jullie in staat gesteld om jullie uitstekende debuutalbum ‘Tied Down’ voldoende te promoten?
Oh ja, zeker! Als je bekend bent met het werk van Lacuna Coil en ons materiaal weet je dat dit een perfecte match is voor zo’n toer. We trokken gezamenlijk gedurende anderhalve maand op en het stelde ons in staat om vele nieuwe steden en landen aan te doen om zodoende onze fanbase uit te kunnen breiden. Het was onze eerste echte toer na eerder wat kleinere headline-toertjes van zo’n vijf tot zeven dagen gedaan te hebben.
Naast het toeren met Lacuna Coil zijn jullie ook onderweg geweest met Children Of Bodom. Hoe was die ervaring voor jou en de band?
Stilistisch gezien pasten we natuurlijk wat minder goed bij elkaar en soms kan dat een probleem zijn, maar in dit specifieke geval was daar niet echt sprake van. In hun stijl is Children Of Bodom één van de meer melodieuzere bands en mede daardoor reageerde het publiek ook prima op ons, daar het melodieuze aspect in onze muziek ook erg belangrijk is. Ik kan me nog goed herinneren dat de aanvankelijke scepsis die mensen hadden toen wij het podium betraden snel plaats maakte voor een aanstekelijk enthousiasme, dus ook de toer met Children Of Bodom was een uitstekende ervaring voor ons.
Wat heeft jullie debuut-album eigenlijk betekent voor de band, zowel vanuit een artistiek als een commercieel oogpunt?
Voor ons was ‘Tied Down’ zeker een succes en het was ook de plaat die ons een contract bij Nuclear Blast bezorgde, wat natuurlijk het grootste indie-label binnen de metal scene is. Verder was het album genomineerd voor een Metal Hammer award als album van het jaar en dat zijn zaken waar wij als band erg trots op zijn. In die tijd maakten we gewoonweg de plaat die we wilden maken voor onszelf in plaats van te proberen om mensen te “pleasen” en ik ben dan ook erg trots op het feit dat ‘Tied Down’ door zoveel mensen gewaardeerd werd, waaronder jijzelf natuurlijk.
Tijdens ons eerste gesprek gaf je aan dat je verwachtte dat de opvolger ergens aan het einde van 2017 zou gaan verschijnen, maar het heeft toch ruim anderhalf jaar langer geduurd. Wat was de reden hiervoor?
Dat werd toch grotendeels veroorzaakt door de toers die we hebben gedaan. Toen ‘Tied Down’ uitkwam gingen we meteen op pad met Lacuna Coil en toen we weer thuis kwamen begonnen we langzaam aan te schrijven voor de tweede plaat. Midden in dat proces kregen we de gelegenheid op met Children Of Bodom te toeren en die hebben we natuurlijk met beide handen aangegrepen. Toen we daarvan terugkeerden hadden we de mogelijkheid om weer wat festival-optredens te doen en het leek er gewoon op dat dit soort zaken elkaar bleven opvolgen. En natuurlijk is dit erg positief en je hoort mij daar zeker niet over klagen, maar het had wel tot gevolg dat het creatieve proces voor de nieuwe plaat wat vertraging opliep.
Wanneer zijn jullie dan uiteindelijk gestart met de voorbereidingen voor de nieuwe plaat ‘Breathe In Colours’ en wat was het doel dat jullie wilden bereiken?
Alle activiteiten waren de afgelopen zomer afgerond en het schrijfproces was ongeveer een jaar daarvoor opgestart. We voelden absoluut geen angst en waren niet gestrest om de opvolger van ons toch erg succesvolle debuut te gaan maken. We hadden nog niet alles van onszelf laten zien op ‘Tied Down’ en we hadden dan ook erg veel creatieve energie gedurende het gehele proces. We hebben de kans gepakt om ons geluid wat verder te verkennen en wat meer te experimenteren daarmee. Ik denk dat dit ook de reden is waarom deze tweede plaat nog net wat beter en gevarieerder is geworden dan het debuut.
Is er nog iets veranderd in het schrijfproces in vergelijking met het eerste album of waren Mikkel en jijzelf nog steeds degenen die de honneurs in deze waarnamen?
Wat dat betreft is er niets gewijzigd, want ook deze plaat is volledig geschreven door Mikkel en mij. Toen we dit keer begonnen met schrijven hadden we niet echt een eigen huis, want ons appartementencomplex werd op dat moment gerenoveerd, wat tot gevolg had dat we een ruimte huurden waar we het album schreven met slechts de essentiële zaken zoals een microfoon, een drummachine en een gitaar. Deze erg basic set-up hielp ons enorm om optimaal te focussen op het schrijven van de nummers en ons niets aan te trekken van allerlei productionele zaken. Dat kwam pas veel later toen we eenmaal in de studio waren en eigenlijk was dit wel een erg geslaagde ervaring.
Naar mijn mening is het materiaal een stukje harder en gevarieerder dan hetgeen er op het debuut album te vinden was. Ben je het daar mee eens en was dit een bewuste keuze of gebeurde dit op een natuurlijk manier gedurende het schrijfproces?
We schrijven ons materiaal altijd gebaseerd op emotie en waar onze creativiteit ons heen leidt en daarom kan ik wel stellen dat het zeker een natuurlijk proces is geweest. Als mens heb je te maken met zoveel verschillende emoties en dat is voor ons de natuurlijke input voor het schrijfproces. Voor dit album wilden we gewoon onze heavy kant wat meer ontdekken, maar tevens wat verder experimenten met ons geluid.
Wat zijn voor jou de noodzakelijke elementen die aanwezig moeten zijn in een Forever Still nummer voordat je besluit om het op een album te plaatsen?
Als het geen geweldig nummer is, stopt het bij ons als veel eerder in het proces en resulteert het niet in een volledig afgewerkt nummer. Als de noodzakelijke elementen niet vertegenwoordigt zijn, voelt het gewoon niet lekker en zullen we het nummer niet verder afwerken. Soms wordt zo’n nummer later dan toch weer opgepakt om verder uit te werken wanneer de inspiratie daarvoor aanwezig is, maar elk nummer wat we op onze albums plaatsen heeft de juiste “vibe”, emotie en energie die wij van ons materiaal verwachten. Dat is ons recept voor een goed Forever Still nummer!
Het enige wat ik op de plaat heb aan te merken is het feit dat er slechts tien nummers op te vinden zijn. Hebben jullie meer nummers geschreven die niet op de plaat gekomen zijn en zo ja, wat gaat daar dan mee gebeuren?
We hebben zeker een paar extra nummers geschreven, maar die zijn op dit moment om het goed uit te drukken in het “demo”-stadium. Voor ons was het belangrijk om een aantal nummers te hebben die goed bij elkaar pasten en sommige van deze extra nummers zijn wat agressiever of experimenteler van aard. Het zijn zeker nummers die we in de toekomst zullen gaan uitbrengen, maar we vonden ze niet echt passen bij het materiaal op ‘Breathe In Colours”. Wellicht dat we in de nabije toekomst een paar EPs zullen gaan uitbrengen met dit materiaal.
Wie was verantwoordelijk voor de uitstekende sound?
Mikkel, onze eigen bassist, was wederom verantwoordelijk voor alle opnames, productie, mix en mastering zoals hij dat ook al gedaan had op ‘Tied Down’. Ik denk echter wel dat hij zichzelf overtroffen heeft op ‘Breathe In Colours’ en wanneer je beide platen met elkaar vergelijkt zie je dat hij op dat gebied enorm gegroeid is.
Voor de opnames hebben jullie live-drummer Rune Frisch toegevoegd aan de line-up. Waarom hebben jullie hiertoe besloten?
Toen we ‘Tied Down’ opnamen kenden we Rune nog niet en we hebben hem bij de band gehaald toen we gingen toeren. Sindsdien hebben we zo vaak met elkaar gespeeld en zijn we echte vrienden geworden. We houden erg van zijn speelstijl en zijn energie en dus was het een natuurlijk proces om hem naar de studio te halen om de drumpartijen voor ‘Breathe In Colours’ op te nemen.
Waarom hebben jullie dan niet hetzelfde gedaan met jullie live-gitarist Inuuteq Kleemann?
Na de Lacuna Coil toer besloot onze gitarist de schoolbanken weer op te gaan zoeken en nadien hebben we eigenlijk alleen maar gewerkt met inhuur-krachten die niet uit Denemarken kwamen. Het was dus ook niet de bedoeling dat deze mensen permanente bandleden zouden worden en de gitarist die nu in de videos voor ‘Breathe In Colours’ aanwezig is kennen we pas een klein jaar en toen waren de opnamesessies voor de plaat al achter de rug. Maar we zijn wel van zins om hem in de toekomst ook in de studio te gaan gebruiken omdat hij simpelweg erg goed is in wat hij doet.
De album-titel is ‘Breathe In Colours’. Zit er een diepere betekenis achter deze titel?
Zeker wel. De titel van de plaat en het nummer met dezelfde titel komt neer op onze belangrijkste inspiratiebron voor het song materiaal, zijnde onze reflectie op de wereld zoals die vandaag de dag er uit ziet met zijn oorlogen, de aanwezige corruptie en klimaatveranderingen. Al deze negativiteit leidt tot een bepaalde angst voor alles wat anders is en daar gaat ‘Breathe In Colours’ over. Kijk verder dan je neus lang is en zoek naar de kleuren binnen de grijze wereld, want er is nog zoveel moois te vinden wanneer je daar open voor staat.
Dus jullie muziek is eigenlijk een boodschap vol hoop over hoe de wereld er heden ten dage voor staat?
Absoluut, het geeft het belang aan van het samenwerken om de wereld te verbeteren en het zelf te ervaren in plaats van alleen maar de negatieve berichten tot je te nemen via de (social) media.
Ook dit keer was je zelf verantwoordelijk voor het artwork van de plaat. Zijn erg dingen in de cover die linken naar de tekstuele inhoud van het song materiaal?
Voor ons gaan de album titel en het artwork altijd hand in hand. Op het eerste gezicht lijkt de cover enigszins donker en somber, maar de binaire code die zichtbaar is vertegenwoordigt alle kleuren in de wereld dus vanuit dat perspectief is deze cover de meest kleurrijke die we ooit gemaakt hebben. Net als de titel is het op het eerste gezicht een erg sombere, grijze cover, maar eigenlijk zit het vol kleur. Je moet alleen wat verder kijken om dit te kunnen zien. Verder wilden we het contrast tussen humane analoge aspect en het harde digitale aspect benadrukken.
Naar mijn mening is ‘Breathe In Colours’ een uitstekende opvolger geworden van jullie debuut, maar wat vind jij persoonlijk van de ontwikkeling van de band en het song materiaal wanneer je beide platen met elkaar vergelijkt?
Ik denk dat wanneer je dit aan een artiest vraagt hij of zij altijd zal antwoorden dat wat ze zojuist hebben uitgebracht het beste is. Ik zal me daarbij aan moeten sluiten, want doordat het nog zo vers is geeft dit het beste weer waar de band zich op dit moment bevindt en wat we willen laten zien aan de buitenwereld. Als ik er meer objectief tegenaan kijk (voor zover dit mogelijk is) denk ik dat ‘Breathe In Colours’ onze sound wat meer heeft uitgediept en laat zien dat we zijn gegroeid als band. Het is ook iets experimenteler van aard, wat de nieuwsgierigheid van de luisteraar meer zal opwekken.
Als zangeres heb je jezelf ook verder ontwikkeld en klink je nog veelzijdiger dan op de debuutplaat. Hoe kijk je zelf naar je prestatie op het nieuwe album en je ontwikkeling als zangeres?
Ik waardeer het echt dat je dat zegt! Ik denk dat een heleboel van mijn ontwikkeling te wijten is aan het live gebeuren, want dit soort langere toers maken je als performer maar ook als zanger gewoon beter. Live leg je ook een andere vorm van energie in de nummers, want het is veel fysieker als wanneer je in de studio aan de slag bent. Dit draagt allemaal bij aan het vergroten van het uithoudingsvermogen van je stem en dat neem je mee voor de volgende studio-plaat.
De eerste single en video is ‘Rew1nd’, maar waarom heb je voor dit specifieke nummer gekozen?
Het kiezen van een single is altijd moeilijk, want je hebt zojuist een album bij elkaar geschreven waar je hartstikke tevreden over bent. Elk nummer wat we op de plaat hebben geplaatst heeft zijn charme, dus dat maakt het proces niet echt gemakkelijk. Ons label heeft natuurlijk ook zijn mening hierover en gezamenlijk waren we het er over eens dat ‘Rew1nd’ een super catchy nummer was dat mensen gemakkelijk zou kunnen verleiden om naar ‘Breathe In Colours’ te gaan luisteren.
De tweede video die uitgebracht is, is voor het titelnummer ‘Breathe In Colours’ terwijl ik verwacht zou hebben dat jullie dit keer een meer ingetogen nummer zoals ‘Is It Gone?’ zouden kiezen?
Het is in ieder geval één van de nummers die ons erg goed bevallen. Zowel Mikkel als ikzelf hebben de laatste jaren veel geluisterd naar postrock-bands en deze invloeden hebben we meegenomen in het titelnummer. Het kent zeker niet de klassieke opbouw die je zou verwachten van een nummer voor een video en is daarom wellicht wat moeilijker te verteren. Maar ook het label was erg te spreken over dit nummer en daarom hebben we het toch uitgebracht als tweede single. Tot nu toe hebben we eigenlijk alleen maar positieve reacties daarop gehad.
Voor het debuut-album hadden jullie maar liefst vier video’s opgenomen. Gaan jullie voor dit album ook nog meer video’s uitbrengen en zo ja, voor welk(e) nummer(s)?
De volgende single gaat inderdaad ‘Is It Gone?’ zijn en dat zal de mensen een mooi overzicht geven van wat voor diversiteit er allemaal op de plaat te vinden is, daar de drie video’s totaal verschillend zijn.
Ik weet dat het altijd een moeilijke vraag is, maar als je één nummer zou moeten benoemen wat Forever Still het best weergeeft op dit moment, welk zou dat zijn en waarom?
Je kunt ouders niet laten kiezen tussen hun kinderen, dat is gewoonweg onmogelijk! Echter, in alle eerlijkheid is ‘Breathe In Colours’ een erg belangrijk nummer voor ons met zijn emotionele lading en zijn niet-alledaagse opbouw. Maar om nu te zeggen dat dit ons het best weergeeft? Aargh, ik heb ons nooit gezien als een band die zich vastpint op een bepaalde stijl en wellicht zouden de mensen onze drie singles moeten beluistern om echt een beeld te krijgen waar het bij Forever Still om draait.
Dit is jullie tweede album bij Nuclear Blast, dus we kunnen hier spreken van een gelukkig huwelijk?
Je weet nooit wat er te gebeuren staat in de muziekwereld, maar op dit moment loopt alles vlekkeloos voor wat betreft de nieuwe plaat. We krijgen erg positieve respons op de singles, maar we zijn natuurlijk nog steeds een erg jonge band en natuurlijk moet Nuclear Blast ook gewoon geld verdienen dus je weet nooit wat de toekomst gaat brengen. Op dit moment is er inderdaad sprake van een erg goede relatie en hopelijk kan dat doorgetrokken worden naar de toekomst toe.
Tegenwoordig wordt elke plaat in vele versies in omloop gebracht. Gaat dat ook gebeuren met ‘Breathe In Colours’?
Naar mijn weten komt er een eerste versie met twee bonus nummers, zijnde een akoestische versie van ‘Is It Gone?’ en de Lou Reed cover ‘Perfect Day’. Daarnaast zal er een normale CD-versie verschijnen, alsmede een vinyl versie. Als mensen dan ook nog wat extra’s willen zoals rehearsal sessies en de videos, dan kunnen ze die rechtstreeks bij ons verkrijgen op een special USB-stick.
Eén van de bonusnummers op de eerste versie is die cover van Lou Reed, dus de logische vraag is waarom deze artiest want dit is niet echt een logische keuze voor een metal band?
Ik weet het, maar dat is juist wat ons zo intrigeerde. We zijn door zo veel verschillende artiesten beïnvloed en onze invloeden zijn veel breder dan metal muziek alleen. Lou Reed’s nummer heeft gewoonweg het grootse refrein wat ons direct aansprak. We hebben het nummer vanuit een ander perspectief benaderd en het echt een Forever Still behandeling gegeven.
De plaat is op 29 maart op de markt gebracht. Wat zijn jullie verwachtingen en wanneer is het album een succes in jullie beleving?
We hopen gewoon dat mensen de muziek op ‘Breathe In Colours’ weten te waarderen, misschien zelfs meer dan de muziek op ‘Tied Down’. Succes voor mij betekent niets anders dan je muziek bij zoveel mogelijk mensen te krijgen en de eerste signalen zijn erg goed mag ik wel zeggen. Het enige wat ons nog te doen staat is een paar toers te plannen voor 2019 en daar zijn we momenteel volop mee bezig.
Zijn er al concrete zaken die je op dit moment met ons kunt delen?
We zijn nog steeds in de plan-fase, dus het is nog wat te vroeg om echt concreet te kunnen zijn. Echter, wat ik wel kan delen is dat we een heleboel Europese landen en steden aan zullen gaan doen in 2019.
Tijdens ons vorige gesprek sprak je van je ambitie om zoveel mogelijk nieuwe plaatsen in de wereld te bezoeken om mensen kennis te laten maken met jullie muziek. Heb je het gevoel dat je daar in geslaagd bent en denk je dat ‘Breathe In Colours’ de volgende stap kan zijn om je ambitie waar te maken?
Ja en ja! We hebben het geluk gehad om de twee fantastische toers met Lacuna Coil en Children Of Bodom te doen en dat heeft ons al op een heleboel plaatsen gebracht waar we vroeger alleen maar van konden dromen. Naar mijn mening is ‘Breathe In Colours’ zeker in staat om de volgende stap in onze ambitie waar te kunnen gaan maken.
Maja, ik wil je bij deze bedanken voor je bereidwilligheid om mijn vragen te beantwoorden. Is er nog iets wat we niet besproken hebben en dat je kwijt wil aan onze lezers?
Eerlijk gezegd ben je erg grondig geweest met je vragen en hebben we alle aspecten wel besproken. Ik hoop dat ‘Breathe In Colours’ in staat zal zijn om vele van jullie lezers aan te spreken!
Check de onderstaande socials voor meer informatie over deze band.