Je vertelde me dat het een lang en moeilijk proces was om dit album te maken. Wat maakte het dan zo moeilijk?
De opnamen zelf waren moeilijk en verliepen moeizaam. We hebben heel wat tijd in de studio doorgebracht. Misschien moesten we een beetje beter voorbereid geweest zijn.

Maar dat maakte het misschien een spontaan gebeuren…
Niet echt, want we hebben vier maanden in de studio gezeten. We zijn nu eenmaal perfectionisten en zoeken naar een specifiek geluid. Deze keer was het gewoon moeilijker om de sound te verkrijgen die we wilden. Maar ach, binnen een paar jaar zal ik me niet meer herinneren hoe moeizaam het allemaal liep en dan zal ik er enkel goede herinneringen aan overhouden. Uiteindelijk ben ik namelijk heel tevreden over de sound.

Het is algemeen geweten dat je altijd een verregaande binding met het spirituele aspect van het leven hebt gehad, maar blijkbaar was yoga, mantra’s en meditatie nieuw voor je. Vanwaar  interesse in die benadering?
Het is iets wat ik altijd heb willen doen. Ik heb er veel over gelezen. In mijn geval, waarbij ik als kind al bepaalde visioenen had en herinneringen aan een andere wereld, kan je als je lange tijd in je leven mediteert, echt contact maken met de innerlijke essentie van je ziel. Ik heb dus een poosje meditatie gedaan, maar het is heel moeilijk voor mij, omdat het doel is om te focussen op je ademhaling  en de gedachten te laten komen en gaan, maar ik heb echt teveel gedachten. Wanneer je je geest observeert, zal je je realiseren hoe druk het daar binnen is. Het is ook een beetje angstaanjagend. Anderzijds heb ik ook yoga ontdekt en daar hield ik meteen van. Het is echt één van de mooiste dingen die ik ooit gedaan heb. Het is wel gelinkt aan meditatie, maar toch is het heel anders. Het helpt je om de energiepunten en emoties in je lichaam te laten vrijkomen. Je moet er ook niet heel lenig of sportief voor zijn. In het begin toch niet, maar het effect is grandioos vanaf het begin.

Ben je dan niet bang dat je in een bepaalde richting geduwd wordt, een indoctrinatie van de geest?
Neen. Yoga is wel 2000 of 3000 jaar oud en heeft alles te maken met de Boeddhistische filosofie. Het is erg populair. Het hangt er natuurlijk ook vanaf hoe je het leert. Ik kan me voorstellen dat er altijd mensen zijn die er minder goede bedoelingen mee hebben en op winst uit zijn. Het is zeker geen sekte, maar lichamelijke oefeningen. Je kunt straight edge zijn, je kunt religieus zijn of zelfs atheïst. Iedereen haalt uit yoga wat hij zelf wil. Voor sommigen is het enkel fysieke training, maar voor mij is het vooral spiritueel. Je hoeft ook niet veel theorie te doorwerken, het is perfect om tot rust te komen.

Als je midden in Parijs woont, zal dat wel handig zijn. Al die spirituele dingen waar ge uw toevlucht tot zoekt, is dat ook niet een zekere bescherming zoeken tegenover de buitenwereld?
Misschien wel, ja. Het is ook een manier om jezelf beter te leren kennen. Om jezelf te accepteren zoals je bent en je gebreken en duistere zijde te omhelzen. Je leert elk deel van jezelf accepteren en lief te zijn voor jezelf, want het is niet altijd gemakkelijk om tevreden te zijn over jezelf. We moeten altijd bijleren en verbeteren en soms word ik daar chagrijnig van. Het is een goede manier om te ontdekken dat je niet perfect bent, maar dat dit okay is. Niemand is perfect.

Hoe zie je het samengaan van je innerlijke wereld met de buitenwereld?
Heel moeilijk. De wereld is erg agressief, maar daarom is het belangrijk om altijd in contact te blijven met je ziel en je puurheid. Ik zeg altijd dat ik in twee verschillende werelden leef: mijn inspiratiewereld en de buitenwereld en het is niet gemakkelijk om die in harmonie te laten samengaan.

Men vertelde me juist dat Alcest het zo goed doet in de VS, zelfs beter dan in Europa. Hoe is dat gegroeid?
Ik weet het niet. Ik veronderstel dat ze daar meer openstonden voor deze soort muziek. Ik denk niet dat traditionele metal zo sterk vertegenwoordigd is in de VS. Het is vooral ons vorige album ‘Kodama’ dat het plots heel goed deed in de VS.

Hoe komt het dat je na het rustige ‘Shelter’ teruggekeerd bent naar black metalinvloeden in je muziek?
Ik wou dat gewoon terug als contrasterend element in mijn muziek. Anders wordt het alleen maar shoegaze en dat is wel heel rustig. Ik weet niet of ik nu altijd stukken met schreeuwzang ga gebruiken, maar ik besef dat het een belangrijk onderdeel van onze muziek is. Het vergt wel veel emotie en energie van me. Het is niet maar zoiets dat ik nu altijd ga gebruiken zonder goede reden. Er moet een goede reden zijn, maar het is erg krachtig. Live ben ik het altijd blijven gebruiken.

Net als Opeth. Daar zijn jullie ook fan van, niet?
Het is niet een band waar ik veel naar luister. Ik ben niet zo met prog bezig, maar live vind ik hen heel goed. Ik heb geleerd van hen te houden, want ik kom niet uit die richting van muziek. Nu kan ik hen wel beter appreciëren.

Wat was dan wel je muzikale achtergrond?
Nirvana. Ik hield van grunge en daarna black metal. Geen heavy metal of classic rock. Wel een beetje new wave en postrock. Best vreemd, ik weet het (lacht). Ik heb geen Led Zeppelin albums, wel The Cure en Depeche Mode uit de jaren tachtig. Daar hou ik van. Het eerste metalconcert dat ik gezien heb was Marduk. Ik vond het niet goed. Te rommelig. Ik was ook maar 14 jaar. Ik hou van black metal, maar Marduk is niet de beste band voor me.

Is reizen ook niet iets dat je geest bevrijdt en helpt om jezelf te vinden?
Ik denk eerder dat je tijdens een reis jezelf kunt verliezen, omdat je afgesneden bent van je eigen omgeving en cultuur. Alles is erg vermoeiend en het brengt heel wat stress met zich mee. Maar ik spreek nu over het vliegtuig nemen en wachten. Het is wel zo dat als je aankomt in een vreemd land, dit altijd een kick is. Heel mooi. Het is eerder het gedoe om er te geraken waar ik niet van houd. Ik heb echt een hekel aan het vliegtuig nemen. Als je natuurlijk op je gemak een land gaat verkennen, dan ervaar je allerlei nieuwe dingen en kan dit je helpen om te groeien als persoon en jezelf en anderen beter te leren begrijpen. Maar als je ergens bent waar je nog nooit eerder geweest bent, dan kan dit ook een beetje te overweldigend zijn. Soms realiseer ik me dat ik bof dat ik kan reizen, maar dat is meestal wanneer ik al terug thuis ben.

Nochtans denk ik niet dat je in je muziek genoegen neemt met stagneren…
In mijn echte leven heb ik schrik van veranderingen en risico’s nemen, maar in mijn muziek hou ik ervan om dingen te veranderen en op ontdekking uit te gaan.

Hoe heb je Craig Murray gevonden, de man van de video’s?
Door het Internet af te struinen op zoek naar videoregisseurs. Er waren niet zoveel opties. Wel voor metalbands of grote popproducties, maar niet voor onze soort muziek. Het ziet er niet altijd zo goed uit. Deze gast lag ergens tussenin: erg kunstzinnig, maar ook heel duister. Hij heeft bijvoorbeeld al video’s gemaakt voor Mogwai. Ik hou echt van zijn stijl, dus dachten we dat dit een goed idee was. Ik heb veel met hem gesproken over Alcest en de visuele benadering en we kwamen echt goed overeen. Hij begreep ons echt. Toen ik de video voor ‘Protection’ zag, dan dacht ik: ‘wow, echt Alcest’. Hij woont in Berlijn en zal ook onze tweede clip maken.