Na het succesvolle ‘Savage Sinusoid’ ging het stijl bergop voor deze toch wel excentrieke Franse band rond Gautier Serre. De band toerde rond in Europa, Azië en Noord-Amerika en verwierf een pak bekendheid. De onalledaagse en excentrieke aanpak heeft hier zeker met te maken. En zeg nu zelf, in het soms toch wel traditionele en conservatieve metal landschap is een beetje verandering zeker welkom.

Het aantal stijlen en genres die hier hoogst vakkundig door elkaar werd geklutst is niet bij te houden. Drum-‘n-bass, Balkan, death metal, black metal, barok, klassiek en noem maar op. Volgens meesterbrein Gautier is zich beperken tot slechts één emotie te eentonig en probeert hij er zoveel als mogelijk in te verwerken. Dat zorgt voor een reis vol afwisseling en een onbekende bestemming. Natuurlijk heeft Gautier niet alles op zijn eentje gedaan. Zijn rechterhand is nog steeds de veelzijdige vocale furie Laure Le Prunenec. Maar ook übergrunter George ‘Corpsegrinder’ Fisher van Cannibal Corpse kwam op visite. En een hele lijst van gastmuzikanten die instrumenten als de accordeon, harp, viool en anderen bespelen.

Gautier heeft alleszins bergen werk verzet want ‘Spirituality And Distortion’ is goed voor veertien nummers met een totale speelduur van vijfenvijftig minuten. ‘Downgrade Desert’ begint met een exotisch klinkend stukje akoestisch gitaar dat een bombastisch formaat aanneemt waarna Laure ongetemde zigeuner zang laat horen afgewisseld met zware gitaarriffs, waanzinnige ritmes, koorzang en duistere grunts. Direct is de toon gezet voor de meest waanzinnige hersenkronkels van Igorrr. ‘Nervous Waltz’ vangt aan met een authentieke wals waarna drum ’n bass het overnemen. Maar ook Oosterse elementen zoals in ‘Camel Dancefloor’ passeren de revue. Uiteraard eindigt het nummer met stevige metal.

Op ‘Parpaing’ komt George ‘Corpsegrinder’ Fisher de boel samenbrullen. Uiterst gedenkwaardige is het zeven minuten durende ‘Himalaya Massive Ritual’. Tibetaanse klankschalen die normaal voor ontspanning moeten zorgen, gaan hier in overdrive en vormen de aanleiding van terug een hoogst waanzinnig nummer. Laure zingt hier zo hoog dat glazen dreigen te springen. Koorzang, repetitieve drums, breaks met viool en gitaargetokkel. De geniaal krankzinnige geest van Gautier kent hier geen limieten. Titels als ‘Overweight Poesy’, Barocco Satani’ en vooral ‘Kung Fu Chèvre’ bewijzen dat een gezonde dosis humor ook aanwezig is. Dat laatste is een te gekke afsluiter met stukken Balkan, vermengd met accordeon, drum ’n bass, metal en dat samen in te gekke capriolen waar je helemaal kan op los gaan. Igorrr heeft het dus maar terug gedaan.