Er lijkt in Europa sprake te zijn was een heuse NWOETM. Wat zegt u? Een NWOETM. Een New Wave of European Thrash Metal. Na het uitstekende ‘Violence’ van onze landgenoten Grindpad, ligt nu het (derde) album ‘Collapse to Come’ voor me van onze Oosterburen Reactory. Nou ja, zo nieuw is Reactory niet meer. De band timmert inmiddels alweer tien jaar aan de weg. De twee bands pakken dingen anders aan (kijk naar artwork en bandnaam bijvoorbeeld) maar leveren beide een kwalitatief hoogstaand potje thrashmetal. Reactory heeft negen tracks die allen onder de vijf minuten op deze CD geslingerd. Het is dus geen hele lange plaat geworden, maar dat past ook wel een beetje bij de stroming.

Afgetrapt wordt met een lollige variatie op de bekende uitspraak van Neil Armstrong tijdens de maanlanding van 1969. Daarna volgt met ‘Space Hex’ de opening van veertig minuten thrashen dat in sneltrein tempo blijft door rammen tot de heavy afsluiter ‘Enemy’. Toch brengt de vierde track  ‘Misantropical Island’ iets rust in de tent door het wat tragere tempo en de lekker swingende gitaarriff van Jerome Düren. De stem van zanger Hans Hornung past perfect bij het gehak van zijn collega’s en schreeuwt zich een weg door de negen nummers. Dat Reactory wat lager scoort dan hun buren van Grindpad komt omdat ik de productie van het album wat minder vind. Vooral het blikkerige getik van de bassdrums kan na een tijdje gaan irriteren. Over het algemeen vind ik de kwaliteit van het songmateriaal ook wat minder. Dat wil overigens niet zeggen dat ‘Collapse to Come’ een zwak album is, verre van dat zelfs. Liefhebbers van thrash metal doen er goed aan het nieuwe album van Reactory in hun Spotify lijstje te zetten.

Met de toekomst van de Europese thrash metal scene lijkt het wel goed te zitten. Een package toertje met Reactory en Grindpad, is dat geen goed idee?