Homeburn, a.k.a. Roadburn 2020 – Overal en Nergens – 16 t/m 19 april 2020
“Op een niet vooraf te bedenken manier is Roadburn heel psychedelisch in een andere dimensie beland, een wereld waarin er geen grenzen zijn behalve die van de fantasie. Waar een festival niet slechts beperkt is tot een locatie met podia op een van tevoren bepaald tijdstip.”
Van 16 tot en met 19 april zou het vermaarde Roadburn festival plaatsvinden, maar zoals ongeveer elk festival op deze aardkloot in deze tijd kon Roadburn 2020 om op zich begrijpelijke redenen niet plaatsvinden. Ik was van plan om uitgebreid verslag te doen van het festival en daarbij uit te wijden over de verbreding en de vooruitstrevende programmering, het is tenslotte allang niet meer uitsluitend stoner, doom en extreme metal wat de klok slaat. Die trend zou op de 2020 editie worden voortgezet, maar ja, toen gebeurde er iets en viel de hele wereld stil. Geen Roadburn dus en ook geen festivalverslag.
Jan-Simon Hoogschagen I 26 april 2020
Maar er was duidelijk buiten de Roadburncommunity gerekend. Want na het verdriet en de berusting kwam het verzet. Hoezo geen Roadburn? Als we niet naar Tilburg kunnen gaan dan vieren we gewoon Roadburn thuis. Homeburn! Stubborn! Pretend-Roadburn. Lekker een weekend lang zelf plaatjes draaien en bier drinkend mijmeren over al het moois van de afgelopen jaren terwijl op de achtergrond de youtubefilmpjes van Roadburnshows draaien. Wat begon als een grap begon al snel een eigen leven te leiden. Op Facebook werd een speciale groep gestart: “A group where everyone is pretending to be at Roadburn 2020”. In die groep toonden de leden (meer dan 1500!) hoe zij thuis Roadburn vierden, compleet met verschillende podia (de keuken, de woonkamer, de slaapkamer, het balkon), een craftbeer bar (de koelkast) en zelf geknutselde polsbandjes voor ‘Pretend Roadburn’. Van alle kanten kwamen de recensies van de optredens die in dat parallelle universum wel gewoon doorgingen. Die optredens werden naar mate het festival vorderde steeds bizarder en legendarischer. Het recept voor vegetarische kapsalon werd gedeeld en nooit gebruikte 013 muntjes kwamen uit bureauladen tevoorschijn. Je moet toch ergens je bier mee betalen? Er werden zelfs voordelen ontdekt: er waren geen clashes van tegelijkertijd spelende bands en je kreeg van ‘Pretend Roadburn’ niet zulke moeie voeten.
Walter, de geestelijk vader van Roadburn deed ook een duit in het zakje met vaak hilarische verhalen van wat een festivalorganisator wel niet meemaakt achter de schermen met paranoïde tourmanagers en artiesten die volledig de weg kwijt zijn (soms letterlijk, maar vooral geestelijk dankzij ongeplande bezoekjes aan de lokale coffeeshops) . Intussen had de organisatie, overweldigd door het online-enthousiasme van de Roadburncommunity, een bel-, mail- en whatsapprondje gedaan en voilà: ineens waren er huiskamer- en kelderconcerten van bands en artiesten zoals Scott Heller, Darsombra, Dead Neanderthals en The Devil’s Trade die noodgedwongen thuiszaten, Q&A’s met artiesten als Dool en medecurator Emma Ruth Rundle. De Tilburgse lokale radio gooide de programmering om en bracht 72 uur non-stop Roadburn-radio. Als kers op de taart verschenen er zowaar speciale edities van de Weirdo Canyon Dispatch, de festivalkrant die normaal gesproken elke dag van het festival verschijnt. Kortom, het was net een echt festival, maar dan anders. Heel anders. Maar ook heel bijzonder, want zeg nu zelf, hoeveel festivals zijn er wel niet geannuleerd de laatste tijd en hoeveel daarvan zijn vervolgens op een dergelijke manier gekidnapt door de bezoekers en toch nog op een heel eigen manier doorgegaan? Ik weet van geen vergelijkbare gevallen.
Het was voor vele Roadburngangers behalve grappig ook troostrijk, niet in de laatste plaats voor Walter en de Roadburncrew. In een emotioneel dankwoord droeg Walter aan het einde van vier doldwaze dagen vol onlinemeligheid en serieus vermaak de eerder dit jaar gewonnen prijs voor het beste festival over aan de Roadburngemeenschap. Op een niet vooraf te bedenken manier is Roadburn heel psychedelisch in een andere dimensie beland, een wereld waarin er geen grenzen zijn behalve die van de fantasie. Waar een festival niet slechts beperkt is tot een locatie met podia op een van tevoren bepaald tijdstip. Nee, Roadburn is nu officieel een state of mind. Het is de bedoeling dat in april 2021 de gedoemde editie van 2020 alsnog plaatsvindt, met zoveel mogelijk dezelfde lineup. Hoewel er nu al reikhalzend naar wordt uitgekeken is ook al duidelijk dat het moeilijk, zo niet onmogelijk, zal zijn om Pretend-Roadburn te evenaren, het festival waar alles kon in een tijd dat niets kan.
Check de onderstaande socials voor meer informatie over het Roadburn Festival.