Havok is een thrash metal formatie uit het midden van de Verenigde Staten, Colorado om precies te zijn. Het debuut van de groep, ‘Burn’,  kwam uit in 2009. V is het vijfde album van de thrashers. Voor deze vijfde langspeler heeft de band vooral extra aandacht gehad voor het schrijven van goede en meer catchy songs. Men refereert daarbij aan de transities die bands als Death Angel doormaakte (op ‘Act III’) en Testament (op ‘Practice What You Preach’). De plaat werd opgenomen in Nashville met producent Mark Lewis (Cannibal Corpse, Black Dahlia Murder). Tijd noch moeite werden gespaard om van dit vijfde album een succes te maken. De grote vraag is natuurlijk of we al deze mooie plannen ook terug horen op het album.

Het intro van opener ‘Post Truth Era’ doet direct de wenkbrauwen fronsen. Waar heb ik dat eerder gehoord? We horen gitaren gillen die achterstevoren worden afgedraaid. Precies zoals Metallica dat deed aan het begin van ‘Dyer’s Eve’. Het nummer zelf ontwikkelt zich na het intro als een perfecte opener: harde, snelle en toch prettig in het gehoor liggende thrash. ‘Fear Campaign’ gaat al meer naar snelle heavy metal. Denk aan Judas Priest ten tijde van ‘Freewheel Burning’ bijvoorbeeld. Wat de band bedoelde met meet catchy songs is goed te horen op een track als ‘Betrayed by Technology’ dat zelf het stempel ‘radiovriendelijk’ kan dragen (met uitzondering van de zang dan). De songwriterkwaliteiten van nieuwe bassist Brandon Bruce zijn op deze tracks goed te horen en zorgen, samen met de heldere productie, voor een toegankelijker geluid dan we van Havok gewend zijn. De invloed van Metallica’s ‘…And Justice For All’ komt andermaal voorbij op het nummer ‘Ritual Of The Mind’ waarvan de swingende riff wel erg veel lijkt op die van ‘Eye Of The Beholder’. ‘Phantom Force’ is weer een snelle beuker en met het anti-zelfmoord nummer ‘Don’t Do It’ haalt Havok nog even ruim acht minuten alles uit de kast: mooi intro, beukende drums en gitaren, en een snelle finale. Zanger/gitarist David Sanchez laat op deze track zijn beste zangkunsten horen.

Havok durft op deze vijfde plaat risico’s te nemen en daarvoor kun je alleen maar respect hebben. Of de die-hard fans dat gaan pikken is de vraag, maar ik vind de transformatie geslaagd. Het brengt de groep op een hoger niveau, ondanks de Metallica referenties. De prachtige cover is trouwens van Eliran Kantor, die ook artwork verzorgde voor bands als Testament en Iced Earth.