inds het ontstaan van de melodieuze doom/death metal band Hanging Garden kruipen we elke twee jaar trouw in de pen (behalve tussen 2009 en 2013, dan was het vier jaar) om een nieuw werkje van de Finnen te bespreken. Hun stijl situeert zich in de buurt van bands als Swallow The Sun, Ghost Brigade en October Tide en is in de loop der jaren meer gepolijst geworden. De komst en later de vaste aanwerving van zangeres Riikka naast zanger Toni Hatakka was daar mede de reden voor.

Inmiddels is ‘The Garden’ al het achtste studioalbum en de opvolger van ‘Skeleton Lake’ uit 2021. Het nieuwe album werkt met de contrasterende eigenschappen van voorheen, zoals daar zijn lieflijke vrouwenzang versus ruwe grunts, ook al heeft Toni ook een mooie cleane stem die meermaals in samenzang gaat met zijn partner. De mix van doom, gothic en melodeath resulteert in welluidende tracks als het titelnummer (langste song en opener), het behoorlijk vlotte ‘The Four Winds’ dat ook wat enigmatisch gesproken passages heeft en ‘The Construct’. Voor deze drie songs nam de band reeds videoclips op en deze tonen de prachtige natuur van hun thuisland, zodat de sfeervorming helemaal goed zit.

Wie bijna een uur wil wegzakken in melancholieke schoonheid, zit gebeiteld bij Hanging Garden. De sensitieve gitaarleads en zwevende keyboards verrijken de sound. Telkens het geheel nogal lief en teder gaat klinken, is er wel een uitval met harsh vocalen. Natuurgeluiden worden spaarzaam gebruikt, evenals gesproken stukken (in ‘The Nightfall’ en in ‘The Four Winds’). Ook wie van Draconian houdt, zal hiervan genieten. Het album kan beschouwd worden als een reis naar de spirituele roots van de mensheid, waarbij er gemijmerd wordt over de fragiliteit van de technologische maatschappij. Uit de teksten blijkt een grote eerbied voor de natuur, eigen aan de Finnen. Ook al zijn de meeste songs traag – ‘The Fireside’ is het meest energiek – toch vertoont dit album een zekere energie die in het verleden al eens gemist werd. Dat komt omdat er nog steeds hoop is in deze donkere tijden. Deze spirituele inspiratie leidde ook naar de albumtitel ‘The Garden’, zodat elementen als vuur, water, aarde en wind in de songtitels present zijn. Dit album markeert de terugkeer van drummer Antti Ruokola na een afwezigheid van zeven jaar in de zevenkoppige band. Nog net iets beter dan zijn voorganger is ‘The Garden’ je perfecte soundtrack om tot rust te komen en te genieten van de troost die men vindt in weemoed. Heel puik gedaan van Hanging Garden!