Uitgedost als regelrechte circus artiesten, make-up a la Alice Cooper en ze maken heel catchy, melodieuze glam punkabilly die je kan doen denken aan een mix van rockabilly en bands als Mud of onze eigen Catapult en Dizzy Man’s Band (kent u ze nog?), met een punky attitude. Zelf hebben ze het precicaat Flamenco Punk Glamrock opgeplakt. Oké, er zit ook een vleugje Spaans/Mexicaanse latin invloeden in. Ik kende deze band en deze niche qua muziek nog niet, maar het heeft me zeker compleet ingepakt! Het zit donders goed in elkaar, is strak, buitengewoon aanstekelijk, en is (volgens mij) ook nog eens best origineel als muzikaal zijpaadje. Er wordt geopend met een nummer waarvan ik het me zou kunnen voorstellen dat het de soundtrack van een  Quentin Tarantino spaghettiwestern zou kunnen zijn. Ook wordt een uitstapje naar fifties do-wop (‘The Ballad of Thomas Shelby’) niet geschuwd; (Peaky Blinders)petje af! Iets gruiziger up-tempo punk randjes zijn duidelijk aanwezig in ‘Like Tears In The Rain’ en ‘Thrill Killer Club’ waarin ook vindingrijkheid in overgangen prachtig geëtaleerd wordt. Afsluiter ‘Come On Eileen’ (ja, inderdaad een cover van Dexys Midnight Runners) is ook in de Pistoleros-mixer terecht gekomen, en hoewel ik nooit groot liefhebber van het origineel ben geweest, is deze versie hoogst vermakelijk en net als de rest bijzonder smakelijk.