De Canadese toetsenist Lewis Nitikman draait al veertig jaar mee in de muziek. Midden jaren tachtig sloeg hij de handen ineen met zanger en componist Dave Buckthorpe. De mannen namen een album op en gingen de boer op voor een contract. Het was de laatste strohalm, in de vorm van Virgin Records, die besloot de plaat in 1988 uit te brengen onder de naam Diamond In The Rough. Nu wordt deze plaat voor de tweede keer als re release uitgebracht, edoch de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat Diamond In The Rough zich maar net weet te kwalificeren voor een review op uw geliefde Arrow Lords Of Metal.

In de biografie wordt Diamond In The Rough vergeleken met generatiegenoten als Spandau Ballet en Level 42. Oei, daar krijgen de meeste van onze lezers spontaan jeuk van ben ik bang. Maar zo zout wordt de soep gelukkig niet gegeten. Toto is een betere vergelijking. Het distortion pedaal blijft voor 90 procent van de nummers keurig opgeborgen in het doosje. Wel is er in meerdere nummers ruimte voor saxofoon. Het bleef bij dit gelijknamige album. Hierna emigreerde Nitikman naar Engeland en legde zich toe op lesgeven aan getalenteerde pianisten en projecten rondom zijn grote idool Sir Elton John. Buckthorpe heeft nog materiaal geschreven voor onder andere AOR cultband Boulevard. Geweldige zanger overigens. Het laatste wapenfeit van Nitikman is het in 2019 uitgebrachte ‘New Dawn’ van het project Stranded. Ook AOR in zijn zuiverste vorm. Mocht Diamond In The Rough je als liefhebber van West Coast AOR aan de aandacht zijn ontsnapt, AOR Heaven gaat er nog éénmaal 500 uitbrengen.