Devin Townsend & Haken – 013 Tilburg – 17 november 2019
“De 013 werd even omgetoverd tot een discotheek en dat zorgde er voor dat het publiek compleet uit haar dak ging.”
De Canadese duizendpoot Devin Townsend deed tijdens de toer om zijn nieuwe album ‘Empath’ te promoten ook Brabants rocktempel 013 aan. De diversiteit van vele muziekstijlen waar Devin Townsend om bekend staat zorgde er voor dat 013 in no-time uitgekocht was en het was voor ondergetekende ook een goed excuus om maar weer eens richting Tilburg af te reizen.
08/12/19 I Tekst & Pics: Hans Lievaart
Als support act op deze avond is gekozen voor de Londense band Haken, die reeds om half acht moesten starten. Door dit vroege tijdstip waren zeker nog niet alle mensen uit de lange rij al binnen, maar dat had zeker geen negatieve invloed op het enthousiasme van dit zestallige progressieve rock-gezelschap. Haken bleek goed in staat om aan te sluiten bij hetgeen de hoofdact ging brengen, want zanger Ross Jennings week regelmatig af van de gebaande paden binnen het metal genre. Dit zorgde toch wel voor een aangename verrassing bij het publiek, die er vanaf het heerlijk stevige openingsnummer ‘Puzzle Box’ lieten blijken er veel zin in te hebben. De diversiteit in het materiaal van Haken werd nogmaals benadrukt door de nummers ‘A Cell Divides’, ‘Earthrise’ en ‘Nil By Mouth’, waarin tevens duidelijk werd dat de stem van Ross Jennings perfect aansluit bij het gespeelde materiaal. Er werd snoeihard en scherp gemusicieerd en het publiek absorbeerde de muziek dan ook met volle teugen. Toen ‘Cockroach King’ werd ingezet, was het wel duidelijk dat het publiek al behoorlijk warmgedraaid was voor Devin Townsend. Het laatste nummer ‘1985’ was een goede afsluiter van dit prima optreden, wat bewezen werd werd door de hoeveelheid geluid die de vele aanwezigen voorbrachten. Het was dan ook jammer dat Haken maar vijfenveertig minuten speeltijd had gekregen, want dit had voor mij nog wel wat langer mogen duren.
Om kwart voor negen was het de beurt aan hoofdact Devin Townsend en toen ik de fotopit inliep kon was ik enigszins verrast door de Hawaiiaanse aankleding van het podium. Toen er ook nog Hawaiiaanse intro-geluiden uit de speakers klonken en de toetsenist bij het betreden van het podium een cocktail begon te bereiden, waande ik me bij het verkeerde optreden. Toch was het onmiskenbaar Devin Townsend die het podium betrad en hij stak van wal door zowat iedereen te bedanken. Tevens gaf hij aan dat de aanwezigen vooral moesten genieten van deze avond. Natuurlijk ben je van meneer Townsend gewend dat hij zowat alle muziekstijlen betreft in zijn song materiaal en dat blijft toch wel een aparte belevenis.
Er werd gestart met het nummer ‘Borderlands’ van het nieuwe, inmiddels achttiende, album ‘Empath’ en het bleek dat de vele aanwezigen toch nog even moesten wennen, want de reactie was vrij tam. Na ‘Evermore’, ‘War’ en ‘Sprite’ werd het weer tijd voor iets anders en werd ‘Coast’ van het Devin Townsend Project ingezet. Dat bleek toch wel wat beter te verteren voor het publiek getuige het toegenomen enthousiasme in de zaal. Ook ‘Gato’, ‘Heaven Sent’ en ‘Ain’t Never Gonna Win’ werden gulzig verslonden door de mensen die inmiddels in een opperbeste stemming geraakt waren. Toch was de setup van het podium en de houding van de tienkoppige crew die Devin had meegebracht wel even wennen. Zo had de gitarist een papagaai op zijn schouden en was de toetsenist cocktails aan het uitdelen aan zijn medebandleden, wat toch niet bepaald alledaags te noemen is. Desondanks werd alles muzikaal tot in de puntjes uitgevoerd en dat is toch waar het om gaat.
Net toen je dacht dat je alles zo ongeveer voorbij had zien komen, kwam naeen uitvoering van ‘Deadhead’ nog een zangeres in de baljurk op het podium en dat inspireerde Devin blijkbaar dusdanig dat hij dat ook maar deed. Het publiek genoot in ieder geval met volle teugen en dat had zijn weerslag op de band, die prima versies van ‘Castaway’ en Genesis’ de revue lieten passeren. Vanwege de diversiteit en de strakke performance waren de ruim negentig minuten dan ook erg snel voorbij, maar als klap op de vuurpijl kregen we nog een cover van de disco klassieker ‘Disco Inferno’ van The Tramps. De 013 werd even omgetoverd tot een discotheek en dat zorgde er voor dat het publiek compleet uit haar dak ging. Na afsluiter ‘Kingdom’ was het dan toch echt gedaan en ik moet zeggen dat het overigens prima optreden best wennen was voor ondergetekende. Devin Townsend heeft wederom laten zien en horen dat hij van alle markten thuis is en dat hij zich zeker niet in een hokje laat plaatsen. Afgaande op de reactie van het publiek was het in ieder geval een zeer geslaagde avond.
Check de onderstaande socials voor meer informatie over Devin Townsend.