Al 20 jaar staat DevilDriver garant voor een breed gevarieerde dosis eigenzinnige groovemetal. De negen releases die de band tot nu toe op hun naam heeft staan, hebben een onmiskenbaar, eigen karakter waar lompe grooves de verbindende, signature factor zijn. Terwijl de wereld op slot ging, zat de band niet stil en bracht in 2020 het eerste deel van de ‘Dealing With Demons’ saga uit. Een fris gebalanceerd album waar melodie sterk vertegenwoordigd is. En dan is hier het tiende album, ‘Dealing With Demons Vol. II’.  Laten we de actuele demons van Dez en zijn horde eens onder de loep nemen.

De schijf gaat intens van start met ‘I Have No Pity’”, …het is duidelijk, de demons op Vol II worden effectief en hardhandig omver ge-grooved. Dit is bruut en ontstijgt probleemloos de feel van het eerste deel. Direct, strak en hongerig. De Hammond in het refrein maakt de opener toegankelijker, voegt  een supergave sfeer aan het nummer toe, zonder zonder in te boeten aan de innemende feel.  Opvallend is de directe , harde, in-your-face productie, die de hele plaat domineert, overigens. Alles klinkt terecht, hard. Dit is net zo op het vocale vlak, perfect in de mix voor duidelijke effectiviteit. Maar Dez weet ook te verrassen met cleane zang, en meer. Opnieuw zat producer, engineer Steve Evetts achter de knoppen, ondersteund door DevilDriver gitarist Mike Spreitzer. De subtiele, new wave gitaar accenten zijn meteen opvallend en verrassend, ze duwen deze track naar een hoger niveau. Voeg daarbij  een alsmaar opbouwend kippenvel refrein aan toe. Dit is Devildriver op z’n best!

Deze koers wordt probleemloos doorgezet op ‘Nothing Lasts Forever’. Even gaat het tempo omlaag, met een top headbanger van een refrein. En weer vallen die gitaaraccenten op; Spooky hypnotiserend met een eighties sentiment.  Summoning’’ …., wauw!. Alsof de groove een lompere weg inslaat. Wederom maakt het oog voor detail het verschil, en duidelijk. En dan ‘Through The Depths’, deze komt, na een subtiel intro, knetterhard binnen. Het nummer sluit perfect aan bij voorgaande tracks. Met één verschil, de band trekt nu op alle fronten, alles uit de kast. Blast beats, elektronica, een spot on productie en een monster van arrangement. Na al dit geweld en geweldige indrukken, zakt de plaat ietwat in met ‘Bloodbath’. Begrijp me niet verkeerd, prima track, maar na ‘Through The Depths’ is t lastig die intensiteit vast te houden.

Vervolgens bouwt DevilDriver gelukkig weer op, met een lekkere open track, ‘It’s A Hard Truth’, waar je live het hoofd top op kan schudden. Zoals eerder gezegd, de subtiele effecten maken de plaat rijker, zo ook als je dit nummer luistert. Melodie is key op deze.

De creatieve invulling van drummer Austin d’Amond mag zeker niet onbenoemd blijven, hij valt constant op.  Zo ook op de volgende, ‘If Blood Is Life’’. d’Amond raakt het nummer letterlijk en figuurlijk op de juiste plek. Op de één of andere manier klinkt dit nummer meer live, alsof je bij de band in dezelfde ruimte bent. Tof!

En dan de wrap-up, de laatste track van dit tweeluik.  ‘This Relationship, Broken’, deze track trekt de plaat nog even indrukwekkend los. Alle voornoemde opmerkingen komen samen op dit nummer, gewoon, effectief 100 procent DevilDriver, helemaal aan in 2023!

Dat de plaat een stuk heftiger, explosiever en verrassender is dandeel 1 is,  mag inmiddels duidelijk zijn.  De demonen die zich openbaren op Vol II leverden de perfecte opbouw ten opzichte van Vol I.
Let the cleansing begin!