Fabian Hildebrandt: “We hadden eerlijk gezegd wel wat behoefte aan die pauze. We legden wekenlang onze instrumenten opzij en raakten ze een hele tijd niet meer aan. Pas na lange tijd nam ik mijn gitaar, trouwens met een Belgisch biertje erbij, en begon er terug aan.“.
Bij onze oosterburen is het melodieuze death metal gezelschap Deserted Fear razend populair. Hier gaat het iets minder maar de kans is groot dat ze ook hier volop doorbreken. Super technisch speelt de band niet maar de drive die in hun muziek zit, is bijna onmetelijk. Op hun vijfde album gaat het nog allemaal wat verder met meer melodie en meer agressie, vooral in de zangpartijen. Een ongelofelijk goed gezinde Fabian Hildebrandt stond me te woord.
Koen de Waele Ι 3 maart 2022
Goede avond Fabian, hoe gaat het?
Met mij gaat alles prima. Leuk trouwens om terug met Lords Of Metal te spreken. In 2012 had ik al een interview met jullie over ons eerste album.
Jullie nieuwe album ‘Doomsday’ komt uit op vier maart. Kunnen we veel nieuwe zaken verwachten?
Ja hoor, er is meer melodieus spul en de zang is een pak agressiever. Ook zijn er meer ritmische drumpatronen. Er zijn nog nieuwe zaken en het gaat eerder de complexe richting uit. Niet extreem maar het is toch wat anders. Het is ook nieuw voor ons maar het typerende Deserted Fear geluid is er nog steeds.
Was er een groot verschil in het schrijf-en opnameproces deze keer? De laatste twee jaar waren nogal ongewoon.
Ik ga eventjes terug moeten keren naar 2019 en dat was voor ons vierde album ‘Drowned By Humanity’. Daarna kwam onze eerste tour als headliner en er volgden heel wat festivals. Het was tof met een pak goede herinneringen. Het werd een fantastisch avontuur maar het was ook erg uitputtend want we hebben allemaal nog een gewone job. Onze zanger Manuel (Glatter – KDW) werd voor de tweede keer vader en dan kwam ineens corona. We hadden eerlijk gezegd wel wat behoefte aan die pauze. We legden wekenlang onze instrumenten opzij en raakten ze een hele tijd niet meer aan. Pas na lange tijd nam ik mijn gitaar, trouwens met een Belgisch biertje erbij, en begon er terug aan. We speelden geen enkele show sinds 2020. Eind dat jaar kwamen we samen om een beetje te repeteren. We namen enkele riffs op zonder de bedoeling een nieuw album op te nemen maar ineens was het er.
Kunnen we spreken over een concept of waren het eerder aparte nummers?
Ik denk niet dat er een concept is. In termen van muziek speelden we en namen we op. Eigenlijk wilden we een beetje afstappen van melodieuze muziek. Qua zang noemde het album ‘Doomsday’. Niet dat we er een bepaalde dag voor ogen hadden waarin de wereld ging vergaan maar eerder een idee dat het vroeg of laat wel eens zou gedaan zijn met onze planeet want we maken hem helemaal stuk. Het album draait vooral rond onze natuur, moeder aarde, persoonlijk verlies en de samenleving.
‘Reborn Paradise’ gaat over mensen van de voormalige DDR die ontsnappen naar het westen. Ik ben geen Duitser maar leeft dat nog een beetje bij jullie?
Natuurlijk, zelf zijn we van het oosten en onze zanger en ikzelf waren geboren in een tijd toen de scheiding tussen het westen en het oosten er nog was. Nu kunnen we gewoon rondreizen maar onze ouders mochten dat niet. Anders bestond de kans dat ze neergeschoten werden. Tijdens corona begonnen de mensen terug te spreken over die tijd en over vluchtelingen. Die tijd is jammer genoeg nog niet zolang geleden hier in Duitsland. Het laat de mensen terug nadenken over onze geschiedenis.
Nu heb je opnieuw die zwaarbewaakte grenzen in Polen en Griekenland die vluchtelingen stoppen op hun tocht naar de EU. Wilden jullie een politiek standpunt innemen of mensen ervan bewust maken over die hele situatie daar?
Het is nog steeds hetzelfde als dertig jaar geleden. Niets is veranderd en de mensen hebben nog steeds niets geleerd. Het is alleszins een heel actueel en belangrijk onderwerp.
‘Part Of The End’ heeft ook zo een mooie video. Behandelen jullie daar ook een bepaald onderwerp?
Het gaat over hoe we naar een koolmijn gingen en daar een video opnamen. Het was een leuke ervaring. We hadden er ook enkele ex-mijnwerkers die ons hielpen met ondersteuning. In het begin van de opnames waren er slechts twee die ons volop over de geschiedenis van de koolmijnen vertelden. Op het einde waren er al tien van die mannen bij ons en het waren fantastische kerels.
Jullie teksten zijn best intellectueel te noemen en helemaal anders als death metalbands die zingen over horror. Is Deserted Fear een band die een boodschap wil verspreiden?
Ja, want nu kunnen we heel wat mensen bereiken. In Duitsland zijn we zelfs best groot te noemen voor een death metalband. Zo kunnen we belangrijke onderwerpen actueel maken. We zingen dus zeker niet over geweld en doden of drinken zoals Tankard.
Ik luisterde naar het album en het eerste wat opviel was de drive die ik hoorde van de gitaren, de drums en de zang. Voor een melodieuze death metalband verspreiden jullie best een intense hoeveelheid energie. Is dat wat het kenmerk van de band?
Haha, bedankt voor het compliment. We begonnen aanvankelijk als een old school death metalband en speelden in het begin al tamelijk agressief. Het gaat er nu nog steeds stevig aan toe en we duwden ons geluid die richting uit. Vooral de drumpartijen zijn een grote stap vooruit. We experimenteerden met de gitaren en ook die klinken agressiever dan ooit. En toch is er meer melodie in de nummers.
Hoe beginnen jullie er eigenlijk aan?
Het is altijd de riff, een hoeveelheid bier, de gitaar en een computer. We beginnen wat te spelen en als er een toffe riff passeert, nemen we die op. Dan begint de rest van het nummer. Soms is dat na een dag al klaar. De gitaren vormen een basisstructuur en dan komt Simon (Mengs – drum) er wat gewone drumpatronen bij spelen. Dat wordt later helemaal uitgewerkt en dan komt de zang erbij.
Heel speciaal zijn jullie video’s. Nu terug met ‘Reborn Paradise’ en ‘Part Of The End’. Werken jullie samen met een speciaal agentschap want alles ziet er zo professioneel uit.
Dat is leuk om te horen maar eerlijk gezegd, neen. De hele verhaallijn en alles wat je ziet komt van onszelf, zoals die legeruniformen en zo. Er is iemand die het filmt en hij doet dat al sinds ons eerste album. Het lijkt allemaal professioneler zoals het is.
Schiet er na de opnames nog geld over van het label want het oogt nogal duur?
Deze dagen krijgen we wat geld voor de productiekosten maar naar het einde toe kost het toch meer. Geen 20.000 of 30.000 euro, maar het telt wel. Voor het nummer ‘Follow the Light That Blinds’ hebben we een paar dagen geleden alweer opnames gedaan en dat met een pyrotechnische kerel. Er zal heel wat vuur aan te pas komen.
Zelf deed je de opnames, het masteren en de mix. Is het dan niet moeilijk om nog bepaalde beslissingen te nemen want het is je band en toch een deel van de nummers die jij schreef.
Haha, dat klopt maar het was eigenlijk niet gepland dat ik alles ging mixen en masteren. Al voor ons debuut deed ik de opnames en dat was in 2012. We besteedden de mix toen nog uit en toen het terugkwam na de mix dacht ik: verdorie, wat heeft die nu gedaan. Daarom dat ik het deze keer zelf gedaan heb. Ik heb er tien jaar over gedaan om alles te leren. Ik had het al voor vrienden en andere bands gedaan en liet dat resultaat horen aan de rest. Die vonden het prima en zo besloot ik de mix te doen voor het nummer ‘Part Of The End’ toen dat uitkwam voor ‘Funeral Of The Earth’ toen dat uitkwam als 7 inch. Zowel de band als century media vonden het zo goed klinken dat ze vroegen of ik het hele album wilde doen. Je werkt al zolang aan de nummers en je krijgt er intuïtie door. Nu handel ik alles af zoals ik het wil horen. Ik begon er zelfs al mee tijdens het schrijven. Het was dus niet zo moeilijk maar het was wel nieuw. Zo vond ik dat er wat meer melodie in de achtergrond moest weerklinken, toen de eerste mix klaar was.
Het eindresultaat klinkt fantastisch want het geluid is zowel helder als klaar en klinkt even goed op volume één goed als op volume tien.
Dat is het beste compliment dat je me kan geven want daar keek ik vooral naar uit. We zijn dan ook grote fans van moderne en heldere producties waar je alles hoort, tot de kleinste aanraking van de cimbalen. Die kan je niet horen als je het old school doet en daarom kozen we voor een heldere en moderne productie. En het blijft nog eens agressief klinken ook.
Het voorgaande album ‘Drowned By Humanity’ was een prima album. Is er dan geen druk om nog beter te presteren want dat album eindigde zomaar eventjes op de twintigste plaats in de Duitse verkoopcijfers?
Om eerlijk te zijn, we trekken ons daar niets van aan. Het is een leuk teken voor het label en je trekt meer volk aan op shows die naar onze muziek luisteren. Maar we trekken ons eigenlijk geen bal aan hoe het in het verleden was. Ons nieuw album kon een old school death metal album zijn maar het kon ook meer de thrash richting uitgegaan zijn. Er ligt zeker geen druk op de ketel.
Jij speelt de basgitaar in de studio. Mis je geen bassist live op het podium?
We hebben een sessie bassist voor de optredens hoor. Maar onze geschiedenis gaat niet echt samen met een bassist. We startten destijds zonder bassist, dan was er eentje maar die stopte al gauw omdat het niet klikte met zijn studies. Dan kwam er een tweede en we begonnen meer optredens te spelen. Alweer ging het niet samen met die zijn studies. Dus besloten we maar om verder te gaan zonder vaste bassist in de gelederen.
Deserted Fear bestaat trouwens tien jaar. Gaan jullie iets speciaal doen?
Je hebt gelijk. Eigenlijk bestaan we al sedert 2007 maar ons debuut kwam tien jaar geleden uit. We hadden er zelfs niet aan gedacht. Bedankt om het te melden.
Wat is het verhaal achter het artwork. Ik zie er een skeletachtige wereld in met een pijl er doorheen en omringd door vervuilende industrie. Iets helemaal anders dan die bombastische schilderijen die je de laatste jaren vooral ziet.
Het is een lang verhaal maar we zijn al heel lang fan van die zwart-wit stijl en we houden van het concept. Er hangt een beetje een doomsday rond. Ik maakte eerst een heel slechte schets en toen we het naar de artiest stuurden, maakte hij er iets heel moois van.
Hoe overleefden jullie trouwens de laatste twee jaar want er waren bijna geen shows?
We hebben allen een dagdagelijkse job. Het was wel moeilijk, vooral 2021. Iedereen hoopte op een betere tijd na 2020 en het jaar erop was alweer een jaar zonder festivals en clubshows. Het ziet er nu wel beter uit en we hebben al wat shows gepland voor maart. Maar voorlopig is het nog een beetje koffiedik kijken of alles zal doorgaan. We kunnen maar hopen.
Het is een beetje raar want het album komt pas uit op vier maart en de dag ervoor start jullie eerste show al.
Ja, maar die eerste show is al afgelast (lacht)
In april vertrekken jullie op tour met Ensiferum en Dark Tranquillity. Hoe erg kijk je er al naar uit?
Heel erg. Het zijn zo toffe bands om mee te touren. We zijn heel grote fans van Dark Tranquillity. Ze waren zo bepalend voor het genre en voor ons. Ze hebben zowat de hele richting van melodieuze death metal bepaald.
In het verleden tourden jullie al met legendes zoals At The Gates, Obituary en Morbid Angel. Heb je van die oude rotten nog veel opgestoken?
Ja hoor. Ik weet nog steeds niet hoe dat mogelijk was en kan het nog steeds niet geloven. Had je me tien jaar geleden wijsgemaakt dat ik ooit met die bands op tour zou gaan, ik had je uitgelachen. Toen we ontstonden, dachten we in de buurt enkele shows te spelen en plots konden we met die mannen mee op Europese tour. We leerden enorm veel van die gasten, wat me het meeste bijgebleven is, was hoe nederig en vriendelijk ze waren. Vooral At The Gates, Obituary en Insomnium. Ze stonden zo stevig met beide benen op de grond. We werden ook als gelijken behandelend. Er was bijna geen verschil.
Het album is nog niet uit en toch bleken bijna alle vinyl exemplaren eind januari al verkocht te zijn. Dat wil toch zeggen dat heel wat mensen in Deserted Fear geloven.
Ik ben daar heel trots op. We hebben onze eigen webshop en verkochten de vinyl exemplaren op die manier. Het maakt ons heel gelukkig en het is een grote steun. Het is ook leuk om te horen dat mensen niet wachten op een liveshow om T-shirts en platen te kopen.
Hoe nauw is de relatie tussen de band en de fans? Maken jullie tijd vrij om na elke show nog een praatje te doen?
We lezen alle commentaren in de sociale media en proberen alle Facebook en Instagram vragen en boodschappen te beantwoorden. Live wandelen we voor en na onze show nog eens rond en proberen we zoveel mogelijk fans te spreken en te ontmoeten.
Bedankt voor je tijd. Als je nog een laatste boodschap hebt voor onze lezers, ga je gang.
Jij bent bedankt voor dit interview. En bedankt Lords Of Metal voor de steun die jullie ons al sinds het eerste album gegeven hebben want elk album werd door jullie besproken. En aan alle Nederlandse en Belgische fans: tot op onze show daar. Kom ons zeker bezoeken.
