Robbie Woning: “Met Ralph erbij is veel op zijn plek gevallen. En dat terwijl ik voorheen het werken met de originele line-up heel belangrijk vond”
Het eerste teken van leven van de thrash metal band Dead Head, de live tape ‘Double Live’ (een split cassette met Lethargy) dateert alweer van 1989. Het eerste volledige album ‘The Feast Begins At Dawn’ kwam in 1991 uit via het label met de geweldige naam ‘Bad Taste Recordings’. De Kampenaren zijn dit jaar dus alweer 33 jaar actief. Sinds de band bij Hammerheart tekende lijkt Dead Head begonnen te zijn aan een tweede jeugd. Met de regelmaat van de klok komen mooie re-releases uit en met het nieuwe ‘Slave Driver’ heeft de groep een album gemaakt dat zonder enig probleem de concurrentie met de internationale thrash metal scene aan kan. Even leek het erop dat de band met het vertrek van zanger/bassist Tom van Dijk in zwaar weer terecht zou komen maar niets is minder waar. Met de ‘terugkerende nieuwkomer’ Ralph de Boer hervond de band zich en maakte misschien wel het beste album uit de Dead Head historie.
Het gesprek dat ik met gitarist Robbie Woning heb beginnen we met het delen van wetenswaardigheden rondom het tweede live album van KISS, ‘KISS Alive II’ waar we een gemeenschappelijke liefde voor blijken te hebben. Na een kwartier besloten we het toch maar eens over Dead Head te hebben. Er moet immers een nieuw album worden gepromoot.
Erik Boter Ι 26 april 2022
Leuk je te spreken, Robbie. Aanleiding voor dit gesprek is niet ‘Alive II’ van KISS, maar ‘Slave Driver’ van Dead Head, dat op 29 april uitkomt. Ik heb het idee dat de band in deze periode meer in de spotlights staat en serieus genomen wordt ten opzichte van jullie eerste periode begin jaren ’90. Ik heb al veel positieve ‘Slave Driver’ reviews gelezen bijvoorbeeld. Heb jij dat gevoel zelf ook?
Ik ga niet ontkennen dat ik het prettig vind om positieve recensies te lezen. Je kunt als band ergens erg tevreden over zijn maar op een gegeven moment hoor je het zelf allemaal niet meer zo helder. Ik zal je een voorbeeld geven. In 2005 werkten we aan het ‘Haatland’ album. Dat was voor ons een poging om onszelf weer opnieuw op de kaart te zetten. We werkten met Jacob Hansen als producent, die toen echt in opmars was en een goed geluid neer kon zetten. We hebben er zelf persoonlijk veel spaargeld in gestopt.. artwork paste er goed bij. Dan heb je voor je gevoel een hele goede plaat gemaakt maar dan kom je toch in een soort zee van releases terecht waardoor het product wat je hebt gemaakt en waar je zo trots op bent toch onder sneeuwt. Extremity Records bracht dat album uit en die hadden ook net niet de middelen voor veel promotie. En ja, als Nuclear Blast dan op hetzelfde moment met twee of drie releases komt, dan houdt het al snel op.
Maar jullie zitten nu bij Hammerheart..
Klopt, en die hebben een eigenaar die ons een toffe band vindt en ons veel gunt, maar ook een uitstekende wereldwijde distributie via Napalm Records. Dat is echt een heel groot verschil met onze vroegere jaren.
Een ander verschil met toen is dat je de band nu kunt promoten via Social Media. Hammerheart deelt alle goede reviews van ‘Slave Driver’ via hun Social Media kanalen.
Ja, maar pas op: Social Media kunnen soms ook bedrieglijk zijn. Ze laten je soms ook zien wat je wilt zien. Het is soms fragmentarisch en vluchtig. Je weet wel, een event op Facebook waar 600 mensen op aangeven dat ze gaan, terwijl er in de zaal uiteindelijk maar tien mensen staan. Ook dat is Social Media. Betrekkelijk. Jaren geleden zijn we overigens al gestopt met het belangrijk vinden wat mensen van ons denken, om eerlijk te zijn interesseert dat ons niet (meer). Het doel van de band is ook niet meer ‘world domination’, hahaha. We moeten er vooral zelf veel plezier aan beleven.
Snap ik. Je zit natuurlijk ook in een andere levensfase dan twintig (of dertig!) jaar terug. Je hebt allemaal een baan en een gezin, dan zijn ook andere dingen belangrijk.
Helemaal waar. Maar toch vind ik een goede review leuker om te lezen dan eentje waarin staat dat we een ‘dertien in een dozijn’ album hebben afgeleverd.
Nog even terug naar het ‘Haatland’ album. Hammerheart bracht daar eind vorig jaar een fijne re-release van uit die bol stond van de toffe bonustracks. Heb je dan ook verschil gemerkt tussen de impact van de nieuwe re-release ten opzichte van het oorspronkelijke album?
Ja. Dat is zo bijzonder. Niets ten nadele van ons oude label maar toen werd het album uitgebracht en dat was het dan. Dozen schuiven, snap je? Bij Hammerheart werkt een promotieteam dus we krijgen nu veel meer reacties en ook vanuit verschillende plekken op de wereld. Er was vorig jaar een soort revival van ‘Haatland’, zo zag ik dat wel, ja. Het was natuurlijk ook een mooie opmaat naar het nieuwe album, waar we toen al flink mee bezig waren. We vonden het in eerste instantie best kut dat de re-release zo dicht zat op de release van ‘Slave Driver’. Dat had weer te maken met de files die er tegenwoordig zijn als het gaat om het persen van vinyl, daar moesten we op wachten. We wilden niet de CD eerst uitbrengen en de LP pas maanden erna. Je moet weten dat ‘Slave Driver’ vorig jaar augustus al klaar was.
‘Haatland’ is een coole titel maar het verwijst naar de naam van een industrieterrein in Kampen heb ik begrepen, klopt dat?
Ja, nou niet helemaal. Het klopt dat het nu de naam is van een industrieterrein, ik heb daar vroeger ook gewoond. Ronnie van der Wey, onze andere gitarist, woonde daar ook. Maar dat stuk land heet al heel lang zo. De tekeningen in de binnenhoes van het album verwijzen daar ook naar. We hadden toen ook een nummer dat ‘Hateland’ heette (staat op de extra CD van de re-release) dus zo paste alles een beetje in elkaar. Weet je, bij een band als Testament zal dat niet anders werken, die gebruiken ook vast wel eens iets dat bekend is in Oakland, hahaha.
Verwijst de titel van jullie nieuwe album ‘Slave Driver’ naar de producer van het album, Erwin Hermsen?
Haha, nee hoor! Het is eigenlijk het voortborduren op een goede Dead Head traditie: de titel bestaat uit twee woorden die samen maar ook ieder afzonderlijk krachtig zijn. ‘Depression Tank’, ‘Kill Division’, ‘Swine Plague’.. en nu dan ‘Slave Driver’. Op een gegeven moment kwam het artwork ook voorbij en alhoewel het karakter op de hoes geen zweep in de hand heeft vonden we de titel wel goed bij dit ‘evil character’ passen. Een conceptband zijn wij nooit geweest maar ik vind wel dat de teksten op dit nieuwe album het meest doordacht zijn van wat we tot nu toe gedaan hebben. Aan de teksten is meer tijd besteed dan voorheen.
Komt dat door de Corona crisis, dat er meer tijd voor was dan eerder?
Nee hoor. We zijn het schrijven van teksten gewoon belangrijker gaan vinden. Dat zal best wat met de leeftijd te maken hebben, ja. Als ik nu de teksten terug luister van onze eerste albums, dan denk ik toch van “Ach, ja..”. Ronnie heeft erg veel tijd in gestoken in de teksten voor de tracks van ‘Slave Driver’ en ook onze nieuwe zanger Ralph de Boer heeft een dikke vinger in de pap gehad en echt zijn bijdrage geleverd. Dat motiveerde Ronnie weer enorm, dus die twee hebben elkaar wat dat betreft haast opgejut. Met een uitstekend resultaat.
Wanneer is Ralph precies aan boord gekomen? Jullie waren toch al druk bezig met de nummers van ‘Slave Driver’?
Ja, zeker.. ik lees overal dat Ralph er sinds dit jaar bij zit, maar dat is echt al veel langer. Nadat Tom was vertrokken zat Ralph een week later bij ons in de oefenruimte.
Was dat een één-tweetje? Ralph heeft natuurlijk al eerder bij jullie gespeeld, ten tijde van jullie ‘Depression Tank’ album.
Sterker nog, Tom heeft tegen ons gezegd dat we Ralph moesten bellen als we bij onze stijl wilde blijven. Dat was natuurlijk niet hetgeen wat Tom het liefste wilde, want hij wilde met Dead Head een andere richting op, met name als het om de manier van zingen gaat, maar dat wilde de rest van de band niet.
Ralph is inmiddels met Bodyfarm natuurlijk ook lekker bezig..
En daarom vonden we het zo ontzettend gaaf dat hij direct ‘ja’ zei toen we hem vroegen. Bodyfarm is een hele gave band en het zijn hele toffe gasten allemaal. Zij steunen Ralph volledig in zijn keuze om óók in Dead Head te spelen. Natuurlijk zullen er in de toekomst wel wat logistieke uitdagingen zijn maar daar gaan we met elkaar zeker uitkomen. Ralph is meteen met ons aan het werk gegaan en heeft bij elk nummer zijn eigen zanglijnen gemaakt. Hij heeft er echt keihard aan gewerkt. Zijn enthousiasme werkte ook weer aanstekelijk op ons, dat is toch wel één van de redenen waarom dit album zo goed is geworden. Ralph is ook enorm gegroeid als zanger ten opzichte van de eerste periode dat hij de band zat. Zijn death metal ervaring is daar mede debet aan. Hij heeft dingen gezongen op dit album waar ik, en ook Erwin, echt van versteld stonden. Met hem erbij is veel op zijn plek gevallen. En dat terwijl ik voorheen het werken met de originele line-up heel belangrijk vond.
De muziek was al helemaal klaar voordat Ralph erbij kwam, toch?
Ja, op een aantal gitaarsolo’s na was alles zelfs al opgenomen. Maar de muziek kwam meestal al uit de kokers van Hans Spijker (drums), Ronnie en mijzelf.
Het viel me op dat een aantal tracks iets minder snel zijn maar wel onwijs veel groove bevatten.
Ook dat is natuurlijke progressie. ‘Slave Driver’ is in die zin zeker geen compromisplaat geworden zoals bijvoorbeeld ‘Risk’ van Megadeth dat wel was.
En wat is de invloed van Erwin nog op het geheel? Of is hij puur van het neerzetten van het geluid?
Nee, Erwin doet meer. Kijk, wij zijn wel een band die af en toe met twee wielen de bocht door giert. Erwin heeft het in huis om ons in toom te houden en onze energie in goede banden te leiden. Ondanks de snelheid van het spel kun je als luisteraar goed horen wat er gebeurt. Dat is echt zijn kracht. Het moet klinken alsof je er midden in zit. Ik zat toevallig te luisteren naar ‘Eternal Devastation’ van Destruction omdat ik meewerk aan een boek over de Duitse thrash metal scene in de jaren tachtig. Als je dat nu in de auto draait dan is het nauwelijks te volgen allemaal. Natuurlijk was het een heel andere tijd toen, maar toch. Overigens hebben we ook best wel eens discussie met Erwin over de sound hoor, zeker als het op de mix aankomt. Maar dat hoort erbij. Zijn kennis van muziektheorie en harmonieleer is ook indrukwekkend. Ik speelde een keer wat en toen gaf hij aan van “dat kan niet, want we zetten dat hier en hier overheen en dan klinkt het vals”. Dat zijn details waar ik niet op let, maar hij wel.
Even naar jouw rol als gitarist.. Slayer wordt vaak aangehaald als het om een invloed gaat op jullie muziek. Ik hoor in de solo’s op het nieuwe album ook invloeden van de Hanneman/King tandem. Je zult dat wel vaker horen, maar kun je jezelf er ook in vinden?
Sja.. er zijn zoveel muzikanten die impact hebben gehad destijds. Ik weet nog dat je in de jaren tachtig zo’n rocknacht had op de Duitse TV met Judas Priest, Michael Schenker en Iron Maiden. Ozzy Osbourne was daar ook bij en had toen Jake E. Lee in zijn band.. Ik heb toen een aantal collega gitaristen horen roepen dat ze gingen stoppen omdat ze Jake aan het werk hadden gezien, hahaha. Edward Van Halen vond ik ook altijd heel goed maar ook vooral om zijn slaggitaarwerk en zijn freestyle manier van spelen. Hele tegendraadse stukken of dingen die helemaal niet bij elkaar pasten maar gecombineerd zo geweldig klonken. Kerry King heeft ooit gezegd dat K.K. Downing en Glenn Tipton ondergewaardeerde gitaristen zijn, dat is ook echt zo vind ik. Scorpions met Uli Roth vind ik ook nog steeds geweldig. Marty Friedman had een beetje dezelfde Oosterse benadering. Ik vergeet er vast nog wel een paar.. Akira Takasaki van Loudness, ook veel naar geluisterd. Het hoeft van mij overigens niet altijd spectaculair te zijn. Ik kan ook erg genieten van meer eenvoudige, vette riffs van meer beperkte gitaristen. En wat Slayer betreft hou ik het meeste van de Hanneman/Lombardo samenwerking. Die punkachtige benadering, zeg maar.
Wat staat er allemaal op de rol voor Dead Head na de release van ‘Slave Driver’?
Voor ons is het probleem dat er nu heel veel uitgestelde shows van bands worden ingehaald. Het is daardoor voor ons wat lastiger om ons ergens tussendoor geboekt te krijgen. Festivals en uitgestelde tours krijgen natuurlijk voorrang, bands hebben al voorschotten gehad en komen allemaal hun verplichtingen na, nu. Een grote reeks Dead Head shows achter elkaar zit er nu even niet in. We doen in ieder geval wel twee shows in Deinze (7 mei) en Drachten (8 mei). Het optreden in Drachten is als support van Suicidal Angels en zal meteen onze ‘Slave Driver’ release party zijn. Verder staan er Europese optredens in de planning in Duitsland en Denemarken.
Toch is er nog wel een aantal internationale bands, met name uit Amerika, die toch weer gaan uitstellen vanwege de oorlog in Oekraïne. Dat zouden nog kansen kunnen zijn voor een band als Dead Head om die gaten op te vullen.
Dat zou maar zo kunnen, hoor. Als band zijn we er klaar voor.
Jullie gaan toch ook snel de studio weer in?
Dat klopt, aankomende week al, hahaha. Er wordt gewerkt aan een re-release van het ‘Depression Tank’ album en omdat we daar nauwelijks rest materiaal van hebben, gaan we een aantal extra tracks opnemen voor de tweede CD van die re-release. Die nummers gaan we ook los op vinyl uitbrengen in de vorm van een EP. ‘Depression Tank’ is geremixt door Erwin en klinkt echt zo goed.. je weet niet wat je hoort. En zelfs voor de opvolger van ‘Slave Driver’ zijn al twee nummers klaar. We zitten dus in een goede creatieve drive momenteel.
Houden zo!
