“Hey following bitches and bästärds” is de meest gebruikte openingszin van de Darkmoon Warrior(s) op de sociale media. Je kan je waarschijnlijk al indenken welke soort black metal deze gasten spelen. Veel kanten kan je al niet meer op, buiten black/thrash, black ’n roll, punk/black of war metal. In dit geval, en dus op de nieuwe plaat ‘Angels Of Dirt – Beast Of Rebellion’ is het een combinatie van alle bovenstaande stijlen. Deze Duitsers draaien al mee sinds half de jaren negentig en hebben naast een aantal demo’s, een split en een koppel EP’s nu ook drie albums op de wereld gekwakt. ‘Angels Of Dirt – Beasts Of Rebellion’ heet de nieuwe aangebrande plaat.

Gitzwart, goor en stinkend braaksel is wat wordt uitgekotst door deze ongemanierde vetzakken. Totale Satanarchie! Denk aan een mix van Carpathian Forest, Blasphemy, Nattefrost en Impaled Nazarene met een snuifje Darkthrone. Ook brokjes Venom zijn wel eens te vinden in deze gortige pap. De vocalen van Atom Krieg zijn vaak uit balans en telkens als je denkt dat hij goed bezig is, verprutst hij weer iets, maar dat zal hem weinig kunnen schelen, denk ik, terwijl hij bijwijlen bewijst het wel degelijk te kunnen. Wat natuurlijk allemaal bijdraagt aan het hele ‘fuck you all-verhaal’. Darkmoon Warrior neemt zichzelf niet al te serieus en dat is al eens een verademing in het soms elitaire black metal wereldje. Met songtitels (in verschillende talen, van Portugees en Engels tot Duits en Russisch) als ‘Blackmetal Anarchy’ weet je dat ze overal hun voeten aan vegen. Er zit niet echt een lijn in en het is al zeker geen samenhangend verhaal, maar ik kan het zo wel hebben. Men speelt gewoon wat men graag speelt, of dat nu als geheel op een album past of niet. ‘Thermonuclear Predator’ is bijvoorbeeld helemaal anders opgebouwd dan het kattevalse ‘Coração Sinistro’ en de zachte aanloop in ‘Svjatogor’ staat in sterk contrast met de wilde taferelen in de thrashy titelsong, en toch hebben de meeste nummers de duidelijke signatuur van de band.

Ik zal dan ook wel een ongemanierde vetzak zijn, want ik vind ‘Angels Of Dirt – Beast Of Rebellion’ een zeer aangename luisterervaring. Hier fleur ik echt van op, terwijl anderen dit waarschijnlijk de grootste bagger van het jaar vinden. Het zij zo bitches and bästärds!