We hebben de laatste tijd al heel wat straffe comebacks mogen vieren in death metal land (Benediction en Macabre om er enkele te noemen), maar die van Cadaver is er toch ook eentje waar we even bij gaan stilstaan. De Noorse Cadaver welteverstaan, band die in 1990 en 1992 twee klassieke death metal albums uitbracht met ‘Hallucinating Anxiety’ en ‘…in Pains’, maar bij het grote publiek toch altijd een beetje ondergewaardeerd gebleven is. Drijvende kracht en bezieler achter de band sinds 1989 is riffmaster Anders Odden, die zelfs in de meest ellendige tijden weigerde de wapens neer te leggen en nu ongemeen hard terugslaat met ‘Edder & Bile’, het eerste full album sinds 2004!

Vanaf de eerste noten van opener ‘Morgue Ritual’ is het duidelijk dat Cadaver niets aan kracht en agressie heeft ingeboet doorheen de jaren en eigenlijk hadden we dat kunnen/moeten weten, want begin 2020 liet men al iets gelijkaardigs horen op het probeersel D.G.A.F. Er wordt serieus met de spierballen gerold: vettige riff na nog vettigere riff wordt met duizelingwekkende snelheid door je hersenpan gejaagd en het hyperactief solowerk vult de kleinste gaatjes op, zodat er helemaal geen tijd om te ademen is op deze ongeleide splinterbom. Anders spuwt z’n gal uit en kreunt, krijst, grolt, blaast en brult al z’n opgekropte frustraties van zich af met die typische, rollende keelrochels. De songs zijn kort, zo tussen 02.30 en 03.30, met ‘Let Me Burn’ (04.07) als uitschieter en deze kordate aanpak mist z’n effect niet. De compacte uitbarstingen geven je geen tijd om na te denken, dus zit er niets anders op dan je laten meesleuren in deze alles brekende vergruizer. De zieke en morbide sfeer maakt het geheel nog zompiger en doet denken aan wat welbepaalde bands tussen de jaren ‘89 en ’91 ook deden, maar die wil ik hier niet genoemd hebben, simpelweg omdat Cadaver zeer zeker een eigen smoel heeft en die vergelijkingen al genoeg de wereld zijn ingestuurd. Wat ik wel kan zeggen is dat Kam Lee (Massacre, Grave Wax, ex-Bone Gnawer, ex-Death) en Jeff Becerra (Possessed) een potje komen meebrullen en dat niemand minder dan Dirk Verbeuren, ook bij Megadeth en Vetur, ex-Aborted, ex- Soilwork, en live bij nog een aantal grootheden, zich op z’n eigen onnavolgbare wijze doorheen dit album mept. Het team Odden/Verbeuren staat als een huis en de onderlinge magie is er, zoveel is duidelijk. Zelden twee oude knarren met zo’n bevlogenheid bezig gehoord.

Dat de albumtitel leest als ‘Eddie en Billy’ nemen we er graag bij, want verder valt op deze old school shizzle niets aan te merken. Wie zoekt naar authentiek doodsmetaal dat zowel in de jaren stilletjes als in 2023 uitgebracht zou kunnen zijn, moet niet verder zoeken en deze ‘Edder & Bile’ meteen aanschaffen. Een onverwachte, maar opvallende verrijzenis van een steengoede band die eigenlijk nooit is weggeweest en nog heel wat jaren voor de boeg heeft.