Ik heb jullie debuutalbum “Doorways of Time” besproken en ik moet zeggen dat ik best onder de indruk was. Kun je onze lezers iets vertellen over de geschiedenis van de groep en de bandleden?
Tuurlijk! Al toen ik nog een jochie was wilde ik in een band spelen die in de stijl van de zeventiger jaren muziek maakte. Maar toen ik een beetje muziek kon maken, ben ik echter meteen in thrash- en speedmetalbandjes gaan spelen (in de tachtiger jaren) en daarna, in de nineties, in deathmetal groepen. Ik heb nooit de tijd genomen om met een bandje lekkere seventies rock te maken. Begrijp me niet verkeerd, ik hou erg van metal, maar dit is iets wat ik moest doen. Sommige van de nummers op “Doorways of Time” schreef ik al in de tachtiger jaren, maar gebruikte ik nooit. Ik ben blij dat ik voor deze muzikale liefde Butterfly heb opgericht en wat dat
betreft lekker mijn ding kan doen.

Mijn collega’s in Butterfly zijn:
Phil Venom op bas. Phil en ik zijn oude vrienden, we hebben veel samen in bandjes gezeten. We delen de liefde voor seventies rock en een jaar of vier terug, na een Scorpions show, dronken we nog wat biertjes samen en zo ontstonden de plannen voor een seventies rockband. Eigenlijk is op dat moment Butterfly ontstaan. Verder hebben we Rob Wog op drums en de gitaristen Luke Robertson en Joe Stanley.

Uit de achternamen van de bandleden kunnen we wel wat invloeden destilleren, haha. In mijn review van jullie debuut gebruikte ik de metafoor van een tijdmachine omdat niet alleen de songs maar zeker ook de sound en productie de luisteraar echt terug brengt naar de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw. Kun je het daar mee eens zijn? En wat (of welke bands) zijn je inspiratie geweest om dit soort muziek te gaan maken?
Haha, ja hoor, ik ben het met je stelling eens. De lijst van inspirerende bands uit die tijden is natuurlijk eindeloos, maar als ik een gemene deler zou pakken tussen alle bandleden van Butterfly dan kom ik toch wel tot Thin Lizzy, Uriah Heep, Alice Cooper, KISS, Black Sabbath, Judas Priest, Deep Purple, Greenslade (die zoeken we op*), The Who, AC/DC, Queen en ZZ Top. Dat waren ze wel, denk ik. Ik verzamel al vinyl sinds ik zes jaar oud was en heb altijd een obsessie met muziek gehad. Om één of andere reden ben ik door het zien van die gekke ronddraaiende zwarte dingen verslaafd geraakt aan de te gekke muziek uit die tijd.

Ik mis Saxon in je lijstje. Op de promotiefoto bij het album staan jullie afgebeeld in shirts van Black Sabbath en Saxon, haha. Heb je zelf een absolute favoriet uit die enorme lijst?
Ik ben zelf meer een fan van muziek en niet van één specifieke groep. Als ik echt een keuze zou moeten maken dan houd ik het op Queen, Alice, Heep en Priest.

In een nummer als “Crawling” hoor ik toch ook jullie metal invloeden, vooral door de lekkere dubbele gitaarpartijen. Is het dan Iron Maiden dat ik hoor doorklinken, of toch meer Wishbone Ash?
Geen van beiden, hahaha! Het is echt superleuk om te horen wat luisteraars in mijn muziek terughoren. Hou me ten goede, ik hou erg van de muziek van zowel Maiden als Wishbone Ash. Maar toen ik “Crawling” schreef, had ik meer Neil Young voor ogen. Zeker ook in de sound wilde ik de feel van Young’s “sweet 70s sound” laten terugkomen.

Ik zal toch Young’s “After the Goldrush” weer eens opzetten. Het intro van “The Night in its Way” deed mij denken aan het intro van “House of the Rising Sun” van The Animals.. daar zit dan zeker ook iets anders achter?
Haha, dat was zeker niet de bedoeling, nee. Ik heb het nummer geschreven met Phil King. We waren wat aan het rommelen toen hij dat stukje op zijn gitaar speelde. Ik vond dat tof, dus ik vroeg hem “wat speel je daar”. Hij zei “niks, ik ben alleen mijn gitaar aan het stemmen”, hahaha.

We hebben die avond de muziek geschreven voor “The Night in its Way” en dat stukje is onderdeel van het nummer gebleven. Puur toeval dus. Maar nu je het zegt hoor ik ook The Animals terug. Goed gehoord!

Het album klinkt alsof het live is opgenomen, klopt dat?
Ik ben zo blij dat je dit zegt! Want ook al namen we het niet live op, het was wel mijn doel om het zo te laten klinken. De drums werden in de Goatsound Studios opgenomen, met Jason Fuller. We kennen elkaar al sinds we tieners waren dus we weten wat we aan elkaar hebben. Jason heeft met veel te gekke bands gewerkt; Witchskull, Sweet Gold, Blood Duster om er maar een paar te noemen. De rest werd opgenomen in de High Voltage Studios, wat mijn eigen studio is. Ik heb alle bas-, gitaar- en zangpartijen zelf opgenomen. Eigenlijk is het album dus opgenomen door een duo, inderdaad. De muziek stond eigenlijk binnen vijf dagen op band en voor de vocalen heb ik nog drie dagen nodig gehad. Vervolgens ben ik alles gaan mixen, daar heeft de meeste tijd in gezeten, ongeveer twee dagen mixen per track. Aan de mix heb ik extra veel aandacht willen geven omdat ik elk nummer zijn eigen specifieke sound heb willen meegeven.

Corona regeert de wereld momenteel al zitten jullie in Australië in een andere fase dan wij hier in Europa. In Holland is momenteel nog onmogelijk voor een band om live te spelen vanwege de totale lockdown waarin ons land zich bevindt. Hoe is dat nu bij jullie? Kan Butterfly repeteren, laat staan optreden?
Ja, we hebben afgelopen weekend (27/28 februari) onze eerste shows weer gespeeld. Volledig uitverkocht! Live muziek is nog maar net opgestart hier dus we hopen dat het zo blijft! Fingers crossed!

 Je zei net al dat je vinyl verzamelt. Dan moet het extra gaaf voor je zijn dat het Butterfly album door Petrichor/Hammerheart Records wordt uitgebracht als gelimiteerde LP op rood en zwart gemarbled vinyl. Zijn er speciale dingen die je verzamelt?
Phil en ik zijn beide vinyl junkies, net als jij, hahaha. Toen ik nog een klein mannetje was, gingen mijn vrienden sporten maar ik ging op mijn fiets naar de platenzaak om platen te scoren met mijn opgespaarde lunchgeld, haha. Ik ging voornamelijk door de uitverkoopbakken, meer kon ik me niet veroorloven, en kocht de albums met de coolste albumcovers. Zo ontdekte ik gave bands als Eloy, ELP, Uriah Heep en Alice Cooper. Ik koop nog dagelijks albums op vinyl waarbij mijn voorkeur het sterkst uitgaat naar obscure seventies prog.

Toen ik tijdens het beluisteren van de promo van jullie album wat info over jullie zocht op jullie website en Facebook pagina, kreeg ik de indruk dat “Doorways of Time” al eerder is uitgebracht vorig jaar. Klopt dat?
Ja, ik heb het album in eerste instantie zelf uitgebracht op mijn eigen label High Voltage Records. Ik heb er 200 laten persen en die waren binnen een maand uitverkocht. Ik ben daarna door Petrichor/Hammerheart benaderd met de vraag of zij het album nog eens mochten uitbrengen. Ja, er waren ook andere labels geïnteresseerd maar onze voorkeur ging uit naar Petrichor/Hammerheart. Waarom? Ze zijn een geweldig label en er werken geweldige gasten bovendien.

 Wat is het verhaal achter de laatste (akoestische en instrumentale) track van het album, “The Scorpion”? En waarom ermee afsluiten?
 Ik heb in de tachtiger jaren geschreven toen ik nog maar net gitaar kon spelen. Het is eigenlijk een onderdeel van een grotere song, waarvan de rest hoogstwaarschijnlijk op het tweede album terecht zal gaan komen. Ik wilde het album afsluiten met een mellow instrumental dat het album als een nachtkaars doet uit gaan.

 Stel dat Butterfly een supportslot zou kunnen krijgen van een willekeurige grote band. Bestaand of niet bestaand, dood of levend. Welke band zou dat dan zijn?
 Haha, jeetje, er is zoveel om uit te kiezen… OK, als het er eentje mag zijn dan zou ik toch gaan voor Uriah Heep. Het zou erg gaaf zijn om een feestje te bouwen met die gasten.

Now for something completely different, Rob. Je mag op de onderstaande personen en bands met één woord reageren. Vooruit, twee mag ook.

 – Gene Simmons

 “Genius Moron”

 – Tony Iommi

“Riff Master”

 – Rob Halford

“Metal God”

 – The Cream

“Heavy”

 – Greta van Fleet

“Garbage try hard” (dat zijn er drie, Rob)

 – Kadavar

“Heavy great”

Wat zijn jouw grotere ambities als het gaat om Butterfly of je muzikale carrière in het algemeen? Waar moet Butterfly staan over tien jaar?
Onze ambitie is om platen te blijven maken en nummers te blijven schrijven en hopelijk is dat al genoeg om de komende tien jaar te blijven bestaan. We hebben deze band niet opgericht om miljoenen albums te verkopen. Alhoewel, erg zou ik dat ook niet vinden hoor, hahaha.

Denk je dat we Butterfly snel op een Europees podium zullen zien?
Nou, we hebben echt al aanbiedingen gehad om bij jullie te komen spelen. Dat zal voor nu nog niet reëel zijn vanwege de pandemie maar zodra alles achter de rug is en we weer mogen reizen en bands weer mogen optreden dan ga je ons zeker bij jullie op een podium zien.

Is er nog iets dat je zou willen delen met onze lezers?
Ik wil iedereen bedanken die het album heeft gekocht of dat nog gaat doen of ons op een andere manier steunt. Ik wil Petrichor/Hammerheart bedanken voor de kans die ze ons geven en ik wil jou, Erik bedanken voor het interview. Heavy Metal Lives! Cheers!

* Greenslade is een Engelse progband die albums uitbracht tussen 1973 en 1975. In 2001 was er sprake van een korte come-back.