Na “Divide & Conquer” (2017) en “Crimson Riders” uit 2019 is “Molotov Rocktail” de derde langspeler van de Noorse rockers Bokassa. Het trio laat zich lastig in een hokje stoppen. De invloeden van de groep komen uit zowel de punkrock (hallo Green Day) als stonerrock en heavy metal.

Op dit album lijkt de weegschaal meer naar punkrock en zelfs teenybopperrock uit de jaren ’70 door te slaan (voor de jongere lezers: zoek Mud, Bay City Rollers en Sweet maar eens op Spotify). Luister maar eens naar de tweede track “Pitchfork ‘r’ Us”. Het zijn vooral de meerstemmige refreintjes die hieraan doen denken. Op “Hereticules” hoor ik zelfs Alice Cooper terug.

Bokassa deed een paar jaar terug goede zaken door de supportslot op Metallica’s “Hardwired” tour weg te kapen voor de neus van het Engelse Evile. Het opende deuren voor de Noren, ze bereikten een enorm publiek en het leverde een contract op bij Napalm Records. “Molotov Rocktail” zal mede hierom ongetwijfeld het best verkopende album worden van de Trondheimers.

De track die het meest opvalt op “Molotov Rocktail” is de afsluiter “Immortal Space Pirate 3: Too Old For This Sith”. Niet alleen om de titel, maar ook omdat het de langste track van het album is en nog het meeste weg heeft van een overdonderende metal track. Het nummer is goed opgebouwd en kent venijnige vocalen van zanger/gitarist Jorn Kaarstad. De vergelijking die in het kader van deze track in de bio bij deze plaat wordt gemaakt met Behemoth gaat echter veel te ver. Zo ruig is Bokassa niet. En dat moeten ze ook helemaal niet ambiëren.

Over het geheel is “Molotov Rocktail” een album geworden dat in mijn oren vooral een stuk toegankelijker is geworden dan zijn voorgangers. De meeste songs zijn catchy van opbouw en hebben snel meezingbare, meerstemmige refreinen. Live zal Bokassa de zalen daarom met dit album onder de arm best op de kop gaan zetten.  Als je van stevige (Amerikaanse) pretpunk houdt: zeker de nieuwe Bokassa even een luisterbeurt gunnen.