Hallo mannen, fijn dat jullie even de tijd nemen om met Arrow Lords of Metal te kletsen. Ik heb jullie nieuwe album ‘Hypnosomnia’ gerecenseerd en ik moet zeggen dat ik best onder de indruk ben van de plaat.
Max: ja, leuk, dat hebben we gezien. Ik vond het een toffe review.

Dat zag ik aan jullie reactie op de Facebook pagina. Wat vond precies tof aan het verhaal?
Max:  laat ik voorop stellen dat ik niet van reviews lezen hou, ik hou eigenlijk überhaupt niet van lezen, maar er werd heel speels verteld over het album en er werden referenties bijgehaald dat ik dacht van ‘deze persoon kent zijn shit’. Die Monty Python referentie, maar ook de Grindpad referentie vond ik heel toevallig…

En dat terwijl ik op het moment van schrijven nog niet wist dat jij ook in Grindpad drumt, daar kwam ik vanmiddag pas achter toen ik dit interview aan het voorbereiden was..
Max: ooh, echt? Des te leuker dat je ze hebt genoemd.

Wat voor mij als ‘Oudere Jongere’ bijzonder leuk is om te zien en horen, is dat de aloude thrash metal beweging voortleeft in een volgende generatie jonkies, wat geldt voor jullie, maar ook voor een band als Grindpad dus.
Max: ja, de thrash invloeden zijn denk ik wel hoorbaar, maar uiteindelijk gaat het natuurlijk wel om je eigen plaatje.

Tuurlijk. Nino, hoe werkt dat voor jou? De muziek van Black Rabbit is dan wel voor een gedeelte op thrash metal geschoeid, maar jouw vocalen gaan weer meer richting death metal.
Nino: zingen is voor mij min of meer als een grapje begonnen. Ik ben van huis uit eigenlijk gitarist en ik heb een periode veel van de muziek van Death gespeeld. Chuck (Schuldiner, ALOM) was natuurlijk naast gitarist ook de zanger in Death en dat inspireerde mij om daar ook mee te experimenteren, met gitaarspelen en zingen tegelijk, snap je? Bij Death merk je dan wel dat de gitaar- en zanglijnen zodanig op elkaar zijn afgestemd dat er een lekkere ‘flow’ in zit. Ik zing wel wat lager dan Chuck altijd deed. Ik heb verder niet echt voorbeelden als het om mijn zang gaat, het is toch meer experimenteren met mijn eigen stem geweest om er achter te komen welke zangstijl het beste bij me past. Toen we ons nummer ‘Taken By The Devil’ (een single uit 2020) aan het opnemen waren viel wat dat betreft het kwartje pas echt. Ken je de band Necrophagist?

Nee, nooit van gehoord.
Nino: Dat was een heel technische death metal band uit Duitsland, ze bestaan inmiddels niet meer en hebben maar twee albums gemaakt. De vocalen van de zanger van deze band waren echt onwijs laag en bruut. Als ik dan één inspiratie zou moeten noemen, dan is het de zanger van deze band: Muhammed Suicmez.

Je zei net dat je van oorsprong een gitarist bent, heb je dan ook gitaar gespeeld op ‘Hypnosomnia’?
Nino: nee, ik speel geen gitaar in Black Rabbit. Dat doen Jelle en Hidde nog steeds bij ons. Ik speel gewoon voor mezelf, omdat ik dat leuk vind. Ik ben ooit begonnen als drummer zelfs, dat heb ik een jaar of vijf gedaan denk ik. Het spel Guitar Hero inspireerde me echter om de trommels in te wisselen voor een (echte) gitaar.

Speel je ook niet in een ander bandje? Max combineert Black Rabbit immers ook met Grindpad.
Nino: Nee, Black Rabbit is mijn enige band, momenteel. Black Rabbit is ook mijn allereerste band trouwens.

Hoe ben je bij ze terecht gekomen dan?
Nino: Ik was niet eens op zoek op dat moment, maar volgens mij is dat via de socials gegaan. Een vriend van mij had op Facebook een het bericht geliked dat de band een vocalist zocht, en dat was net in de periode dat ik zelf aan het hannesen was met gitaar en zang. Ik heb het toen geprobeerd. Ik had geen idee hoe serieus ze waren met de band maar ik dacht gewoon “Fuck It”, ik probeer het gewoon. Ik werd aangenomen maar daarna waren de eerste optredens nog niet van het niveau waar ik wilde zijn. Ik moest toen nog echt mijn definitieve vorm vinden wat dat betreft.

Je onervarenheid op dat gebied is op ‘Hypnosomnia’ absoluut niet terug te horen, dat is toch best een knappe prestatie, vind ik. En je rol als frontman dan? Dat was dan ook allemaal nieuw voor je.
Max: hahaha!

Nino: ja, dat klopt. Ik weet nog wel dat de eerste twee shows die ik met Black Rabbit deed, eentje in België en eentje in Groningen, dat ik toen heel zenuwachtig was. Maar ik heb me erdoorheen geslagen, ook omdat die shows gezellig klein, en het echte feestjes waren. We hebben ook een aantal ‘seated’ Coronashows gedaan wat voor het publiek en voor de sfeer natuurlijk volkomen kut was, maar voor mijn ontwikkeling als frontman niet verkeerd uitkwam omdat ik me op het podium daardoor nog wilder ging gedragen, hahaha.

Max, hoe is het om drummer te zijn in zowel Black Rabbit als Grindpad, is dat goed te combineren?
Max: ja, dat is eigenlijk helemaal niet zo moeilijk. Het zijn twee totaal verschillende bands, er heerst een andere dynamiek, ook door de leeftijd van de bandleden. Bij Grindpad ben ik de jongste, bij Black Rabbit de oudste, om maar wat te noemen. Mijn input in Black Rabbit is veel groter dan bij Grindpad, bij Black Rabbit schrijf ik bijvoorbeeld alle drumparts die worden opgenomen; bij Grindpad drum ik nu de partijen van mijn voorganger. In Black Rabbit kan ik dus mijn artistieke ei veel beter kwijt.

Hoe schrijven jullie de nummers in Black Rabbit eigenlijk? Is dat een bandproces of levert een bandlid een compleet nummer aan?
Max: dat is op het nieuwe album eigenlijk heel verschillend gegaan. Je moet niet vergeten dat dit album is geschreven in de Coronaperiode. Daardoor zijn veel riffs thuis ontstaan en middels doorsturen van files tot complete nummers uitgegroeid. Maar toen het weer kon hebben we ook in de oefenruimte met z’n allen op basis van één riffje een compleet nummer uitgewerkt. We hebben het hier dan over de muziek want de teksten en vocalen zijn toch het meeste thuis uitgewerkt en opgenomen toch, Nino?

Nino: ja, dat klopt. Het meeste heb ik geschreven op basis van gedeeltelijk of geheel uitgewerkte demo’s van de anderen. Dus ik heb de melodielijnen van de vocalen bedacht maar ook de teksten geschreven. Het concept stond al wel redelijk vast voordat ik de teksten verder uitwerkte.