We begeven ons naar de Zweedse bossen die Dalarna omringen om kennis te maken met de forest rock van Besvärjelsen (in het Engels The Conjuration). Deze band bracht eerder enkele EP’s en een debuutalbum ‘Vallmo’ uit, maar is nu getekend door Magnetic Eye Records om hun verheven mix van stoner met doom rock ruimer te kunnen aanprijzen.

Zoals verwacht is de muziek van dit vijftal geestverruimend en gekruid met psychedelische flarden uitwaaierend gitaarwerk. Daarop wordt de vrij lijzige zang (invloeden uit grunge heel duidelijk) geprojecteerd van Lea Amling Alazam, maar ook de oprichters/gitaristen Staffan en Andreas dragen een vocaal steentje bij en dat klinkt al even egaal en zweverig. Het heeft zeker zijn charme, want zonder te gaan aanleunen bij een band als landgenoten Blues Pills, is ook deze invloed (blues) daadwerkelijk aanwezig. Bovendien is er een aangenaam evenwicht tussen trage, doom georiënteerde songs en stevige rockers.

Energiek en stuwend gaat men in ‘The Cardinal Ride’ stevig van start met enkele knipogen naar Kyuss. Dat is zeker te merken in het zompige, laaggestemde ‘Acheron’, waar de woestijn(rock) vlak naast het noorden van Zweden lijkt te liggen. Mineurakkoorden vol slepende weemoed maken van de semi-ballade ‘Clouds’ een pakkend nummer, kijk maar naar de videoclip. Fraai is de hoge toon die doorheen het stuwende ‘Digerliden’ zweeft, deze song hoort tot de uit de losse pols gespeelde songs met indie allures. In de volgende songs blijft Besvärjelsen switchen van slepende traagheid naar heavy rock met ballen en dat doen ze niet onverdienstelijk. ‘Celestial’ blijkt enkel een instrumentaal sfeerbeeld te scheppen, om daarna nog eens flink van jetje te geven met zware riffs in Obscured By Darkness’ en de langere afsluiter ‘Divided Ends’ die na een ruimtelijke start een versnelling hoger gaat. Deze band is een interessante ontdekking die op vele fronten potten kan breken, want ze zouden zowel op Roadburn, als op Desert Fest of Prophecy Fest geen mal figuur slaan.