Na het verrassende debuut dat naar meer smaakte, komt twee maanden later het tweede album van het Zweedse Beat City Tubeworks. Eigenlijk waren het de opnames van dit nieuwe album, waarmee de band de aandacht van The Sign Records getrokken had, en was het debuut een kwestie van re-masteren en opnieuw uitbrengen. De opnames van album nummer twee waren al klaar, dus die mochten er direct achteraan. Top Rock gaat verder langs de ingeslagen weg van de debuutplaat; heel pakkende rawk ‘n’ roll zoals je van onder andere landgenoten Imperial State Electric kan horen. Ditmaal is er naast Kiss, Quo, Stooges, en dergelijke invloeden ook meer de teenybobber inslag van bijvoorbeeld Sweet te horen.

Met een ‘Caroline’ drive en ‘Big Fat Mama’ energie, trapt de band af met het toepasselijk getitelde ‘Roadrunner’, waarmee de toon aardig wordt gezet! De opvolger ‘Succubus’ lijkt net als een aantal andere nummers te komen van een denkbeeldig opnieuw opgenomen mix van de legendarische albums ‘The Stooges’ en ‘Desolation Boulevard’; de band heeft weer een aantal andere ingrediënten uit het verleden aan het eigen recept toegevoegd, die wederom als  zeer geslaagd beschouwd kunnen worden. Er zijn hier allerlei elementen van kwaliteitsklassiekers bij elkaar geraapt en opnieuw in elkaar gezet in een gepassioneerde en zeer goed uitgevoerde eigentijdse mix; hier kan ik heel blij van worden! Hierin zal ik vast niet alleen staan; gezien er voor bands als bijvoorbeeld eerder genoemde Imperial State Electric veel liefhebbers te vinden zijn, lijkt me dat er voor Beat City Tubeworks ook absoluut een behoorlijk publiek moet zijn. Ietsjes minder spetterende dubbele gitaar lijnen en duels dan het debuut, maar de nog pakkender arrangementen nog meer “swing en groove” maken ook deze weer een dijk van een plaat.