Avatar, Kassogtha & Veil Of Maya in 013 – Tilburg – 12 maart 2023

“Zanger en band clown Johannes Eckerstrom springt en raast over het podium maar heeft ook zijn rustige momenten als hij bijvoorbeeld heel zwoel vertelt dat wij (band en publiek) vanalles met elkaar gaan doen en dat ie niet weet of dat wel legaal is”

Avatar is een totaal ervaring dus als die naar Nederland komen zit de zaal snel vol. Het publiek is een mooie mix van oud, jong, geschminkt en ik zie er zelfs kantoorpersoneel bij staan maar dit is mijn inschatting puur op uiterlijk. Tegenwoordig heeft een metalhead niet perse een bos lange haren en een zwart shirt aan (zoals ikzelf) en dat is prima, ik ben blij met het gemêleerde gezelschap.

31 maart 2023 I Tekst Perry Boleij | fotografie: Hans Lievaart

Vanavond mag een Zwitserse band starten, namelijk Kassogtha, maar net voor dat ze dat doen haalt drummer Dylan Watson een geintje uit en begint heel plots kei hard te rammen op zijn drumstel. Degene die naast mij staat krijgt zowat een hartverzakking van de schrik. Ik ken deze band helemaal niet dus gaat er blank in. En eigenlijk vanaf het begin ben ik aangenaam verrast. De cleane stem van Stephany Hugnin is aardig en haar ruige strot is keivet (we zijn tenslotte in tilburg vandaag). Daarin wordt ze ook regelmatig ondersteund door gitarist Mortimer Baud. De rest van de band is ook goed op dreef en meneer Watson op zijn sokken raust er aardig overheen maar wel goed strak. Enig minpuntje is dat het af en toe een beetje een rommeltje wordt, verder een prima beginner van de avond.

Dan band 2, Veil Of Maya is begonnen als deathcore band maar nu scharen ze zich onder de metalcore en dan met een progressief basgeluid.Muzikaaltechnisch zit het wel goed in elkaar maar de cleane stem van Lukas Magyar wringt af en toe maar zijn brute strot klinkt wel goed met zelfs af en toe een pig scream. De boys uit Chicago doen hun best om het publiek voor zich te winnen en dat lukt aardig, er zijn wat moshpits en cirkelpits en dat is altijd wel een teken dat de mensen in de zaal het naar hun zin hebben. We krijgen ook op een gegeven moment het verzoek om allemaal onze middelvinger op te steken, dat is dan wel een leuk gezicht als iedereen daar gehoor aan geeft. Na 45 minuten zit het erop en kunnen we ombouwen voor de hoofdact van vanavond.

Avatar is een band die een totaal ervaring bied en daar bedoel ik eigenlijk mee dat ze niet alleen lekkere muziek maken maar er is ook een hoop te zien op het podium en dat wil ik dan bij deze theater noemen. De zweedse band is in 2001 opgericht in Gothenborg door drummer John Alfredsson en Gitarist Jonas “Kungen” Jarlsby. Sindsdien hebben ze 9 studio albums uitgebracht waarvan de laatste dit jaar is uitgekomen. Van dit album zullen ze 4 nummers spelen.

Ze beginnen met ‘Dance Devil Dance’ het titelnummer van dit album. ‘Valley Of Disease’ en ook ‘Chimp Moshpit’ komen vrij snel langs en dan gaat het helemaal los in de zaal. Zanger en band clown Johannes Eckerstrom springt en raast over het podium maar heeft ook zijn rustige momenten als hij bijvoorbeeld heel zwoel verteld dat wij (band en publiek) vanalles met elkaar gaan doen en dat ie niet weet of dat wel legaal is. De eerste 3 albums komen niet aan bod vanavond maar albums als “Feathers And Flesh” en “Hail The Apocalypse” komen met meerdere nummers langs. De frontman speelt een piano versie van ‘Tower’ het lijkt op een vleugel maar er zit gewoon een keyboard in. Dit nummer doet hij wel heel mooi en hier laat hij ook horen dat hij vocaal wel wat in zijn mars heeft.

De gitaristen hebben beide iets op hun microfoon zitten waardoor ze een soort wah wah geluid krijgen op hun stem, dat klinkt wel leuk.Op een gegeven moment is het even donker op het podium en dan wordt de spotlight op het balkon gericht daar staat de zanger met een ballon waar hij een hondje van vouwt, vervolgens begint hij op een schuiftrombone te spelen en zet ‘Puppet Show’ in om dan weer heel snel terug op het podium te staan. Als je naar Johannes en zijn act kijkt zie je wel wat dingen van Jim Carey terug.

De vocalist ruikt een rare geur en kijkt of dat van zijn oksel afkomt en concludeert dat de geur van ons freaks afkomt. “It Smells Like A Freak Show” verkondigd hij.

Het is een feest om te zien en de band speelt een geweldige show, dus deze avond in de door mij genoemde metal tempel van Tilburg is weer een zeer geslaagde. Avatar sluit af met ‘We ‘ll Meet Again’ van Vera Lynn op tape en inderdaad heren als het aan mij ligt zien we elkaar binnenkort weer.

De setlist van vanavond: