Autarkh – Form In Motion
Season Of Mist
Release datum: 12 maart 2021
“Complimenten aan de band voor deze verkenningstocht door extreme genres.”
Berto I 03 maart 2021
Dodecahedron is een bekende band bij liefhebbers van extreme metal in Nederland. Dit gezelschap uit Tilburg had steevast goede kritieken op hun albums, maar was ook een band voor alleen de echte kenners. Uit deze formatie is nu voortgekomen een andere band met de illustere naam Autarkh, een groep die door Michel Nienhuis, voormalig bandleider van Dodecahedron, is opgericht om het spectrum van extreme metal verder te gaan verkennen.
In een samenwerking met o.a. het Roadburn Festival, ook pionier op dit gebied, is het de bedoeling grensverleggende extreme muziek te maken. Opvallend is de link met experimentele jazz die wordt genoemd in de pers en zonder je direct af te willen schrikken, dat hoor je ook wel een beetje terug op het eerste album van Autarkh, ‘Form In Motion’. Het is een album geworden dat aandacht vraagt, maar ook die aandacht weet vast te houden daarna. Uitvoerige nummers die een kop en staart hebben, maar tussen die kop en staart gebeurt er heel veel. Namen die als invloed kunnen worden genoemd zijn o.a. het illustere Nailbomb, gelet op de industriële sound van de band, maar ook een link naar de meer experimentele black metal van Blut Aus Nord hoor je terug. Best een brede groep om inspiratie uit te halen, maar het beginsel van de band is nog altijd wel om zelf nieuwe horizonten te verkennen en een eigen geluid te vinden binnen het extreme genre, met diverse invloeden als handvat.
‘Form In Motion’ bevat dus voornamelijk songs die zijn opgebouwd uit bekende elementen uit de extremere genres, zoals de vervormde, agressieve en soms gepijnigd klinkende zang en rappe, strakke blastbeats. Al die elementen lijken wel door de mixer te zijn gehaald waardoor er een apart geluid is ontstaan. ‘Clouded In Aura’ is een voorbeeld van een song die veel herkenbare dingen laat horen, maar dan in een andere volgorde lijkt wel. Het resultaat is een nummer dat vervreemdt en geruststelt tegelijkertijd. Heel vreemd als je daar niet op bent voorbereid. Duidelijk is wel dat het een album voor de (in eerste instantie) gevorderde luisteraar lijkt, een luisteraar die bereid is net als de band zijn horizon te verbreden met geluiden, soundscapes en songstructuren die vreemd aanvoelen, maar daarna toch blijven hangen en een deel van je worden. Maar bovenal is het een album dat je zelf moet gaan beluisteren om het juiste gevoel te krijgen bij de muziek van Autarkh. Complimenten aan de band voor deze verkenningstocht door extreme genres.