Wanneer Brazilië ter sprake komt als metal land, dan denken we automatisch aan Sepultura en alle zijactiviteiten van de familie Cavalera. Toch is ook Angra daar al actief sinds 1991, maar dit valt dan eerder onder progressieve power metal. Neemt niet weg dat deze band onder leiding van oervader en gitarist Rafael Bittencourt ook geschiedenis geschreven heeft en het Zuid Amerikaanse land internationale allures gegeven heeft.

Ruim bekeken is Angra nu bezig aan een derde episode. Eerst was Andre Matos de zanger (waaruit Shaman ontstond), nadien Edu Feluschi (denk ook aan Almah), nu staat Fabio Lione achter de microfoon en hem kennen we vooral van Rhapsody (Of Fire). Het nieuwe album ‘Cycles Of Pain’ is de opvolger van ‘Ømni’ uit 2018 – al heeft men nog een compilatie en een live album en een EP uitgebracht intussen – en het debuut bij nieuwe broodheer Atomic Fire Records.

‘Cycles Of Pain’ is ontstaan uit de passie en de pijn van de afgelopen jaren die allerminst gemakkelijk waren. Eerst overleed Rafael’s vader, vlak daarna zijn vriend Andre Matos. Intussen deed de pandemie het voortbestaan van de band aan een zijden draadje hangen en dat bracht heftige emoties met zich mee, maar ook inspiratie en de wil om door te zetten, ondanks alles. Je merkt dan ook de urgentie van de muziek in deze twaalf nieuwe tracks die een blauwdruk van de voorbije periode zijn.

De algemene indruk is dat Angra meer progressief op ons overkomt dan eerder. Nu was dat altijd wel aanwezig, maar de complexe structuren zijn in de meerderheid als je ze tegenover de pure power metal plaatst. Dat is echter nog niet het geval in het begin, want de plaat vangt aan met een sfeervolle intro en het stormachtige ‘Ride Into The Storm’ dat door de hoge kopstem van Lione zelfs aan Helloween doet denken. Toch zijn hier ook al veel tempowisselingen te bemerken en de virtuositeit op de instrumenten wordt uitbundig geëtaleerd. ‘Dead Man On Display’ brengt iets meer introverte beschouwing in de warme zangpartijen en ook een jazzy basintermezzo trekt de aandacht. ‘Tide Of Changes’ bestaat uit twee delen. De mooie akoestische intro leidt naar een sterke track met weerhaakjes en heel veel catchiness, want de melodieën blijven in je hoofd rondzwermen. Wow, weer een superieure zangprestatie van Fabio Lione, hij is hier wel op zijn plaats!

Van in het begin stond Angra bekend om summiere Braziliaanse of toch Zuid Amerikaanse invloeden in hun muziek te infiltreren. Op dit album is ‘Vida Seca’ daar het meest prominente voorbeeld van: zwoel, wat Amazonewoud geluiden, de samba is niet ver weg… Er wordt wat bombastische orkestratie aan toegevoegd – Dennis Ward is de producer – en ene Lenine heeft hier een gastbijdrage. Angra keert dan terug naar de basis met het stoere heavy metal statement ‘Gods Of The World’. Romantische zielen worden op hun wenken bediend met de semi-ballade ‘Cycles Of Pain’, ook ‘Here In The Now’ en afsluiter ‘Tears Of Blood’ (met zang van Amanda Somerville) mikken op sensitiviteit. Vakkundig zet men tussen al deze ‘slows’ nog de progressieve explosie van ‘Faithless Sanctuary’ en de monumentale power metal track ‘Generation Warriors’. Afwisseling troef in het muzikale Angra universum en dus blijf je geboeid luisteren van begin tot einde. Sterk gemotiveerd album, dat hoor je.