De debuutplaat ‘(((((Heavy On The Cosmic)))))’ kan ik jammer genoeg niet van vinyl draaien, maar de digitale versie komt nog regelmatig voorbij denderen. Na eerder dit jaar een split EP met Aiwass, is deze vier nummers tellende nieuwe EP nog net binnen het jaar 2023 een fijn stukje luistervoer tijdens de donkere dagen. Duister, gruizig, zwaar en lomp, maar zeker ook sferisch met mystieke spanning in de opbouw met die basloop en lekker hakkelende riff. De in nevelen gehulde zang doet het trouwens ook goed; de opener ‘The Figure’ is direct een effectief visitekaartje.

Een niet echt voor de hand liggende cover van nota bene Flock Of Seagulls is de volgende track. Het toch best wel bekende hitje ‘I Ran’ wordt kundig omgewerkt naar een nummer dat op zijn Aawks beluisterd kan worden. In het begin blijven ze trouwens toch aardig dicht bij het origineel en zou je er bijna jolig van worden, maar later gaat het meer zijn eigen weg. Een knap stukje werk dat we maar als geslaagde amusante tussendoortrack zullen beschouwen. Track nummer drie is alweer een cover; ditmaal ‘Julia Dream’ van Pink Floyd. Deze band ligt logischerwijs toch echt meer in de lijn van de muziek van Aawks; dit zou je als een stuk muzikale voorgeschiedenis van de band kunnen zien. Voor sommigen waarschijnlijk heiligschennis, maar Aawks heeft een zeer respectvolle en smaakvolle versie neergezet.  

Als laatste track is een live versie van ‘All Is Fine’ van het debuutalbum toegevoegd. Om je een beetje een voorstelling van een live ervaring te geven. Jammer genoeg geen behoorlijk afwijkende, uitgesponnen jam-versie, maar een weliswaar nog meer beladen, best net uitgevoerde live versie. Je krijgt wel echt zo’n gevoel van “daar wil ik bij zijn” bij beluisering. Dan is de koek alweer op. Kwantitatief is dit een zesje, maar kwalitatief is dit weer een absolute topper! Deze keer er op tijd bij zijn wanneer het vinyl uitkomt.