Het Zweedse Axenstar blaast dit jaar 25 kaarsjes uit, en hoe kan je dat nou beter vieren met een nieuw album? Met ‘VIII’ als albumtitel is er één feit wat ik niet meer hoef toe te lichten en dus kunnen we snel door naar de muziek. Dit is de mooie symfonische power metal zoals de kenner hem verwacht, gelukkig weer op en top Axenstar, al heeft de band in Pelle Åkerlind wel weer een nieuwe drummer.

De opener van het album is tevens de eerste single, ‘Heavenly Symphony’. Dit is een lekker gitaargedreven up-tempo power metal track in de beste traditie van niet alleen deze band, maar ook een old-school Hammerfall touch heeft. De zang van Magnus Winterwild, enige overgebleven Axenman van het eerste uur, is als altijd warm, helder en toch krachtig. Ook vocaal is een vergelijking te trekken met landgenoten als Sonata Arctica maar ook weer Hammerfall. Door met nummer twee, ‘Through The Fire And Brimstone’. Waar ken ik die openende gitaarriff van? Als iemand me hiermee kan helpen want die vraag doolt me nu al dagen door de kop. Los daarvan hebben we hier een lekker verhalende track te pakken en ook de solo is gedenkwaardig. ‘The Great Deceiver’ is een hoogtepunt met zijn wat progressievere inslag en duistere timbre. Via interlude ‘Enchanted Lands’ komen we bij nog een hoogtepunt uit in de vorm van ‘The Flame Of Victory’ met een lekker pakkend refreintje. Als je het geluk hebt de band eens live te kunnen zien (en die mogelijkheden zijn zeldzaam), is dit je meezinger. Tegen het eind van het album vinden we nog het meer slepende ‘The War Within’, waar de band griezelig dicht bij het geluid van Stratovarius komt.

Je merkt het wellicht al aan de bands waar ik de vergelijking mee trok. Axenstar en hun album ‘VIII’ zijn zo Scandinavisch als na de sauna in je blote reet de sneeuw induiken. Gelukkig kan Axenstar meer dan een beetje nadoen, dit is band met echt een eigen identiteit. De reden dat ze nooit zo naar de massa’s zijn doorgebroken zal ongetwijfeld deels te vinden zijn in hun beperkte live activiteit. Op hun eigen Facebookgeschiedenis en op setlist.fm zijn nog geen vijftien optredens te tellen in meer dan tien jaar tijd. Zie dit als epiloog-oproep aan alle promotors met ballen, wie haalt deze talentvolle heren eindelijk weer eens naar het Europese vasteland?