We krijgen maar weinig releases binnen van pagan/folk metal. Het eens zo populaire genre is helemaal ondergesneeuwd door metalcore/deathcore en commerciële semi metal bands (Electric Callboys, breek me de bek niet open). Het zou te vrolijk zijn en enkel geënt op dronken vertier. Toch oogsten bands als Alestorm en Korpiklaani nog grote successen. Geen van hen hoort thuis bij de band die we nu gaan bespreken: Grimner.

De Zweedse folk metal band Grimner is intussen ook al meer dan tien jaar actief. ‘Urfader’ is hun vierde album en daarop speelt de band van Ted Sjulmark (King Of Asgard) weer een behoorlijk authentieke mix van (death) metal en folk. Ditmaal is het allemaal nog wat heftiger dan op de voorganger ‘Vanadrottning’ uit 2018; welke toch alweer bijna vijf jaar achter ons ligt. De Zweedse teksten zorgen voor een authentiek gevoel dat nog het meest te vergelijken is met landgenoten Månegarm. Het fluitspel van Johan Rydberg geeft de songs dan weer affiniteit met de oorspronkelijke bands die integer zijn, zoals Eluveitie, Kings Of Asgard en Finntroll. Aanstekelijke folk melodieën en stoere pagan zang maakt de songs zowel toegankelijk als vol bravoure. Nergens vervalt men in te oubollig vertier, de differentiële zang – grunts, screams en cleane zang van de twee gitaristen en de bassist – is tot in de puntjes verzorgd en de balans tussen metal en frivole folk is onderhoudend en boeiend.

Grimner heeft meer tijd en moeite in dit ‘Urfader’ gestoken dan eerder, ook omdat de wereld toch tot stilstand gekomen was tijdens de pandemie. Een voorbeeld van deze extra inspanningen? De Nederlandse Zino Van Leerdam van Vanaheim speelt accordeon en mondharp in de afsluiter ‘Tiundaland’. Hou je van de bovenvermelde bands en pagan metal, dan is Grimner met ‘Urfader’ zeker een aanrader.