Hallo Billy, leuk je te horen. Hoe gaat het?
Met mij gaat alles goed, leuk trouwens om nog eens iemand van Lords Of Metal te horen. Die site ken ik nog van vroeger. Het is trouwens een heel gekke wereld momenteel. Zelf heb ik er niet echt veel last van nu want ik zit in quarantaine en heb alle tijd van de wereld om interviews te doen. Ja, ik heb dus positief getest. Erg ziek ben ik niet maar ik zit wel met keelpijn. Praten is geen probleem want ik brul al door de micro sinds ik een kind was, het gaat dus zeker lukken.

Mijn eerste reactie toen ik je nieuwe plaat ‘Leaders And Liars’ hoorde was: wauw. Er is maar een persoon in de wereld die zo catchy melodielijnen kan schrijven en toch nog rauw blijft klinken en dat ben jij.
Bedankt, toch zit ik niet neer en heb ik als doel een Biohazard, Powerflo of BillyBio nummer te schrijven. Ik begin gewoon met schrijven en laat de muziek uit me vloeien. Als ik klaar ben, luister ik naar het resultaat en pas dan denk ik: dat is meer een Biohazard, Powerflo of Biohazard nummer. Ik ben door de jaren heen enorm gegroeid als muzikant en toen ik met Toby Wright werkte aan het laatste Biohazard album, zocht hij samen met mij de ontbrekende link tussen melodie en agressie. Zelf speel ik al vanaf mijn zes jaar piano en oefen ik al vocale melodieën met mijn akoestische gitaar.

Als ik één nummer moet opnoemen is het de titeltrack ‘Leaders And Liars’ zelf en is het bijna ongelofelijk hoe dat zich opdringt om mee te brullen. Werk jij met een testpubliek om zoiets te bekomen?
Haha, neen hoor. Iedereen kent me al zolang en alles wat ik ooit al gedaan heb. Ik ben dus niet meer ongerust wat mensen erover zeggen. Als ik ervan hou, dan hou ik ervan. Het moet gewoon eerlijk en echt zijn en niet iets met de bedoeling om platen te verkopen of te scoren op Spotify of YouTube. Dat alles is de zakelijke kant en daar trek ik me niets van aan. Voor mij is het gewoon schrijven en muziek maken. Op het einde van de dag besef ik pas waarom mensen bekender worden na hun dood dan tijdens hun leven.

Is het een soort protestnummer tegen bepaalde mensen in een bepaalde regering?
Een deel van mij gelooft dat mijn muziek een protest is en een andere kant denkt dat het het echte leven beschrijft. Het album bevat mijn ideeën en alle goede en slechte uitdagingen. De gemakkelijkste manier om het uit te leggen is dat het me van binnen op vreet en dat het uiten van mezelf een manier is om dat te verhelpen. Het is eigenlijk een geheim en ik vertel er niet veel over maar heel mijn leven heb ik al gestreden tegen depressie en dat is een echt vergif. Ik heb nooit drugs gebruikt ofzo. Ik hou van extremen maar dat is te wijten aan mijn manische depressie. Ik gebruik mijn energie in mijn creativiteit. Het nummer ‘Liars And Leaders’ gaat over dat frustrerende onderwerp dat iedereen wel kent. Telkens je handen wassen en een mondmasker opzetten. Wat we ervaren aan de huidige pandemie is dat de regering en hun leiders of hoe ze zich noemen leugenaars zijn. Ze willen enkel maar machtig worden of de macht behouden en lekker manipulatief blijven. Het gaat allemaal over een sociale en manipulatieve oorlog die ze willen uitvechten en winnen. Ze willen de wereld omvormen tot een sociale oorlog in plaats van een klassenoorlog. Nu vecht iedereen tegen zichzelf of je nu gevaccineerd bent of niet, een masker draagt of niet, of je links of rechts bent, of je carnivoor of vegetariër bent. Die sociale media manipulatie en dergelijke frustreert me enorm. Niet alleen mij maar heel wat mensen zijn het beu en willen verandering.

Als ik je zo bezig hoor lijkt het wel of je op de televisie een documentaire gezien hebt over de Nederlandse of Belgische politiek.
Ik heb heel wat goede vrienden die me nauw aan het hart liggen. Er zijn ook mensen die ik niet ken maar met wie ik heel goede conversaties heb. Die komen uit allerhande landen zoals België, Nederland, Taiwan, Rusland, … Het zijn goede gesprekken, ook als je het niet met elkaar eens bent. Het is geen probleem maar de wereld verandert zo waardoor mensen het helemaal niet met elkaar eens kunnen zijn. Het is een wereld waarin ik gek ben van hardcore en jiu jitsu maar evengoed hou ik van een wandeling in het park met mijn hond, country, jazz en noem maar op. Als je in een wereld zou leven waar alle mensen van hetzelfde houden en hetzelfde willen, zou het een vervelende en eentonige wereld zijn. Ik hou van het feit dat we het oneens kunnen zijn maar veel mensen willen niet dat anderen er een andere opinie op aanhouden. Ze willen bepaalde zaken niet anders en anders is in hun ogen niet goed, terwijl dat eigenlijk juist wel goed is.

Het is niet alleen het nummer ‘Leaders And Liars’, ook ‘Lost Horizon’, ‘Generation Kill’ en ‘One Life To Live’ klinken zo goed en catchy maar toch blijft het hardcore. Hoe doe jij dat toch?
Blij dat je zo van de plaat houdt. Ik denk dat elke artiest achter zijn muziek staat en ervoor wil sterven. In mijn situatie is dat nu BillyBio. Met Biohazard, Powerflo en Blood For Blood spreek je over bands en daar moet je altijd rekening houden met de andere leden. Als een artiest kan ik met BillyBio helemaal mijn ding doen en iedereen mijn diepste geheimen en emoties laten horen. In het verleden was het moeilijk om kritiek te verdragen want er was geen goed en geen slecht. Als ik een nummer schrijf over hoe ik me voel is dat een prestatie voor mij. Of mensen er van houden of niet, als artiest ben ik al gewonnen en heb ik mijn doel bereikt met mezelf honderd procent te vertegenwoordigen over een bepaald onderwerp. Dat is een persoonlijk iets en met mijn muziek leg ik mijn ziel bloot. Ik doe alles zelf en sta er ook achter: het artwork, de video’s, de website, noem maar op. Zingen met een headset is ook zoiets van mezelf. Ik hou van artiesten die zelfs in genres waar metal niets mee te maken heeft, doen waar ze achter staan. Als artiest moet je zweten als een rund als je van het podium stapt. Je moet eruitzien alsof je juist een oorlog uitgevochten hebt. Dat is het meest krachtige wat er is. Heel wat artiesten laten dat gevoel achter als ze van een podium stappen en dat respecteer ik enorm. Stappen ze niet bezweet van het podium, dan moet je als toeschouwer je geld terugeisen. Dat is ook alles wat ik heb. Ik heb geen dure auto, wel een elektrische auto maar dat was mijn keuze. Ik wil de wereld beter achterlaten dan hoe ik hem ben tegengekomen. Ik was niet het lid van Biohazard dat met dure auto’s reed want dat was niet belangrijk. Belangrijker zijn de nummers die ik schreef zoals ‘Punishment’. Hopelijk herinnert iedereen zich de muziek die ik vertegenwoordig.

Na vijf nummers hoor je andere meer experimentele stukken passeren zoals ‘Sheepdog’, ‘Just The Sun’ en ‘Remission’. Zijn dat bewust gekozen adempauzes of wilde je iets meer experimenteler laten horen?
Ik heb een heel brede smaak van muziek en sommige van die muziek is al verschenen, andere niet. Deze nummers zijn een deel van nummers die ik heb met een andere groep van mij: Blu. Een nummer zoals ‘Sheepdog’ bevat geen tekst maar ik voelde dat ik geen wolf of schaap ben maar eerder een herdershond die ertussen staat en vecht voor schapen, in dit geval een metafoor voor de zwakken. Niet alleen de zwakken maar vooral degenen die niet kunnen opstaan voor zichzelf.