Imha Tarikat is Turks voor ‘extermination sect’ en dit is het geesteskind van Ruhsuz Cellât die op dit album enkel geholpen wordt door drummer P:W. Hij ziet de muziek als een therapie om gevoelens te uiten die je best niet verdringt. Dat gebeurt op dit tweede album ‘Sternenberster’ echt als een uitbarsting van een ster. Rauw, puur en bestiaal. De basis blijft black metal en muzikaal is er door middel van melodieus gitaarwerk wel een lans voor te breken, maar de oerschreeuw die de man telkens op ons loslaat is veel te eentonig en schril.

Misschien dat de punk invloeden ons parten spelen, maar het rammelt aan alle kanten en is amper aan te horen. De primordiale kreten gaan door merg en been, zodat dit een zware zit was. Wie opdoffers als ‘Brand Am Firmamnet’ en het deels gesproken ‘Aufstieg’ weet te doorstaan, mag de borst nat maken voor een persoonlijke therapie, maar anderen wandelen er best met een grote boog omheen.