Met ‘In The Shadow Of The Inverted Cross’ (2015) en ‘The Crowning Of The Fire King’ (2017) openbaarde Sorcerer zich als eminente Zweedse doom metal formatie in de stijl van het legendarische Candlemass. Ex-leden van Therion (Kristian Niemann) en Tiamat (Johnny Hagel) worden hier gesteund door tweede gitarist Peter Hallgren en de epische, krachtige zang van Anders Engberg. Voor het derde album ‘Lamenting Of The Innocent’ kunnen we de terugkeer van drummer Richard Evensand aankondigen en is er een tweede bassist Justin Biggs die zich al liet horen tijdens het schrijfproces.

Met heksenjacht als thema schept de dreigende doommuziek een gedroomde atmosfeer om voluit te genieten van een occult, maar imposant werkstuk. Sorcerer beheerst deze duistere kunst zonder in verregaande inertie te vervallen, dus spreken we eerder van traditionele heavy metal met doomsausje. Dat blijkt al in de rockende eerste single ‘The Hammer Of Witches’ met epische zang en het gescandeerde ‘burn witch’ in ruwer timbre. Omgeven door klaterende gitaarsolo’s is er ook een duister gesproken fragment. Een waar hoogtepunt is het veel tragere titelnummer met zijn huilende gitaarklanken en sensitieve zang. Het catchy refrein flirt zelfs met een balladegevoel in plaats van doom, maar even later weerklinken griezelige gitaarklanken en ferme grunts. Wat een heerlijk gitaarwerk bevat heel dit album, dat pakkend switcht tussen het dynamische ‘Age Of The Damned’ en het melancholieke ‘Where Spirits Die’ waarin de gitaarsolo erg bluesy is. In het sobere semiakoestische ‘Deliverance’ delen Anders en Candlemass zanger Johan Längquist de zang en dat is eveneens subliem. Elke song heeft een nieuwe verrassing, zoals de onheilspellende klokken die luiden in ‘Condemned’ of de koorzang welke ‘Dance With The Devil’ verfraait. In de apotheose ‘Path To Perdition’ geschiedt gerechtigheid, want de priester die zoveel ellende veroorzaakt heeft, wordt zelf op de brandstapel gegooid, een wraak van het volk. Sensitieve stukken gaan hier over in krachtige passages met vingervlug gitaarwerk, ditmaal ondersteund door keyboards en de geladen zang die erg geënt blijft op vocalisten als Tony Martin en Dio. Sorcerer heeft weer een sacraal meesterwerk gemaakt, een topalbum dat een breed publiek verdient!