Mensen die willen tijdreizen zijn er te over in deze tijden van sociale isolatie, maar voor wie specifiek een tripje hoogtijdagen classic heavy metal zoekt is er dit plaatje van Trotoar. Dit is begonnen als een eenvrouwsproject (is dit wel goed Nederlands?) van Linnea Landstedt, die alles behalve de drums op dit album inspeelt. Met ‘No Salvation’ draait de klok terug en krijg je het gevoel alsof we nog in de hoogtijdagen van Warlock of Girlschool zitten. De lekker pakkende simpele riffjes op bijvoorbeeld ‘Far Away From Home’ en ‘Elusive Dreams’ zijn voor een groot deel verantwoordelijk voor het typische eighties geluid. De klare hoge stem van Linnea past goed bij het wat chaotische geluid wat het album zijn charme geeft. Tragere tracks zijn er ook zoals het melancholische ‘Don’t Let Me Bleed’, doet door zijn slependheid iets denken aan de klassieker ‘Children Of The Damned’ van Maiden. De drums zijn van de hand van Pontus Pettersson-Gull, die een goede basis neerlegt voor het snarenwerk van Linnea. Aanraders op dit plaatje zijn het korte titelnummer, het eerder genoemde ‘Don’t Let Me Bleed’ en videoclip ‘Tomorrow’. Heel aardig werkje in de nostalgische hoek van de eighties metal!