Mijn eerste confrontatie met Funeralopolis was in 2019 toen het Spaanse Memento Mori een compilatie uitbracht met de demo ‘…Of Death’ (2010) en de EP ‘…Of Prevailing Chaos’ (2013). Het Zwitserse viertal werd in 2009 opgericht op het Mountains of Death festival. Daarvoor waren een aantal leden al actief onder de naam Human Waste. Overigens is de naam Funeralopolis ontleend aan het gelijknamige nummer van Electric Wizard. Daar kun je de muziek van de Zwitsers overigens niet echt mee vergelijken, hoewel er de nodige doom in de death metal verwerkt is. ‘…Of Deceit And Utter Madness’ is dus het eerste volledige album en komt ook via Memento Mori uit.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen. Funeralopolis laat totaal geen nieuwe inzichten horen. Eigenlijk zou je dit als regressief kunnen bestempelen. De inspiratie wordt gezocht in old-school death metal. De stijl waarin je naast snelle stukken ook langzame doompassages hoort. Iets wat ook wel onder de noemer death/doom bekend staat. Qua overall sound kun je niet meteen zeggen dat Funeralopolis op band X of band Y lijkt. Dat is dus wel een pluspunt. Daar staat wel tegenover dat het verder niet heel spannend is allemaal. Er staan niet echt songs op die boven het maaiveld uitsteken. Over de gehele linie is het dus een degelijk album dat zijn weg naar de fanaten wel zal vinden. Het is echter geen “must have”. Er zijn wel interessantere albums in het genre te vinden.