Al sinds hun debuut ‘Unhallowed’ uit 2003 brengen deze Amerikaanse death metal kampioenen om de twee jaar netjes een album uit. Een traditie die nu voor de eerste keer werd verbroken want er zat ditmaal drie jaar tussen. Toch mogen we niet klagen. De heersende pandemie die de hele wereld op zijn kop zet, zal ervoor zorgen dat heel wat releases worden uitgesteld. De grote broodwinning van metalbands is al jaren touren en merchandise verkopen, en dat ligt nu wereldwijd helemaal op zijn gat.

Voorganger ‘Nightbringers’ uit 2017 was een topper in het genre. Volgens de biografie belooft de band dat dit album het meest gevarieerde is uit hun carrière. Met de titel ‘Verminous’ (vertaald ongedierte) zitten ze nog steeds in het horrorgenre waarin ze al ronddwalen sinds het prille begin. En zoals gewoonlijk is elk nummer alweer een lyrisch hoogstaand schot in de roos. Net zoals de ratten en de kakkerlakken plaatst ook TBDM zich in de onderwereld van de muziek. Het album begint direct al met titelnummer ‘Verminous’. Na een korte intro waarbij je waterdruppels hoort vallen en je jezelf waant in zo een vochtige donkere riool, schiet het nummer stevig en fel van start. Al van bij de begin riffs voel je dat het eerder thuishoort in thrash dan death metal. Het strakke drumwerk van Alan Cassidy is alweer van fameuze deugdelijkheid en wordt een heel album lang aangehouden. Trevor Strnad grunt en schreeuwt lekker fel maar blijft verstaanbaar. Die snelheid wordt aangehouden bij ‘Godlessly’. Op het derde ‘Removal Of The Oaken Stake’ wordt duidelijk wat de band bedoelde in hun biografie. Hoewel de snelheid nog steeds aanzienlijk is, wordt er naar TBDM-maatstaven ook trager gespeeld. ‘Child Of Night’ dat eveneens verscheen als single, vangt heel snel aan maar bevat ook heel wat tragere en langgerekte arrangementen die meesterlijk gebracht worden. Wat later volgt met ‘The Leather Apron’s Scorn’ nog zo een klassenvol nummer dat snelle passages bevat maar ook tragere en melodieuze stukken.

Zoals op alle voorgangers laat TBDM horen hoe technisch begaafd elk lid is. Toch wordt er op ‘Verminous’ aanmerkelijk trager gespeeld en is er wat een eind gekomen aan de blastbeat heerschappij van de vorige albums. Klinkt het daarom slechter? Helemaal niet. Misschien dat sommige fans het wat te traag zullen vinden. TBDM is er in elk geval in geslaagd om nieuwe elementen in hun muziek te steken en toch aantrekkelijk te blijven.