Op de ladder van extreme metal staat deze Indiasche band zonder twijfel helemaal bovenaan. Tetragrammacide maakt deel uit van de Kolkata Inner Order Propaganda, een underground collectief dat zich bezighoudt met esoterische en radicale kunst. Wat dat muzikaal betekent? Een chaotische mix van black metal, death metal, noise en een flinke dosis ruis, allemaal gebracht in een rauwe, low-budget productie. Wat meteen opvalt zijn de absurde en buitensporige songtitels. Hun vijfde release (meestal zijn het korte EP’s) telt drie nummers, waarvan de opener luistert naar de naam: ‘Multi-Armed Bellicosity Of Babalon-Durga Riding On The Xeno-Beast Of Grand Apocalypse To Trigger The Outbreak Of A Pan-Dimensional Holy Pogrom’.

Het begint met veel ruis en een speech die, althans voor mij, klinkt als een duistere Duitse politieke redevoering eind jaren dertig. De muziek zelf is een muur van geluid: drums die op topsnelheid worden geramd zonder herkenbaar ritme, blastbeats die het overnemen zodra de armen eventjes behoefte hebben aan een pauze, en loodzware gitaren die trager spelen met een ruwe crust/punk-invloed. De zang is een vaag, schreeuwerig gekrijs. Elk nummer eindigt in een soort ruis, waarmee dit kunstcollectief erin slaagt drie tracks te vullen — de langste duurt zeven minuten. Een score geven is lastig. Sommigen zullen dit als pure chaos of zelfs als onbeluisterbare herrie beschouwen. Voor wie houdt van een vorm van zelfmutilatie, gaat dit nog wel kunnen waarderen.