De Poolse bevolking staat bekend als harde werkers met een duidelijk doel voor ogen. Dat geldt ook voor de uit Warschau afkomstige band Hate, aangevoerd door ATF Sinner (zang, gitaar). Opgericht vlak na de val van de muur, in 1990, brachten ze elke twee jaar (of zelfs elk jaar) wel een album uit; zodat Bellum Regiis’ (oorlog tussen koningen) het dertiende album op rij is. Sinner wordt bijgestaan door sologitarist Domin sinds 2014. Dat lijkt me een erg sterke tandem. De ritmesectie werd vervangen in 2020. Dat betekent dat dit na voorganger ‘Rugia’ uit 2021 het tweede album is in deze bezetting.

Iets wat Poolse bands ook dikwijls typeert is de ietwat mechanische, ja zelfs schier bovenmenselijke kracht die de beenharde en militaristisch strakke composities uitstralen. Dat heb je ook bij Behemoth en vandaar dat ze zo indrukwekkend zijn. Een viertal zesminuten songs is de start. Het titelnummer als eerste. Met tokkelende gitaren, gebroken stem bij het citeren en esoterische hoge vrouwenzang wordt dit opgebouwd naar een grootse uitval. De nakende ondergang van een rijk is tastbaar. Gretige grunts zijn tekenend voor de band die in de loop der jaren meer en meer zwartgeblakerde elementen in zijn death metal gestopt heeft en daar ook nu mee verder gaat. De volgende songs zijn ook episch en geornamenteerd met gevoelsvolle solo’s van Domin. De esoterische zang van de zangeres duikt op in de meeste songs. Hate imponeert met dit werk, al verlopen de songs wel volgens strikte patronen en vermindert de impact op de duur een beetje omdat het veel van hetzelfde is. Fans zullen daar zeker geen bezwaar tegen hebben, want Hate verrast toch altijd met de hoge kwaliteit van hun albums, terwijl ze net naast de top blijven opereren. Zelf zegt Sinner dat dit album het meeste black metal in zich heeft van allemaal en dat zijn stem veranderd is met de jaren, waardoor hij meer variatie kan aanbrengen. Vergelijken met andere albums is lastig, maar ‘Erebos’ uit 2010 is een goede leidraad.